Accept – Humanoid

Accept – Humanoid

Δεν αργήσαμε, απλά αφήναμε τους αγαπημένους ήχους των Accept να μας παρασύρουν στον τρελό χορό τους.  Το νέο άλμπουμ μυρίζει Accept, έχει όλα όσα γουστάρουμε να ακούμε από αυτή τη μεγαλόπρεπη μπάντα. Έχω την αίσθηση ότι έχει αδικηθεί αρκετά. Έπρεπε να βρίσκεται πολύ ψηλά μαζί με όλες εκείνες τις μπάντες που κοσμούν εδώ και χρόνια την κορυφή.

Θυμάμαι όταν είχαν έρθει με τους Sabaton και είδα την σειρά είχα στεναχωρηθεί. Ήθελα να είναι εκείνοι οι μπροστάρηδες, όχι ότι είχα θέμα με τους Sabaton. Μια χαρά μπάντα είναι και έχει διανύσει χιλιόμετρα και έχει μια δική της δυναμική. Η τότε συνέντευξη με τον Pars με αποστόμωσε. Μου είπε πει σε ερώτηση μου γιατί οι Accept δεν είναι το πρώτο όνομα ότι οι Sabaton έχουν ανοίξει διαύλους με χώρες που οι Accept δεν είχαν καταφέρει να φτάσουν τόσα χρόνια. Για αυτό και ηγούνταν και της συγκεκριμένης tour.

Το  artwork του άλμπουμ είναι του  Havancsák Gyula, ο οποίος ήταν υπεύθυνος και για τα εξώφυλλα των ‘The Rise of Chaos’ (2017) και ‘Too Mean to Die’ (2021). Το “Humanoid” είναι το έκτο άλμπουμ με τον απίστευτο Mark Tornillo στα φωνητικά και δέκατο έβδομο για τους Accept.

Δεν έχουμε εκπλήξεις σε αυτό το άλμπουμ, θα το θεωρήσεις πιο βαρύ αλλά παραμένει στα μουσικά στερεότυπα που έχουμε συνηθίσει. Το “Diving Into Sin” ξεκινά δυναμικά το άλμπουμ με γλυκά κιθαριστικά σόλα και ξέφρενο drumming. Αναδύει στο τέλος μια ανατολίτικη εσάνς έτσι για ποικιλία. Πιο aggressive και ελαφρά σκοτεινότερο  το ομώνυμο “Humanoid”. Κλασσικές νότες, φωνητικά που διεγείρουν το εγκέφαλο και στρατολογούν το σώμα σε ανελέητο headbanging. Τσαχπινιά κιθαριστική και μια τάση για απόδραση στο  “Frankenstein”. Οι πιο γήινες φόρμες που χρησιμοποιούν σε αυτό το τραγούδι είναι ελκυστικές. Τέταρτο το “Man Up” που εμπεριέχει μια southern αλλά και μεταλλική υφή. Για κάποιο λόγο το αισθάνομαι πιο δυναμικό. Τριγυρνά εύκολα στο μυαλό σου. Το “The Reckoning” μπαίνει με ορμή. Τραχιά φωνητικά, γρήγορα τύμπανα και κιθάρες που ξεχειλίζουν αγριάδα. Επόμενο το “Nobody Gets Out Alive” είναι επάνω στη μουσική σφραγίδα της μπάντας. Midtempo, γεμάτο γρέζι και ροκ επιστρώσεις. Άσε τα σόλα!! Ξεδιάντροπα και καταλυτικά.

Χαμηλώστε τα φώτα, ανοίξτε τα παράθυρα να μπει η αύρα της θάλασσας. Το “Ravages Of Time» είναι μια μελαγχολική μπαλάντα.” I’ve learned to find the beauty in every step and line, embracing life’s design”. Οι μοναδικοί στίχοι, η γλυκιά θαλπωρή που το περιτριγυρίζει το τοποθετούν στην κορυφή ως την καλύτερη μπαλάντα του 2024.

Εκεί που έχεις μπει σε mood έρχεται το “Unbreakable” για να σε ταράξει μοναδικά. Είναι τραγούδι για ζωντανές συναυλίες. Ακούστε το και θυμηθείτε την επόμενη φορά που θα τους δούμε. Η μουσική είναι γεμάτη μαγνητισμό και δεν υπάρχει περίπτωση να μην επηρεαστείς. Το “Hard Times” αποτελεί bonus track και ναι είναι δωράκι για όλους όσους αγαπούν την πιο ροκ επιθετική όψη της μπάντας. Έχει μια ναζιάρικη υφή, ένα παιχνίδισμα που σε ξεσηκώνει. Μην ρωτάτε, φυσικά και μπήκε στη λίστα μου. Γυρίσαμε πίσω στο χρόνο με το “Mind Games”. Ξεκάθαρη γραμμή κλασσικού metal. Θα αγαπηθεί μέχρι τέλους! Η επιθετικότητα στις κιθάρες, ο στιβαρός χειρισμός των τυμπάνων, το μπάσο που προκαλεί αλλά και ο υπέροχος Mark με την βαρβάτη φωνάρα του σε παραλύει. Αυτό ήταν, κόλλησα. Με τις πρώτες νότες του “Straight Up Jack”. Αμαρτία βρε παιδιά. Δεν με λυπάστε καθόλου και πολύ καλά κάνετε. Rock μπριο ασύδοτη τρέλα και το πιο catchy τραγούδι του άλμπουμ. Μισό να το ξανακούσω και επανέρχομαι.

Και συνεχίζουν να σε τραβάνε από την μύτη με άγριους ρυθμούς παρόλο με το “Southside Of Hell” . Το άλμπουμ τελειώνει αλλά δεν έχεις καμία απολύτως διάθεση να πας παρακάτω. Θα παίξει αρκετές φορές και αυτό στο repeat μέχρι να σου περάσει που λένε. Αν σου περάσει ποτέ.

Αγαπητοί Accept, τι αλμπουμάρα φτιάξατε πάλι; Υποκλίνομαι!

Μαίρη Ζαρακοβίτη

9/10