Ανταπόκριση: Firewind με τους Masterplan και τους Sunburst, Gagarin, Σάββατο 7 Δεκεμβρίου

Το καλό θα λέγεται. Το καλό θα γράφεται. Το έχουμε πει πολλές φορές στο παρελθόν, είναι πλέον motto μας και κάπως έτσι πορευόμαστε. Τρεις μπάντες, αποτελούμενες από απίστευτους παίχτες, κατέλαβαν το Gagarin. Θα έλεγε κανείς πως επρόκειτο για μία περίεργη συμφωνία. Όχι συμμαχία, συμφωνία. Να τρελάνουν το κοινό. Ο καθένας με τη μουσική του και την εκτελεστική του δεινότητα. Δεν είναι έκπληξη ότι εδώ και ΠΟΛΛΑ χρόνια όλες οι ελληνικές μπάντες είναι καλοβαλμένες, καλοπροβαρισμένες και καλοκαμωμένες. Είναι αυτή η ποιότητα που ανεβαίνει με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου.

Πρώτοι στη σκηνή οι Sunburst. Τρομεροί και φοβεροί και οι τέσσερίς τους. Ο Gus Drax, ο οποίος έχει γυρίσει τον πλανήτη με τους Suicidal Angels, βρίσκεται εδώ, παρέα με μερικά πολυτάλαντα πλάσματα, που έχουν βάλει σκοπό τους να μας αποκάνουν με τη μουσική τους. Θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για καλλιτεχνική έκρηξη, με όλη τη σημασία των λέξεων. Βασικός άξονας της εμφάνισής τους το άρτι αφιχθέν άλμπουμ τους, το δεύτερο της καριέρας τους, με τίτλο “Manifesto”. Ένα πραγματικό μουσικό μανιφέστο, που έκανε ζημιά σε πολύ λαό. Άψογες εκτελέσεις και τρομερό παίξιμο, με την κιθάρα και τα τύμπανα να κάνουν ΤΗ φασαρία, τη φωνή να θεριεύει σε κάθε κομμάτι και το μπάσο να οδηγεί με άνεση.

The Flood, Out Of The World, Inimicus Intus, Dementia, Beyond The Darkest Sun, Samaritan, From The Cradle To The Grave, Hollow Lies

Προσωπικά θεωρώ ότι η συγκεκριμένη βραδιά ήταν «αρχικά» μία ιδέα για μάζωξη μερικών φανταστικών κιθαριστών, αλλά οι drummer της παρέας είχαν άλλη άποψη. Ο ένας καλύτερος από τον άλλο και όλοι
μαζί τουλάχιστον τέλειοι! Δεν υπάρχει τρόπος να περιγράψεις τέτοιες αποδόσεις.

Οι Masterplan εισέρχονται, λαμβάνουν θέση και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Μας τα έλεγε ο Gus G, σε συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει λίγες μέρες πριν. Τους είπαν να έλθουν να παίξουν μαζί τους στην Ελλάδα και εκείνοι πέταξαν την σκούφια τους. Και καθόλου άδικα, θα τολμούσα να προσθέσω. Ο Roland Grapow και οι παιχταράδες του έπιασαν όλα τα στενά κα πλέον ο εγκλωβισμός ήταν η φυσική είσοδος κα διέξοδος. Μπάντα με μεγάλη ιστορία, με σπουδαία άλμπουμ, με αξέχαστες μελωδίες. Και φυσικά… οι Helloween στιγμές. Ο Roland έχει γράψει κομματάρες για τους μαγικούς Κολοκύθες και ευτυχώς κάποιες από αυτές τις απολαύσαμε και εμείς. Όλοι τους
ευχαριστούν ξανά και ξανά και η ψήφος μου πάει στα εξωφρενικά τύμπανα που ακούστηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του set.

Enlighten Me, Spirit Never Die, Lost And Gone, Crimson Rider, Kind Hearted Light, The Time Of The Oath (Helloween), Crystal Night, Soulburn, Heroes, The Chance (Helloween), Crawling From Hell

Μετράνε πάνω από είκοσι δύο χρόνια συνεχούς και αδιάλειπτης μουσικής παρουσίας. Με ένα τσούρμο παγκόσμιες περιοδείες. Με δέκα δίσκους και ένα σκασμό single, live album και βίντεο. Είπατε κάτι; Ο Gus G, ίσως ο μεγαλύτερος πρεσβευτής πολιτισμού για τη χώρα μας στον Ροκ-και-πέρα ήχο, οδηγεί με ασφάλεια, με όραμα και τρελό ενθουσιασμό, ένα υπερηχητικό όχημα. Μαζί του τρεις ακόμα σπουδαίοι μουσικοί. Το Βενιαμινένιο πόνημα της ομάδας, το άλμπουμ “Stand United”, δείχνει υπερήφανα τα δόντια του και οι επελάσεις του παρελθόντος μοστράρουν μέσα από την απαστράπτουσα πανοπλία του σχήματος.

Μας ευχαριστούν. Πολλές φορές. Μας θέλουν να φωνάζουμε και να χτυπιόμαστε. Κάποια στιγμή θα γίνει το αυτονόητο. Θα ανέβουν στη σκηνή και οι «παλιοί». Ο Apollo Papathanasio κάνει την αρχή. Ο Bob Katsionis προσυπογράφει και επικυρώνει τα πρακτικά. Σούπερ εξάδα! Έτσι κι αλλιώς… Όταν έχεις έξι μέλη, κάτι άλλο βγαίνει προς τα έξω. Six- six-six-the number of the members και το “Falling To Pieces”, αυτός ο ανυπέρβλητος Ροκ ύμνος, που χιλιάδες μπάντες, με πλατίνες στους τοίχους τους, θα παρακαλούσαν να έχουν γράψει, πιστοποιεί πως θα είναι πάντα ο τέλειος επίλογος.

Fallen Angel, Stand United, I Am The Anger, Destination Forever, Destiny Is Calling, World On Fire, The Fire And The Fury, Ode To Leonidas, Longing To Know You, Chains, Break Away, Mercenary Man (Με Apollo Papathanasio), Allegiance (ντουέτο Apollo/Herbie), Maniac (Michael Sembello – ντουέτο Apollo/Herbie), Rising Fire, Breaking The Silence (με Bob Katsionis και ντουέτο Apollo/Herbie), Head Up High (με Bob Katsionis και ντουέτο Apollo/Herbie), Falling To Pieces (με Bob Katsionis και ντουέτο Apollo/Herbie)

Τα πάντα είσαι εσύ… To αν γίνεται κάποιος κομμάτια και το ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός… Δεν μας απασχολεί. Η αρμάδα του ΦωτιΑέρα έκανε το μαγαζί μπουρλότο και κανείς δεν νοιάστηκε. Απλά, όλοι τους χάρηκαν. Όλοι μας χαρήκαμε. Πραγματική γιορτή της μουσικής!

Για το Metalourgio: Κώστας Κούλης

Φωτό: Stiver Graunne, wPITw agency