Hirax – Faster Than Death
Οι Αμερικανοί θρύλοι thrashers επέστρεψαν στη δισκογραφία μετά από 11 χρόνια για τη 40η επέτειο της μπάντας χαρίζοντας χαμόγελα σε παλιούς και νέους οπαδούς. Ένα τραγικά υποτιμημένο συγκρότημα της δεκαετίας του 80’ που λόγω των υπερβολικά πολλών τρομερών κυκλοφοριών της εποχής πέρασε λίγο στα ψιλά αποκτώντας όμως έναν καλτ χαρακτήρα. Με μοναδικό ιδρυτικό μέλος τον Katon W. de Pena και όλα τα υπόλοιπα μέλη προσθήκες του 2024 ήρθαν να ταράξουν τα νερά από εκεί που δεν το περίμενε κανείς.
Εναρκτήριο κομμάτι είναι το μονόλεπτο Drill into the Brain που σε πιάνει από τα μούτρα και καταλαβαίνεις απευθείας για το πώς θα πάει και ο υπόλοιπος δίσκος. Συνέχεια με το Armageddon με κιθάρες πριόνια, ντραμς για κλωτσοπατινάδες και τη φωνάρα του de Pena που έχει ωριμάσει με το καλύτερο τρόπο.
Τρίτο κομμάτι το Drowned Bodies το οποίο αρχίζει με mid-tempo κιθάρες και μετά πανικός. Ένα δυνατό σόλο του Neil Metcalf κάπου στη μέση για να κλείσει όπως άρχισε. Επόμενο το ομώνυμο του άλμπουμ που μπαίνει με ένα drum solo και κυμαίνεται στο ίδιο μήκος κύματος με τα υπόλοιπα.
Psychiatric Ward τιτλοφορείται το επόμενο τραγούδι του άλμπουμ με έντονες Anthrax επιρροές και περίεργους διαστημικούς ήχους από synthesizer λίγο μετά το πρώτο λεπτό. Έκτο και προσωπικό μου αγαπημένο το slayer-ικό Relentless με τη σολάρα του Metcalf και τις διπλές κιθάρες να σου σκάνε στο μυαλό, περιγράφει έναν κόσμο που φλέγεται από τη καταπίεση με τους ανθρώπους να επαναστατούν.
Συνέχεια με το Revenant και μεγαλύτερο κομμάτι του άλμπουμ διάρκειας 3:46. Ξεκινάει με ένα επικό intro και συνεχίζει σε γνώριμα thrash/speed metal μονοπάτια. Όγδοο τραγούδι είναι το Warlord’s Command το οποίο είναι μια επαναηχογραφημένη έκδοση του ομώνυμου τραγουδιού από το θρυλικό ντεμπούτο τους Raging Violence. Μια ενδιαφέρουσα αλλά όχι και τόσο αναγκαία προσθήκη. Κλείσιμο κάνει το World’s End για να δώσει τέλος σε ένα άλμπουμ-φωτιά από ένα συγκρότημα που το 2025 δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν και μας έδωσε μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς μέχρι στιγμής.
Το Faster Than Death είναι όνομα και πράγμα, ο de Pena έχει τρελά κέφια και έχει δίπλα του μουσικούς που αποδεικνύονται άξιοι του ονόματος που κουβαλούν στις πλάτες τους. Εννοείται πως δεν είναι το νέο Raging Violence και εννοείται πως δεν ήρθαν οι Hirax το 2025 να ανακαλύψουν το τροχό. Παρόλα αυτά έβγαλαν ένα αξιοπρεπέστατο άλμπουμ και μακάρι το επόμενο να έρθει νωρίτερα από ότι το προηγούμενο.
Μάριος Κοτταράς
7/10