Marche Funèbre – After the Storm

Marche Funèbre – After the Storm

Πέμπτο άλμπουμ για τους Βέλγους doomsters Marche Funèbre, διάδοχος του εκπληκτικού “Einderlicht” (2020), και όλα δείχνουν πως ένας νέος κύκλος ανοίγει για την μπάντα. Είτε λόγω της 4ετους δισκογραφικής τους αποχής, είτε λόγω της αντικατάστασης του Peter Egberghs από τον Fre De Schepper στις κιθάρες, όσο και η εκ νέου συνεργασία με τον Martin Furia στην παραγωγή, ο νέος δίσκος που θα κυκλοφορήσει επίσημα απ’ την Ardua Music στις 27 Σεπτέμβριου, φαντάζει μια πρόκληση.

Ξεκινώντας λοιπόν από την παραγωγή πρέπει να αναφερθεί πως έχει επιτευχθεί ένας ζεστός αναλογικός ήχος, ενώ την ιδιά στιγμή είναι σύγχρονος και πραγματικά ογκώδης.

Συνθετικά και ξεκινώντας από τα φωνητικά οι Marche Funebre διατηρούν στο ακέραιο την ποικιλία που μας έχουν συνηθίσει, από death metal γρυλίσματα και b.m. ουρλιαχτά σε πολύ ενδιαφέροντα καθαρά που χαράσσουν τις δίκες στους μελωδικές γραμμές προδίδοντας στο συνολικό αποτέλεσμα μια ξεχωριστή δική τους ταυτότητα.

Για άλλη μια φορά έχει γίνει εξαιρετική εργασία στις κιθάρες, με heavy εμπνευσμένα riffs, αρκετές προοδευτικές ιδέες, έξυπνες μελωδικές γραμμές που σου μένουν μετά το άκουσμα (“Stranded”) αλλά και b.m. αναφορές (“Enter Emptiness”) που είναι μεν λιγότερες σε σχέση με το παρελθόν μα παραμένουν εύστοχες. Επίσης καθ’ όλη την διάρκεια του δίσκου υπάρχουν αρκετά ακουστικά μέρη που κάνουν την ακρόαση του σαφώς πιο ενδιαφέρουσα.

Στιβαρό rythm section με ποικιλία ρυθμών και ευφάνταστο performance στα τύμπανα, ένα active μπάσο το οποίο σε στιγμές μου έφερε στο μυαλό έντονα επιρροές από το 70s’ progressive rock.

Το “After the Storm” είναι κατά την γνώμη μου ένα album διαμάντι του doom/death Metal μα και του σκοτεινού Metal γενικότερα. Μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως ενώ διατηρεί βαθιά τις ρίζες του στις επιρροές του, τολμά να κινείται πέρα από αυτές και παρασύρει με τον κινηματογραφικό του χαρακτήρα τον ακροατή σε γκρίζες μοναχικές ακροθαλασσιές θρηνώντας την απώλεια και αποδίδοντας με ευφυή τρόπο την ζοφερότητα της ανθρώπινης οδύνης. Οι φίλοι συγκροτημάτων όπως οι Saturnus, Officium Triste, Pantheist, και Draconian επιβάλλεται να τσεκάρουν αυτό το δημιούργημα…

“Η λύπη ομορφαίνει γιατί της μοιάζουμε” Οδυσσέας Ελύτης

Μπάμπης Παπαδόπουλος

9/10