Artical – Horizon

Artical – Horizon

Οι Artical αν και υπάρχουν σχεδόν δύο δεκαετίες ήρθαν στη ζωή μου πριν τρεις μήνες περίπου. Δυστυχώς δε γνώριζα την ύπαρξή τους ούτε ως όνομα. Οι Artical είναι μία περίπτωση ελληνικής μπάντας, που η πορεία της δε διαφέρει και πολύ από αυτή των περισσοτέρων συγκροτημάτων της χώρας μας. Πολλή διάθεση, άφθονο ταλέντο, ιδέες που έχουν να προσθέσουν αξία όχι μόνο στην εγχώρια σκηνή αλλά και να προσφέρουν στο μεταλλικό στερέωμα εκτός συνόρων. Στο τέλος όμως όλα αυτά καταλήγουν στην αφάνεια, λόγω ενδεχομένως των ελαχίστων ευκαιριών για τη προβολή της δουλειάς τους ή του μέτριου έως μηδαμινού marketing και PR που έχει το συγκρότημα ή ακόμα και την έλλειψη ενός ικανού manager.

Το Horizon δεν είναι μία καινούρια κυκλοφορία. Αντιθέτως, πρόκειται για μία κυκλοφορία 15 ετών. Ο λόγος που ασχολούμαι με τη κριτική – παρουσίαση του δεύτερου άλμπουμ των Artical, έστω και μετά από 15 χρόνια κυκλοφορίας του, είναι η εντύπωση που μου έκανε όταν το άκουσα. Είναι μεγάλο κρίμα να περνούν απαρατήρητες δουλειές σαν αυτή. Φυσικά δεν είναι η πρώτη ούτε ασφαλώς και η τελευταία.

Ας πάρουμε τα πράματα από την αρχή. Ο ιθύνων νους και αρχηγός των Artical είναι ο Ελληνικής καταγωγής Mike Dimareli. Η ιστορία ξεκινάει στις αρχές της χιλιετίας που διανύουμε και ο Κος Mike Dimareli δημιουργεί τους Mike Dimareli Artical. Το 2004 κυκλοφορεί μία instrumental δουλειά με τίτλο ‘’Fantasy’’. Ο Mike σε ρόλο one man band και με την αρωγή του γνωστού και πολυπράγμονος Bob Katsionis στα keys, μας προσφέρει μία άκρως αξιόλογη δουλειά, που ακούγεται πολύ ευχάριστα και αναδεικνύει το κιθαριστικό ταλέντο του Mike.

Το 2007 οι Mike Dimareli Artical κυκλοφορούν τη δεύτερη δουλειά τους, ‘’Horizon’’, με την οποία και θα ασχοληθούμε. Πέρα από το Dimareli, που αναλαμβάνει τις κιθάρες, το υπόλοιπο line-up συμπληρώνουν οι Bob Katsionis στα keys, Tomas Tserkezos στο μπάσο και ο ξάδερφος του Mike, Tuomo Dimareli στα τύμπανα. Για το τέλος άφησα το Βασίλη Αξιώτη, ο οποίος χρωματίζει και απογειώνει τις εφτά από τις οχτώ συνθέσεις του άλμπουμ. Για το Βασίλη Αξιώτη τα λόγια είναι περιττά, απλά θα πω ότι η επιλογή του ήταν η κίνηση ματ για το τελικό αποτέλεσμα του ‘’Horizon’’. Χωρίς να θέλω να αδικήσω την υπέροχη δουλειά των υπολοίπων μελών, τα φωνητικά του Βασίλη Αξιώτη είναι η βιτρίνα στο ‘’μαγαζί’’ του άλμπουμ, που θα σε ωθήσουν να περάσεις μέσα για να απολαύσεις και το υπόλοιπο εμπόρευμα. Για την ιστορία, το ΄΄Horizon΄΄ κυκλοφόρησε από τη Burning Star Records.

Ας δούμε με περισσότερο ενδελέχεια όμως το “Horizon”. Το άλμπουμ ξεκινάει με το ομώνυμο τραγούδι σε mid tempo ρυθμούς. Μελωδικό και heavy κομμάτι, με πολύ όμορφα keys να γεμίζουν όσο πρέπει το κουπλέ. Οι κιθάρες του Mike ρυθμικές και δυνατές τόσο – όσο! Σύντομο σόλο από keys & κιθάρα. Ευκολομνημόνευτο τραγούδι και ο Αξιώτης σε κερδίζει από την αρχή.

Το “Find my soul” είναι ένα γρήγορο κομμάτι, το οποίο θυμίζει έντονα Symphony X του σύγχρονού του “Paradise Lost” λόγω της τραχιάς κιθάρας. Υπέροχο παίξιμο τυμπάνων με δίκασες χωρίς ανάσα από το Tuomo. Φοβερό riff κιθάρας και όλα ρέουν υπέροχα.

Το “The Rising Sun”, που ίσως αποτελεί το hit του άλμπουμ, είναι ένα κομμάτι το οποίο θα ήθελαν να έχουν στο ρεπερτόριό τους πολλά από τα συγκροτήματα που θεωρούμε γίγαντες του χώρου. Γρήγορο και περήφανο στο ρυθμό του. Ο Bob Katsionis παραδίδει ρεσιτάλ στο σόλο του ενώ ο Mike γράφει ένα πραγματικό ύμνο.

Φθάνουμε στο “Madness”, που αρχίζει με ένα κλασικό heavy metal ρυθμό για να speedάρει μετά από δευτερόλεπτα. Ο Αξιώτης κάνει stretching στα φωνητικά του και αποδεικνύει ότι είναι μία από τις καλύτερες φωνές που έχει αναδείξει το Ελληνικό Metal. Εξωφρενικό σόλο στη κιθάρα και progressive φόρμες που δίνουν χρώμα στο σολάρισμα των keyboards.

Ασταμάτητη δίκαση, δεμένη ενορχήστρωση και όλα στο full στο “Rising Shadows”. Πολύ συναίσθημα στην ερμηνεία του ο Βασίλης και ένα υπέροχο χορωδιακό ρεφρέν. Ο Mike πιάνει ταχύτητες Malmsteen και μας δίνει μία ακόμα υπέροχη σύνθεση.

Το “Awake” από το πρώτο άκουσμα φέρνει «εικόνες» από Dream Theater. Η πιο Prog στιγμή του άλμπουμ και από τις πιο ενδιαφέρουσες γενικότερα. Κάπου στη μέση το κομμάτι βαραίνει και οι prog φόρμες το κάνουν μαγευτικό. Τα keyboards είναι μάλλον αφιέρωμα στους Dream Theater του “Images…”. Μεγάλο ατόπημα το κακό fade out του κομματιού. Εντελώς ερασιτεχνικό. Ίσως το μοναδικό αρνητικό σημείο του άλμπουμ.To “Vengeance” είναι μία δυνατή στιγμή με μία πολύ βαρύγδουπη εισαγωγή κιθάρας. Χωρίς να είναι η πιο δυνατή στιγμή του άλμπουμ ξεχωρίζει για τη κιθάρα του και για την αρμονία της με τα πλήκτρα στο σόλο.
Το άλμπουμ κλείνει με μία πολύ ωραία instrumental μελωδία, το “Winter Night”, που αποτελεί και το πιο ωραίο τρόπο για να μας αποχαιρετήσει.

To cd τους το απέκτησα μετά από επικοινωνία με το ίδιο το συγκρότημα. Δε κατάφερα να το βρω σε κάποιο κατάστημα ή σε κάποια πλατφόρμα. Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι απαιτείται μία επανακυκλοφορία του Horizon. Αυτό άλλωστε συμβαίνει με πολλά άλμπουμ που χάθηκαν οι κόπιες τους στο χρόνο και είναι δυσεύρετα. Πραγματικά ένα υπέροχο άλμπουμ που πρέπει να υπάρχει σε κάθε ενημερωμένη heavy/power δισκοθήκη.

8/10
Νίκος Γλυκίδης