Mantric Momentum – Alienized

Mantric Momentum – Alienized

Το 2025 κάτι έχει, κάποιο vibe που σε τραβά σαν μαγνήτης παρόλα τα προβλήματα που έχει φέρει με το έμπα του. Οι Mantric Momentum απαρτίζονται από τον δυναμικό Terje Harøy (Pyramaze) και τον πολυτεχνίτη Christer Harøy (Divided Multitude, Crossnail). Το 2022 κυκλοφόρησαν το “Trial by Fire” όπου ουσιαστικά έδειξαν τους άσους που είχαν κρυμμένους στο μανίκι. Φέτος έρχονται μελωδικά αλλά και δυναμικά να μας δώσουν την δική τους αίσθηση για την μουσική.

Το άλμπουμ ξεκινά με το πρελούδιο To Take-Off και νοιώθεις μια γλυκιά ανατριχίλα σε όλο το κορμί. Σαν ένα παραμύθι να ξεκινά εκεί μπροστά στα μάτια σου. Μέσα σε ενάμιση και κάτι λεπτά η μεγαλοσύνη που ακούν τα αυτιά σου γίνεται πυξίδα βοηθώντας σε να βρεις τον δρόμο προς τα φωτεινά μονοπάτια που γεννιούνται μουσικά μπροστά σου.

Επόμενο το “Resilience” που μπαίνει αγριεμένο γεμάτο power θέματα αλλά και μελωδικά σταθμά. Η φωνάρα του Terje Harøy ξυπνά τις αισθήσεις. Νικά σε όλα τα σημεία και καθορίζει όλες τις εντάσεις που θα βιώσεις ως ακροατής.

Τρίτο στην σειρά το ομώνυμο “Alienized”. Ο ρυθμός καταιγιστικός, η αύρα του μοναδική με τις κιθάρες να ριγούν, τα τύμπανα να αλλάζουν χρωματικά το τοπίο. Μη δω βουνό εγώ κάτι με πιάνει. Ναι η δικαιολογία μου είναι για να σας πω για το “The Highest Mountain” το οποίο που λέτε αγάπησα από τις πρώτες νότες. Έχει μια κλασσική αίσθηση, μια αγριάδα ακατέργαστη ενώ η μελωδία σε διαπερνά μοναδικά. Το έχω ακούσει πάνω από δέκα φορές μέχρι να «μεταφερθώ» στο επόμενο. Μου έκανε κλικ, με μάγεψε!

Αν αυτό δεν θυμίζει eightίλα εγώ θα βάψω τα μαλλιά μου μαύρα που δεν είναι το καλύτερό μου να ξέρετε. Το “The Light” είναι μια μπαλάντα που στέκεται και μας κοιτά λες και έκανε το ταξίδι πίσω στο χρόνο, γέμισε συναισθήματα και ήρθε να μας βρει για να μας μεταδώσει την ομορφιά του. Αχ η μουσική, στήνει κάστρα, στήνει τοπία δίπλα στη θάλασσα, διαχέει συναισθήματα στο σύμπαν. Με τσαχπινιές και σκέρτσα ξεκινά το “Come Undone” μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό του μεγαλόπνοα. Τι έχουν φτιάξει ρε παιδιά αυτοί οι δυο!!

Το άλμπουμ είναι γεμάτο διαμάντια. Δεν σταματάς να νοιώθεις, να κάνεις εικόνες, να περνάς καλά, να γουστάρεις, να το είπα. Άμα δεν δούμε μονοκόμματα τον χρόνο θα συμφωνήσουμε με το απίστευτο δίδυμο στο “Time Is My Ally” . Ξέρω το πήγα σε άλλο επίπεδο και δεν με νοιάζει καθόλου. Είναι υπέροχο να
ακούς, να αισθάνεσαι. Η μουσική διογκώνει το ταξίδι σου, του δίνει προορισμό.

Με το “Remember” είναι σαν να σου σκάνε μπροστά σου όλες εκείνες οι ιστορίες που δεν κατέληξαν όπως θα ήθελες. Εκείνοι οι έρωτες που τους πήρε μακριά το κύμα. Εκείνα τα αν που δεν θα βρουν ποτέ απάντηση.

Γεμάτο power δυναμισμό μπαίνει το “Sirens’ Call” και σε καλεί σε ένα επικό ταξίδι. Μπορείς να αντισταθείς; Εγώ όχι! Η θύελλα από τα τύμπανα σε χτυπά ενώ οι κιθάρες σε κοιτάζουν πονηρά και σου κλείνουν το μάτι.

Και εκεί που είχα ερωτευτεί το παραπάνω άσμα, έρχεται το “A Stronger Stance” και ακούω την Βίσση μέσα μου να λέει «Κοπελιά σε πόσα ταμπλό το παίζεις;», Σε όσα θέλω, μανδάμ. Δεν φταίω εγώ, τούτοι εδώ έχουν φτιάξει ένα μοναδικό άλμπουμ. Αν πάμε έτσι φέτος όπου οι περισσότερες κυκλοφορίες είναι απίστευτα τέλειες να δω πως θα επιλέξουμε τα καλύτερα άλμπουμ. Εγώ από τώρα το έβαλα στην δεκάδα πάνω πάνω κιόλας.

Αγριάδα που συναγωνίζεται με την μελωδία το “Barricades” είναι όλα όσα θα ζητούσαμε σε ένα τραγούδι. Μια ατέρμονη λατρεία με έχει πιάσει. Μια αίσθηση που δεν θέλω να τελειώσει. Το άλμπουμ τελειώνει πανηγυρικά και εμείς ακόμα προσπαθούμε να αντιληφθούμε την τελειότητα που το διέπει.

Best album of the year, guys!! Thank you for the opportunity!!

Μαίρη Ζαρακοβίτη

9/10