Marianas Rest – Fata Morgana

MARIANAS REST – Fata Morgana

Οι MARIANAS REST μας έρχονται από το βορρά και συγκεκριμένα από την πανέμορφη χώρα των χιλίων λιμνών, τη Φιλανδία, από την παραλιακή πόλη Κοτκα. Η εξαμελής μπάντα κινείται στο χώρο του atmospheric melodic doom/death metal και ιδρύθηκαν πριν 8 χρόνια. Έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο albums, το Horror Vacui το 2016 και το Ruins το 2019, και τον περασμένο Μάρτιο, μέσω της πασίγνωστης Napalm Records, κυκλοφόρησαν το τρίτο πόνημα τους, το άλμπουμ Fata Morgana.

Ο δίσκος Fata Morgana περιέχει 8 κομμάτια, 54 λεπτών διάρκειας. Την παραγωγή έχει αναλάβει ένας μέτρ του είδους ο Teemu Aalto, γνωστός μέσα από παραγωγές κυρίως των Insomnium αλλά και των Omnium Gatherum, ενώ στο mastering συναντάμε, τον υποψήφιο για Grammy παρακαλώ ,Svante Forsbäck. Θα έλεγε λοιπόν κανείς ότι η μπάντα κοιτάει ψηλά μ αυτή τη κυκλοφορία, μιας και έχει τόσο δυνατό επιτελείο τεχνικών. Μια ακόμα ενδιαφέρουσα συνεργασία είναι η συμμετοχή της Lindsay Matheson/Schoolcraft (ex-Cradle Of Filth), στα γυναικεια φωνητικά.

Οι τεχνικοί και η δουλειά τους όμως δεν έχει ουσία και νόημα χωρίς την καλή πρώτη ύλη. Τη μουσική. Πάμε λοιπόν να δούμε τι έχουν να μας πουν οι MARIANAS REST.

Ξεκινώντας απ το υπέροχο εξώφυλλο που μας προϊδεάζει για την ατμόσφαιρα του δίσκου, είναι σκοτεινό, αβυσσαλέο, πένθιμο και μελαγχολικό. Αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό απ τη πρώτη νότα του εναρκτήριου Sacrificial. Μελωδική εισαγωγή, αφηγηματικός πρόλογος,ένα ρυθμικό μέρος και αμέσως οι ρυθμοί πέφτουν σε πιο doom μονοπάτια. Άλλωστε σε τέτοια μονοπάτια, μας οδηγούν και οι στίχοι, μια προκαθορισμένη τελετουργία που ξέρουμε το τέλος! Τα φωνητικά του Jaakko Mäntymaa εναλλάσσονται από αργά doomy σε growls,ακολουθώντας έτσι την ένταση και τη δραματικότητα των στίχων.

Σειρά παίρνει το Glow From the Edge το οποίο είναι και το πρώτο βίντεο του άλμπουμ. Ένα μελαγχολικό κομμάτι, με πρωταγωνιστή τον Aapo Koivisto στα πλήκτρα, και το Jaakko να συμμετέχει σε αυτή τη μυσταγωγία που ολοκληρώνει την πένθιμη ατμόσφαιρα, με τις εναλλαγές των φωνητικών να σε παρασύρουν στο μαύρο τοπίο μιας άγονης γης. Ένα κομμάτι για την κοσμική ματαιότητα, και την ατέρμονη κάθοδο που βιώνει ο άνθρωπος, για να φτάσει προς τη θέωση.

To Pointless Tale, όπως δηλώνει ο τίτλος ( Μία ιστορία χωρίς Νόημα) , έτσι αποτυπώνονται και οι στίχοι, η μικρότητα του ορατού κόσμου, η μικροπρέπεια των ανθρώπων αποτυγχάνει το μεγαλείο της φύσης, της δημιουργίας. Η ελπίδα για καλύτερες μέρες δεν θα πραγματωθεί, κι έτσι η μουσική ακολουθεί τους στίχους ξεκινώντας πολύ δυναμικά και ελπιδοφόρα αλλά γρήγορα κοπάζουν σε doom μοτίβο, με μια μελωδική γέφυρα στη μέση.

Το The Weight είναι το πιο ωραίο κομμάτι του δίσκου, μελαγχολικό και υπνωτικό μαζί. Τα γυναικεία φωνητικά δένουν απόλυτα με τα keyboards και τα riffs να μας δίνουν μια ιδέα Black Metal, που δεν υπάρχει σα στοιχείο στο δίσκο. Εδώ οι στίχοι, επικεντρώνονται στο βάρος του κοινού βίου και της ηθική του ανθρώπου, τον βάζει απέναντι και τον υποβάλει σε ερωτήματά για την ηθική και το τέλειο, για την κατάπτωση του. Οι κιθάρες των Nico Mänttäri και Harri Sunila μας μιλάνε πιο πολύ σ αυτό το εννιάλεπτο έπος, όπου διατηρεί μια πιο κιθαριστική οπτική χωρίς να θυσιάζει την ατμοσφαιρικότητα της σύνθεσης.

Το ορχηστρικό Horrokseen ανοίγει με το τσέλο του Timo Virkkala- ο οποίος χαρίζει απλόχερα μαγικές στιγμές με το τσέλο του σ όλο το άλμπουμ- και για τρία λεπτά μας ταξιδεύει στη μελαγχολία της Φιλανδικής σκοτεινής φύσης, ενός ατελείωτου χειμώνα.

Πάμε στο ομότιτλο κομμάτι του δίσκου,Fata Morgana, μια εφτάλεπτη σύνθεση με πολλές εναλλαγές στο ρυθμό και πιο πολλά heavy μέρη παρά μελωδικά.Ένα κομμάτι αγάπης ή μετάνοιας, οι στίχοι μας παραπέμπουν σε μια αντανάκλαση των επιθυμιών μας, όπου ο αντικατοπτρισμός του φαινομένου Fata Morgana ορίζει την ψυχική κατάσταση, μια διάσταση μεταξύ φανταστικού κ αληθινού.

Στο επίσης εφτάλεπτο Advent of Nihilism, οι στίχοι μας πάνε στο νομοτελειακό της ανθρώπινης ύπαρξης, με το χαρακτηριστικό ποτάμι που δηλώνει τη ροή και την αρχή ενός άλλου κύκλου. Έτσι λοιπόν ο θάνατος δεν ορίζει την ανυπαρξία αλλά την αρχή ενός νέου κύκλου.

Το τελευταίο κομμάτι South of Vostok , ξεχωριστό επίσης, οι στίχοι μιλάνε για την αλληγορική περιπλάνηση της ψυχής προς την αιωνιότητα. Η εισαγωγή στα Φινλανδικα, είναι το στοιχείο που χρειαζόμαστε, ίσως ως υπενθύμιση ότι το Φινλανδικό ιδίωμα, εκπροσωπείται άρτια σε αυτό το δίσκο από τους ΜARIANAS REST.

Τέλος κλείνοντας αυτή την κριτική πρέπει να πω οτι οι MARIANAS REST έχουν βρει έναν αριστοτεχνικό τρόπο να συνδυάσουν  το doom και το death, με τόσο περίπλοκο τρόπο που συνονθυλεύονται σε ένα αυθεντικό, κυκλοθυμικό σύνολο, με αποτέλεσμα μια πλήρη μουσική εικόνα που μπορούν να την απολαύσουν όλοι. Οι κιθάρες, τα φωνητικά, τα πλήκτρα, ο ρυθμός , όλα ξεχωρίζουν, χωρίς να υπερισχύει κάποιο από το σύνολο. Το γεγονός ότι τα μέλη, είναι εξαιρετικοί μουσικοί είναι προφανές, καθώς χειρίζονται,  σύνθετες ενορχηστρώσεις, σε ατμοσφαιρικά ακούσματα με ομαλότητα ενώ συνεχίζουν να προσφέρουν κάτι νέο, κάθε φορά που ακούς τα κομμάτια. Οι MARIANAS REST με το άλμπουμ Fata Morgana, αποδεικνύουν ότι έχουν εξελιχθεί σε μια πιο ολοκληρωμένη μπάντα, διατηρώντας όλα τα χαρακτηριστικά του ατμοσφαιρικού, doom/death metal που σε αιχμαλωτίζουν, με όλο το φιλοσοφικό υπόβαθρο των στίχων, που ελάχιστοι δίσκοι μπορούν να αποδώσουν τόσο ολοκληρωμένα, το στιχουργικό και συνθετικό επίπεδο!

Βαγγέλης Οικονόμου

8/10