Ανταπόκριση: Illusive Mirrors, Moira’s Touch και Still Dusk, Αρχιτεκτονική, Κυριακή 13 Απριλίου

Κυριακή και λίγο πριν αρχίσει να βραδιάζει φτάνω στην Αρχιτεκτονική Live stage στο Γκάζι. 3 μπάντες αρκετά υποσχόμενες εκ των οποίων, δύο εξ αυτών, έχω δει ξανά στο παρελθόν.

Still Dusk & Illusive Mirrors. Η τρίτη μπάντα με το πρώτο της live είναι οι Moiras Touch!

Οι Still Dusk είναι μια alternative metal μπάντα από την Αθήνα, που σχηματίστηκε το 2018. Αντλώντας έμπνευση από το ατομικό τους υπόβαθρο, το συγκρότημα διοχετεύει το πάθος του για τη μουσική στη δημιουργία τραγουδιών που εμβαθύνουν σε προκλητικά κοινωνικά και πολιτιστικά ζητήματα. Εχουν ήδη κυκλοφορήσει ένα EP το 2023 με τίτλο «Garden» όπου είναι διαθέσιμο σε όλες τις πλατφόρμες. Μέσα στο 2025, θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τους full length album με τίτλο: «Chronicles of Dystopia”. Το πρωτο single από το album «Sugar” είναι διαθέσιμο σε όλες τις πλατφόρμες. Οι Still Dusk αποτελούνται από τους: Ινα Δαμιανίδου – Φωνητικά Κωνσταντίνος Σταύρου- Μπάσο Γιάννης Κεμενίδης – Κιθάρες Γιάννης Ταράσης- Drums

Εξοικειωμένοι με το stage οι ‘Duskers’ (ok, τώρα μου ήρθε αυτό το παρατσούκλι) έπαιξαν με άνεση τα τραγούδια τους όπως πάντα. Υπερκινητική η Ίνα όπως συνηθίζει αλλά δεν αρκεί αυτό μόνο πλέον. Θα πρέπει να ακολουθήσει και η υπόλοιπη μπάντα για να μεταδωθεί αυτή η ενέργεια στο κοινό. Φιλότιμη προσπάθεια έκανε ο μπασίστας και ο ντράμερ πάντως. Ενδιαφέρον είχε η προτροπή της Ίνας Δαμιανίδου να σβήσουν τα φώτα του venue και να φωτίσει τό κοινό τον χώρο με τους φακούς των κινητών τηλεφώνων, με την Ίνα να κατεβαίνει από το stage για να τραγουδήσει. Ασφαλώς ακούστηκαν τραγούδια από τον δίσκο τους που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2025 όπως έγραψα και στην αρχή.

Setlist: Intro 0.003 Born to Believe Into fractions Eigengrau Black water Midnight run Insidious Sugar Just pretend-bad omens(cover)

Σειρά των Moiras Touch να δεχτούν τα φώτα της σκηνής και να δώσουν τη πρώτη τους live γνωριμία με το κοινό.

Οι Moira’s Touch είναι η δεύτερη συνεργασία του ποιητή – αφηγητή Μιχάλη “Makk” Γιαννόπουλου και της heavy metal τραγουδίστριας Joan Kollia. Η κυκλοφορία του EP album “Flair”, κάτω από το όνομα της Joan, σηματοδότησε την πρώτη τους συνεργασία. Ως full μπάντα πλέον πρόκειται να κυκλοφορησουν το album τους, με τον ομώνυμο τίτλο “Moira’s Touch”. Στον δίσκο θα εμπεριέχονται 11 κομμάτια που δηλώνουν κάποιες από τις επιρροές τους όπως (Black Sabbath, Dio, Judas Priest) χωρίς να χάνουν την προσωπική τους μουσική ταυτότητα παράλληλα.

Αυτά τα 11 κομμάτια συνδέονται μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο ώστε να αποδώσουν το νόημα (concept). Το νόημα αυτό εξιστορείται από τα κεφάλαια (τραγούδια), τα οποία απεικονίζουν συναισθήματα και ευαισθησίες. Τραγούδια που προβάλλουν τις πτυχές των ανθρώπων στο πως να διαχειρίζονται και να αντιμετωπίζουν τις αδυναμίες τους, και μέχρι ποιο βαθμό επιτρέπουν στη Μοίρα να επέμβει…

Η μπάντα απαρτίζεται από ανθρώπους έμπειρους στον χώρο, οπότε, περίμενα και εγώ μαζί με τον κόσμο που ήρθε πιο μπροστά στο stage να δω τα τεκταινόμενα της πρώτης εμφάνισής τους.

Vocals: Joan Kollia Lead Guitars: Dimitris Koskinas (September Code, Art Of Simplycity, Morrowphobia) Bass: Panagiotis Gatsopoulos (Scar Of The Sun, Bigus Dickus Band) Drums: Fives Andriopoulos (Passengers Of Panic, Substance, Snakebite, Cold Remembrance, One Last Dawn & more) Lyrics/ Poems & Concept: Michael “MAKK” Giannopoulos

Έπαιξαν 8 τραγούδια από το επερχόμενο τους άλμπουμ. Η Joan μιας και έχει εμπειρία on stage, είχε την κίνηση που χρειάζεται αλλά και το ντύσιμο για να το στηρίξει. Η δε φωνή της, είναι δεδομένο πως ήταν πάντα σωστή. Κάτι, που και εδώ μου έλειψε προσωπικά, ήταν η σκηνική παρουσία της υπόλοιπης μπάντας σε θέμα κινήσεων. Αλλά αυτά ίσως να είναι παιδικές ασθένειες για μια νέα μπάντα. Όλα κύλησαν ομαλά με το κοινό να σιγοντάρει σε κάθε ευκαιρία προτροπής που έδινε η Joan και όχι μόνο. Σίγουρα θα τους ξαναδώ στο μέλλον γιατι έχει ζουμί η υπόθεση και ξετυλίγεται ωραία. Μεγάλο βάρος στους ώμους του έχει ο Δημήτρης Κοσκινάς ο οποίος είναι εξαιρετικός παίκτης στη κιθάρα και ανταπεξήλθε άνετα πάρα τα αρκετά δύσκολα μέρη που είχε να παίξει. Μεγάλο βάρος και στον ντράμερ της υπόθεσης όπου ήταν απλά, εκρηκτικός! Τα σέβη μου στον Φοίβο Ανδριόπουλο λοιπόν. Άριστα προβαρισμένοι με αρκετά πολύπλοκες συνθέσεις για να παιχτούν live, όμως τα κατάφεραν μια χαρά και μπράβο τους!

Setlist: Intro Villainy Eerie Lies  Naysayers  Wilful Ignorance  Moira’s Touch  Tarry  Lenity  Malevolent

Σειρά για τους Illusive Mirrors και ποιος από όσους γνωρίζουν το υλικό τους δεν έχει σιγοτραγουδήσει το ρεφρέν του save a bullet ή του Moonlight sinners?

Εξοικειωμένοι σαφώς και αυτοί με τις live εμφανίσεις, φτιάχνουν οργανικά με τη σειρά τους το κοινό τους. Πριν κάποιους μήνες είχαν κάνει παρουσίαση του ep τους στον ίδιο χώρο και ήμουν εκεί. Πλέον έχουν εξελίξει το setlist τους αλλά και την κίνηση τους. Συχνά πειράγματα από, αλλά και προς το κοινό, ανέβασαν τη διάθεση και γίναμε με τη μπάντα μια μεγάλη παρέα. Η Δήμητρα έριξε και το απαιτούμενο κοπάνημα, ο Δημήτρης Φλώρος στη κιθάρα με τη σειρά του και αυτός δεν είπε ποτέ όχι στο κοπάνημα και έτσι άρχισε να μεταδίδεται αμφίδρομη ενέργεια με το κοινό από κάτω.

Στα τραγούδια από το ep που έχουν βγει πιο μπροστά, όπως το Save a Bullet με το χαρακτηριστικό intro αλλά και στο Moonlight Sinners υπήρξε και sing along από το κοινό. Ενδιαφέρουσα ήταν και η διασκευή του The Wall από Pink Floyd όπου και εκεί, το κοινό καθώς και εγώ, ακολουθήσαμε τους στίχους στον ρυθμό που έδιναν οι Illusive Mirrors. Θεωρώ πως ως τώρα ήταν το καλύτερο τους live και μας έδωσαν ενέργεια!

Setlist: Intro  Over and over again  World of destruction  Hopeless dream Escape from the fear 6. Silent Scream Nothing more to say Another brick in the wall (Pink Floyd cover)  Intro/Save a bullet Save a bullet  Moonlight Sinners
ENCORE:  Insanity

Ακολουθήστε τους στο Spotify

Ήταν μια βραδιά με ωραίες μουσικές σίγουρα. Κάποια πράγματα που βλέπω σε αρκετά live, υπήρξαν και εδώ και κυρίως ήταν η στατικότητα μελών των συγκροτημάτων. Αν δε το ζείτε εσείς πάνω στη σκηνή, δε θα το ζήσουμε και εμείς που είμαστε από κάτω. Κίνηση και ένδυση – προσωπική μου γνώμη- είναι εκ των ων ουκ άνευ διότι after all, it’s rock n roll! Πάμε δυνατά και για τα επόμενα παίδες. Συγχαρητήρια!

Για το Metalourgio: Tolis G Pol.

Φωτογραφίες: Christof Filis Photography