Gaias Lycan – Mythic Echoes

Gaias Lycan – Mythic Echoes

Ο Gaias Lycan παρουσιάζει το νέο του άλμπουμ “Mythic Echoes” – Ένα επικό ταξίδι στην ελληνική μυθολογία. Ο Έλληνας metal καλλιτέχνης Gaias Lycan (κατά κόσμον George Loukissas) επιστρέφει με το νέο του άλμπουμ Mythic Echoes, το οποίο κυκλοφόρησε στις 23 Μαΐου 2025 σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Το άλμπουμ αποτελεί μια μουσική εξερεύνηση της ελληνικής μυθολογίας, συνδυάζοντας heavy, epic και power metal στοιχεία με αφηγήσεις από αρχαίους μύθους.

Το Mythic Echoes περιλαμβάνει κομμάτια όπως: “Eros & Psyche”: Μια μελωδική απόδοση της διαχρονικής ιστορίας αγάπης μεταξύ του Έρωτα και της Ψυχής.  “Pandora’s Box”: Ένα δυναμικό κομμάτι που αναφέρεται στον μύθο της Πανδώρας και τα δεινά που απελευθέρωσε στον κόσμο. “Lycaon”: Μια σκοτεινή αφήγηση για τον βασιλιά της Αρκαδίας που μεταμορφώθηκε σε λυκάνθρωπο από τον Δία.  “Titanomachy”: Ένα επικό κομμάτι που περιγράφει τη μάχη μεταξύ Τιτάνων και Ολύμπιων θεών. Το άλμπουμ υπόσχεται να ταξιδέψει τον ακροατή μέσα από τις αρχαίες ιστορίες, αναδεικνύοντας τη δύναμη και την τραγωδία των ελληνικών μύθων μέσα από σύγχρονες metal συνθέσεις. Ο Gaias Lycan, γνωστός για την ικανότητά του να συνδυάζει μυθολογικά θέματα με δυναμικές μουσικές συνθέσεις, συνεχίζει  να εντυπωσιάζει το κοινό του με την αυθεντικότητα και το πάθος.
Ας τα δούμε ένα ένα.

March of the Titans. Με μια μικρή αφήγηση σε αρχαία ελληνικά το ξεκίνημα και αμέσως μετά εμβατήριο με τα τύμπανα να δίνουν πολεμικό ρυθμό και οι κιθάρες επικές μελωδίες. Κάπου εκεί μπαίνουν και τα πλήκτρα να δώσουν και άλλο χρώμα και χτίζεται μια όμορφη εισαγωγή που μας προϊδεάζει για το επόμενο τραγούδι.

Titanomachy. Δυνατό γρήγορο ριφ στην εισαγωγή και ξεκινάμε δυναμικά. Ένα κουπλέ σε ήρεμη μορφή και ένα ρεφρέν αρκετά ευφάνταστο και αποδοτικό που μένει στο μυαλό. Λίγο πιο κάτω υπάρχει μια μικρή αφήγηση με ένα αρκετά έξυπνο χαλί από τις κιθάρες και πάμε για σόλο. Επιστροφή στο ρεφρέν και πάμε για το επόμενο τραγούδι.

Minotaur. Ρυθμός γκάλοπ εδώ και στρωτός ρυθμός. Κάποια ξεσπάσματα για να τονίσουν σημεία που χρήζουν προσοχής υπάρχουν από τα πλήκτρα και επίσης έχουμε και κάποια midrange growls στη φωνή και κυρίως στο ύφος του τραγουδιού.

Nemesis. Επική αρχή με mid tempo ρυθμό και ακολουθεί στιβαρό και αξεπτικό ριφ. Πλήκτρα διάχυτα για την απαραίτητη ατμόσφαιρα και σταθερές μελωδικές γραμμές στο ρεφρέν.

Typhon. Ριφάρα σε όλο το κουπλέ που θυμίζει παλιές ωραίες εποχές ωμού καθαρού μέταλ. Πολύ ωραίο ρεφρέν επίσης. Σίγουρα ξεχωρίζει ως τώρα το Typhon από τα προηγούμενα μιας και είναι περισσότερο in your face. Σολίδια που θυμίζουν Kirk και ξανά στο μεγαλοπρεπέστατο ρεφρέν.

Echidna. Γήινοι ήχοι στην αρχή με ένα βιολί να δίνει μια απλή χροιά και μπουμ. Ριφ Metallica στυλ από τα παλιά εννοείται. Γέφυρα σε πιο γρήγορο ρυθμό. Υπάρχει συνοχή ως τώρα στο άλμπουμ σε όλα τα τραγούδια. Ρεφρέν στο ίδιο στυλ με τα προηγούμενα τραγούδια. Στη μέση αλλάζει ο ρυθμός αλλά παραμένουμε σε ξεκάθαρη υφή Metallica.

Pandora’s box. Μυστήριο σκοτεινό θέμα από καθαρή κιθάρα. Και πάμε σε ριφ άνοιγμα με καθαρές μεταλ καταβολές και ευκαιρία για κούνημα στο κεφάλι. Σε βάζει μέσα αυτό το ριφ όπως και το ρεφρέν που ακολουθεί. Το πιο γρήγορο ξέσπασμα που ακολουθεί είναι και το μοναδικό στον δίσκο που ξεφεύγει ίσως από το ύφος του δίσκου αλλά ταιριάζει απόλυτα και δεν είναι κάτι ξέχωρο.

Lycaon. Στο ίδιο ύφος με τα προηγούμενα. Διπέταλο εδώ και μια δόση θεατρικότητας στη φωνή. Στρωτά ριφ, και στο ίδιο μήκος κύματος

Argonautica. Μια πιο dark ίσως και λίγο doom μελωδία στο ξεκίνημα και ένα πιο σύγχρονο άκουσμα στη συνέχεια που θα θυμίσει led Zeppelin. Περισσότερο rock μορφή εδώ ο ήχος. Εύκολο άκουσμα μιας και έχουμε ανατροπή πιο κάτω με πιο heavy ακούσματα.
Στη γέφυρα χαλαρώνουν οι καταστάσεις αλλά δε ξεφεύγουμε.

Eros & Psyche. Γυναικεία φωνητικά εδώ και ντουέτο στο ρεφρέν. Ένα δυνατό τραγούδι που το chord progression μου θύμισε κάτι από Rammstein. Δυνατό τραγούδι με ωραίες εκφράσεις και ριφ στις κιθάρες. Δυνατό σημείο εδώ το ρεφρέν ξεκάθαρα.

Σύνοψη
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα εν μέρη οικιακό project το οποίο σαφώς και στέκεται στο άκουσμα αλλά δεν είναι αυτό που θα λέγαμε καθαρά επαγγελματικό αποτέλεσμα. Χάνει πόντους λόγω της παραγωγής αλλά και πάλι στέκεται καλά μιας και όλα ακούγονται καθαρά. Οι συνθέσεις είναι αρκετά καλές, και για έναν ακροατή που έχει στο μυαλό του και τα παλιά ακούσματα, θα μπορέσει να φιλτράρει και να κατανοήσει τι γίνεται και να απολαύσει τη μουσική που υπάρχει καθώς και όλο το concept. Κυρίως, δεν θα του ξενίσει. Σίγουρα με περισσότερες ακροάσεις θα ξεπηδήσουν και άλλες λεπτομέρειες για πιο ολοκληρωμένη εικόνα.

Επίσης θα πρέπει να πω πως υπάρχει τιμιότητα εδώ στις συνθέσεις, επιρροές υπάρχουν αλλά είναι μοναδικές. Και αυτό είναι μεγάλο υπέρ.

Είναι ένα άλμπουμ ξεκάθαρα για μεταλλάδες που πιστεύω θα εκτιμηθεί, ειδικά από τους παλαιάς σχολής και λόγω ήχου – παραγωγής αλλά και θεματολογίας.

Tolis G Pol

7/10