All Sins Undone – Narcissistic Compulsion

All Sins Undone – Narcissistic Compulsion

Οι Αθηναίοι death thrashers All Sins Undone μετά από τρία χρόνια παρουσίας και ένα EP κυκλοφορούν το πρώτο τους άλμπουμ και μας θυμίζουν για πολλοστή φορά πόσο δυνατή είναι η εγχώρια extreme metal σκηνή. Δημιουργήθηκαν το 2021 και αποτελούνται από τους Τάσο Κοτσαμπόπουλο (κιθάρες), Τάσο Μεσογίτη (τύμπανα/φωνητικά) και Ρομανό Σκιαδά (Μπάσο). Στο άλμπουμ μπάσο παίζει ο Γιώργος Μπόκος ο οποίος επιμελήθηκε και το mixing/mastering.

Το εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ είναι το Brain Lock, thrash metal με εναλλαγές στις ταχύτητες και ένα πολύ ωραίο -όχι και τόσο thrash metal- σόλο. Οι ταχύτητες ανεβαίνουν ακόμα περισσότερο με το φοβερό και τρομερό Creatures of Habit, καφρίλα και ξύλο σε όλο τους το μεγαλείο, με έντονο το Kreator στοιχείο.

Συνέχεια με το ομώνυμο Narcissistic Compulsion που σπέρνει τον όλεθρο στο διάβα του και μιλάει για τον ναρκισσισμό και τα ψεύτικα φιλτραρισμένα πρότυπα ομορφιάς που δημιουργούνται στις μέρες μας. Τη σκυτάλη παίρνει το προσωπικό μου αγαπημένο Fabricated Reality, ένα slayer-ικό mid-tempo κομμάτι που μιλάει για τις ψευδείς ειδήσεις και πως χρησιμοποιούνται για την καθοδήγηση και τον αποπροσανατολισμό των μαζών.

To Muted Monologue που ακολουθεί είναι το πιο ιδιαίτερο τραγούδι του άλμπουμ καθώς είναι όλο instrumental, κάτι όχι και τόσο σύνηθες στο συγκεκριμένο ιδίωμα. Επόμενο τραγούδι το Endless Loop, στακάτο riffs βγαλμένα από το βούρκο και μετά πανικός μέχρι να διαλυθεί και ο τελευταίος σβέρκος. Αναφέρεται στη ρουτίνα που πνίγει τον άνθρωπο σήμερα και την φθορά που του προκαλεί με τη πάροδο του χρόνου.

Συνέχεια με το Premature Death και την εναρκτήρια riff-άρα του Τάσου Κοτσαμπόπουλου να μας προϊδεάζει για τον όλεθρο που ακολουθεί. Από τις πιο δυνατές στιγμές του δίσκου, σύνθεση γραμμένη για pit, ένα old school thrash metal έπος.  Εδώ να γίνει και μια αναφορά στα άρρωστα φωνητικά του Τάσου Μεσογίτη σε όλο το άλμπουμ. Το τελευταίο τραγούδι του δίσκου δε θα μπορούσε να είναι άλλο από το Distorted Reflection στο οποίο συμμετέχει και ο Μάριος Ηλιόπουλος των υπέροχων Nightrage (τσεκάρετε τη φετινή τους δισκάρα). Ένα κομμάτι που φέρνει το τρόμο σε κάθε ανυποψίαστο που μπορεί να πέσει πάνω του.

Σε γενικές γραμμές το πρώτο πόνημα των Αθηναίων δείχνει πως έχουν έρθει για να μείνουν. Με τρομερή αντίληψη του τι έχει ανάγκη σήμερα ο σκληρός ήχος και με κοινωνικούς στίχους έχουν δημιουργήσει ένα άλμπουμ που θέτει τις βάσεις για ακόμα μεγαλύτερα πράγματα στο μέλλον και είναι ένα ακόμα κόσμημα για την πολύ πλούσια ελληνική σκηνή.

Μάριος Κοτταράς

8/10