Blacksun – Karma Somnium

Blacksun - Karma Somnium

Blacksun – Karma Somnium

Οι Blacksun δημιουργήθηκαν το 1993 στην Αθήνα. Η μπάντα κινείται στο χώρο του μελωδικού heavy metal με πινελιές από power, epic & progressive. Χαρακτηριστικό του ήχου τους είναι ο συνδυασμός δύναμης και μελωδίας σε όλες τους τις κυκλοφορίες. Έχουν πραγματοποιήσει αρκετές live εμφανίσεις καθώς επίσης συμμετοχές σε festivals και support σε ξένες μπάντες. Τελευταία τους δουλειά αποτελεί το album με τίτλο “Karma Somnium” το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα.

Πάμε να δούμε τι έχουμε λοιπόν. Οι ηχογραφήσεις έγιναν από τους ίδιους όπως και η μίξη. Το mastering επιμελήθηκε ο Νάσος Νομικός (Mastering VU Productions Studio). Το άλμπουμ περιέχει 9 τραγούδια στο ύφος που αναφέρει η μπάντα, του μελωδικού heavy metal με πινελιές από power, epic & progressive, με στιχουργικά, έντονη συναισθηματική φόρτιση και guest εμφανίσεις όπως ο Νίκος Μιχαλας, φωνητικά στο Till the end, η Βασιλεία Καλλίτση φωνητικά στο You are me και η Αναστασία Παναγιωτοπούλου backing vocals στο Tearing me Apart.

Το άλμπουμ ξεκινάει με το Karma Somnium ως intro με αρκετά στοιχεία motivational power cinematic ύφος. Ένα πιάνο το οποίο προοδευτικά συνοδεύεται από κρουστά πομπώδη και χορωδίες, κλιμακώνεται με συμφωνική ορχήστρα φτάνοντας στο επιθυμητό φόρτε και αμέσως σε pianissimo (ήρεμο – απαλό παίξιμο) που Υποθέτω πως θα είναι και η εισαγωγή για τα live στο μέλλον? (lucky guess!)

Συνεχίζοντας την ακρόαση μπαίνει το τραγούδι Last Chapter και μας βάζει στο ζουμί του άλμπουμ. Γκρουβάτο στην εισαγωγή, ωραία χροιά στις κιθάρες και διακριτά όλα τα όργανα. Ένας ρυθμός με δέκατα έκτα στις κιθάρες και το μπάσο, που θα μπορούσε να ήταν και κάποιο κομμάτι γραμμένο από Running wild. Τελειώνει η εισαγωγή του τραγουδιού και μπαίνει η φωνή και εκεί πέφτει ο ρυθμός αλλά υπάρχει σχέδιο εδώ. Ανεβάζει σιγά σιγά ρυθμό με τα τυμπανα να ρολάρουν στο ταμπούρο χτίζοντας έτσι τη προσμονή της γέφυρας και του δεύτερου σκέλους του κουπλέ, με σαφώς πιο ρυθμικες κιθάρες να πλημμυρίζουν τον χώρο. Ξέσπασμα στο ρεφρέν και όλα φόρτε. Τα πλήκτρα που μέχρι τώρα ήταν σε ρόλο βάζω πλάτη αναλαμβάνουν ενεργό δράση και προκύπτει ένα συμπαγές και δυνατό αποτέλεσμα. Ξεκινήσαμε δυνατά με το καλημέρα. Επιτέλους και σόλο από τα πλήκτρα και ακολουθεί σόλο κιθάρας με τον ρυθμό να είναι πλέον σε double time. Ρεφρέν και κλείσιμο! Πολύ καλή αρχή!

Στη συνέχεια έχουμε το Mirror με μια εισαγωγή στα πλήκτρα και μπάσιμο δυναμικό από την υπόλοιπη μπάντα. Κουπλέ σε ήρεμες καταστάσεις με κοψίματα στο ρυθμικό part, μια γέφυρα μελωδική και μπήκαμε ρεφρέν με διπλοπέταλα σε mid tempo με τα πλήκτρα να δίνουν το hook της υπόθεσης. Αρκετά καλογραμμένες συνθέσεις εδώ με στοιχεία ας πούμε (εισάγω όρο soft prog?) τόσο όσο! Και εδώ τα πλήκτρα μπαίνουν μπροστά και πολύ σωστά κάνουν. Ποιός είπε πως τα πλήκτρα δεν είναι Metal?

Συνέχεια με σύνθετο στην εισαγωγή ρυθμό, Warrior’s Fate με σόλο εισαγωγής στα πλήκτρα με αρκετά γνώριμο ήχο (DT style). Ακολουθεί κουπλέ αρκετά γνώριμο στον ακροατή και εύκολο καλοδεχούμενο. Βαριές γραμμές με κάποια ξεσπάσματα, έχει δυναμική το τραγούδι και πολύ πιασάρικο ριφ. Κάπου στη μέση οι τόνοι πέφτουν σε pianissimo (ήρεμο παίξιμο – απαλό) και αναλαμβάνουν οι αρμονίες στις κιθάρες και ακολουθουν μετά τα πλήκτρα για crescendo (κορύφωση) και φύγαμε για φινάλε.

Ακολουθεί το Tearing me Apart στο ίδιο ύφος του άλμπουμ με αρκετά prog στοιχεία αλλά όχι ακραία ή κουραστικά αλλά πιο soft (το soft prog που εισήγαγα παραπάνω;) Ήρεμο τραγούδι, στρωτό, σωστή τοποθέτηση στο play list του άλμπουμ μιας και βρισκόμαστε στη μέση της ακρόασης αυτού. Τα τυμπανα είναι έξυπνα τοποθετημένα για να στηρίζουν το prog της υπόθεσης καθώς και οι κιθάρες με το μπάσο. Άλλη μια όμορφη δουλειά και εδώ, που πιάνει και το μυστηριακό ύφος από Crimson Glory ενίοτε θα έλεγα. Αμυδρά μεν, εκεί δε. Plus εδώ τα backing vox της σοπράνο Αναστασίας Παναγιωτοπούλου που συμπληρώνουν τη μεγάλη εικόνα πολύ πετυχημένα.

Πάμε στο 6ο τραγούδι με τίτλο You Are Me. Μπαλάντα με πιάνο, απαλές υφές στη φωνή και ωραία ατμόσφαιρα με το πιάνο να διανθίζει όμορφα τη σύνθεση. Εδώ ακούμε και τη guest εμφάνιση στη φωνή της Βασιλείας Καλλίτση. Αιθέρια χροιά με ωραία άρθρωση και εκτέλεση. Αν δε με απατά η μνήμη μου είναι σοπράνο και η Βασιλεία. Δυνατό μπάσιμο με power ballad στυλ και ανταπόκριση εναλλάξ αντρικής και γυναικείας φωνής. Πολύ καλό πραγματικά!

Forever Lost για τη συνέχεια με μια όμορφη εισαγωγή και μια όμορφα στημένη μελωδική συνέχεια με το εισαγωγικό σόλο της κιθάρας. Στο κουπλε σαφώς φαίνονται τα prog στοιχεία και το πιάνο εδώ καθορίζει τη σύνθεση καθώς υπάρχει τόσο όσο στη μίξη μόνο και μόνο για να δώσει θετικό πρόσημο. Εδώ έχουμε αρκετά όμορφα soft prog περάσματα και ύφος που δημιουργούν μια όμορφη εικόνα στον ακροατή. Ναι, εικόνα και ας είναι μουσική. Όλα σε εικόνες καταλήγουν και σε χρώματα. Άλλο ένα πολύ καλό δείγμα γραφής από τους Blacksun!

Περνάμε στο Till The End με δυναμική εισαγωγή κλασσικά με πλήκτρα διακριτά και υπαρκτά. Κουπλέ με heavy as f… ριφ και συνέχεια με απλοϊκή γέφυρα για να φορτσάρουμε στο ρεφρέν all in! Δύναμη παντού! Mid tempo και εδώ και το άκουσμα εύκολο ώσπου κάπου στη μέση γίνεται ξέσπασμα δυνατό και ασήκωτο. Ακολουθούν αρμονίες στις κιθάρες και ξανά ριφ βαρύ και ασήκωτο. Εδώ συναντάμε και τον άλλον guest του άλμπουμ στη φωνή, τον Νίκο Μιχαλα που δίνει το δικό του ύφος πολύ σωστά τοποθετημένο.

Light Remains για το τέλος και all in! Γρήγορος ρυθμός, απλά ριφ και φωνή που βάζει τα δυνατά της καταφέρνοντας να ντύσει την όλη σύνθεση. Ρεφρέν πιο ρυθμικό σε mid tempo αλλα πάντα βαρύ και με τα απαραίτητα prog στολίδια να κοσμούν. Εναλλαγές σε double time με ωμή δύναμη από όλη τη μπάντα σε φουλ γκάζια και κέφια. Σόλο από τα πλήκτρα. Εναλλαγή και ανταποκρίσεις στα σόλο κιθάρας πλήκτρων (ωραία συνταγή που πάντα πιάνει!)

Σύνοψη και last thoughts.
Πολύ καλή δουλειά που όπως έχω ξαναπεί, εμείς βλέπουμε μόνο τη κορυφή του παγόβουνου. Φαίνεται το τι δουλειά έχει πέσει από πίσω ειδικά όταν μια μπάντα αναλαμβάνει να κάνει μόνη της τις ηχογραφήσεις και τα περαιτέρω. Έχουμε μια καθαρή και ζέστη παραγωγή, με όμορφες μίξεις στα καίρια σημεία. Τι πρωταγωνιστεί, που και για πόσο. Πολύ στοχευμένα όμορφη ισορροπία δυνάμεων που δεν είναι και εύκολο να ελέγξεις συχνοτικά όταν έχεις και πλήκτρα στις συνθέσεις σου μιας και τα Hz των πλήκτρων έχουν τεράστιο δυναμικό εύρος.

Καθαρή λοιπόν παραγωγή με ένα άρτιο αποτέλεσμα. Μου άρεσε επίσης αρκετά η χρήση των πλήκτρων σε πρωταγωνιστικό ρόλο και χαίρομαι που υπάρχουν μπάντες που το στηρίζουν αυτό. Και επειδή τους έχω δει και σε live, το στηρίζουν και εκεί, γιατί έχουμε δει και πολύ γνωστές μπάντες στα live τους, να έχουν τους πληκτράδες σε καταγώγια ή αυστηρά προηχογραφημένα παρόλη την καθολική τους ύπαρξη σε άλμπουμ που θα δικαιολογούσε υπαρκτό μέλος μπάντας άνετα.

Tolis G Pol
8/10

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Thlipsis servants of apathy

ΘΛΙΨΙΣ / THLIPSIS – Servants Of Apathy

Θλίψις / Tlipsis – Servants Of Apathy To υλικό ηχογραφήθηκε πέρυσι και αφορά τον σύγχρονο …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *