Ο MARTY FRIEDMAN: δηλώνει πως τα μουσικά είδη δεν είναι τόσο αυστηρά διαχωρισμένα στην Ιαπωνία όπως είναι στην Αμερική

Τρία χρόνια μετά την αποχώρησή του από τους MEGADETH, ο Marty Friedman μετακόμισε στο Τόκυο της Ιαπωνίας, όπου και διαμένει εδώ και 15 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων έχει δουλέψει με έναν μεγάλο αριθμό σημαντικών φιγούρων στον μουσικό κόσμο της Ιαπωνίας, ταυτόχρονα όμως συνεχίζοντας ατομικά να γράφει και να κυκλοφορεί instrumental rock albums με κιθάρα.

Κατά τη διάρκεια μιας εμφάνισης, στις 15 Οκτωβρίου, στο Japan Foundation του Los Angeles, o Friedman μίλησε εκτενώς για το πώς λαμβάνεται η heavy metal στην χώρα που ζει τώρα. “Στην Ιαπωνία υπάρχει λιγότερη διάκριση των μουσικών ειδών,” δήλωσε. “Στην Αμερική, τα είδη είναι πιο αυστηρά χωρισμένα. Για αυτό την αποκαλούμε σκηνή- είναι μια metal σκηνή, μία underground metal σκηνή, βλέπεις όλους τους φίλους σου στα Metal gigs. Είναι κάτι σαν κλίκα. Στην Ιαπωνία, υπάρχει μία μεγάλη μουσική σκηνή και ο ήχος της metal βρίσκεται σε διαφορετικά είδη μουσικής εκεί. Η Idol μουσική πολύ συχνά έχει metal μοτίβα μέσα της. Όπως και η χορευτική μουσική. Το visual kei, εάν βγάλεις την εικόνα και ακούσεις μόνο τη μουσική, είναι ένα είδος πραγματικά πολύ, πολύ, πολύ heavy metal. Δεν χρειάζεται να συμμετέχεις σε αυτή τη ‘σκηνή’ για να παίξεις ή να ακούσεις heavy metal στην Ιαπωνία.

“Τα πράγματα που είναι heavy metal είναι επίσης και mainstream,” συνέχισε. “Κοιτάς κάτι σαν το MAXIMUN THE HORMONE, οποίο είναι κάτι εξαιρετικά ultra-metal – γεμάτο από επιθετική metal – αλλά μερικές από τις διεργασίες που κάνουν είναι πολύ mainstream. Μπορεί τα ίδια άτομα να αγοράσουν Mariah Carey και το MAXIMUM THE HORMONE… Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που αγαπώ στην Ιαπωνία. Στην Αμερική μεγάλωσα ‘Metal or die’ αλλά στην καρδιά μου ήμουν περισσότερο ‘Αγαπώ όλα αυτά τα διαφορετικά είδη αλλά δεν μπορώ να το παραδεχτώ στους φίλους μου.’ Στην Ιαπωνία δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.”

Σύμφωνα με τον Friedman, η metal δεν είναι τόσο περιθωριοποιημένη στην Ιαπωνία όπως είναι σε άλλα μέρη του κόσμου, δεν είναι λιγότερο πιθανό να ακουστεί δημόσια σε σχέση με τα υπόλοιπα μουσικά είδη. “ Παίζουν jazz, παίζουν pop, παίζουν heavy metal, παίζουν σπάνια είδη μουσικής,” είπε. “ Περπατούσα στον δρόμο και περνούσα έξω από ένα φθηνό οικογενειακό εστιατόριο και έπαιζαν δυνατά heavy metal. Και όχι μόνο heavy metal αλλά και αυτή την όχι τόσο γνωστή μπάντα που μου αρέσει, τους DAMONE. Πρέπει να κάνεις συλλογή δίσκων για να γνωρίζεις αυτή τη μπάντα και περπατάς έξω από αυτό το mainstream εστιατόριο και το παίζουν στη διαπασών. Και εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι για αυτόν το λόγο η Ιαπωνία είναι cool. Μερικές φορές θα πας σε μέρη όπως στο Denny’s και θα παίζουν κάτι που είναι όσο heavy είναι οι SLAYER και είναι απολύτως φυσιολογικό. Φυσικά, μερικές φορές παίζουν μουσική που σε κάνει απλά να θες να κάνεις εμετό. Δεν είναι πάντα η αγαπημένη σου μουσική.”

Ο Friedman επίσης μίλησε για την τεράστια διαφορά του να περφομάρεις στην Ιαπωνία σε σχέση με άλλες χώρες του κόσμου. “Δεν υπάρχουν κινητά τηλέφωνα,” δήλωσε. “Δεν επιτρέπονται. Ήμουν πρόσφατα σε μία συναυλία κλασσικής μουσικής και λίγο πριν τελειώσει η παράσταση σου επιτρεπόταν να βγάλεις μία φωτογραφία. Οι άνθρωποι συνηθίζουν να ακούν τα τραγούδια και να χειροκροτούν πριν και μετά, που είναι κάπως ενοχλητικό, επειδή όταν παίζεις δεν υπάρχει κανένας ήχος. Πρέπει να είσαι τέλειος. Αν κάνεις κάτι λάθος, θα το καταλάβουν. Οπουδήποτε αλλού στον κόσμο απλά τρελαίνονται καθ’όλη τη διάρκεια του show. Για αυτό και ηχογραφήσαμε το Live album μας στη Πόλη του Μεξικού.”

Το 14ο σόλο record του Friedman, “One Bad M.F. Live!!”, δημοσιεύτηκε στις 19 Οκτωβρίου. Το album ηχογραφήθηκε στην Πόλη του Μεξικού στις 14 Απριλίου κατά τη διάρκεια της τελευταίας συναυλίας της παγκόσμιας περιοδείας του Friedman, σε υποστήριξη του album του που κυκλοφόρησε το 2017 “Wall Of Sound”, το οποίο έκανε ντεμπούτο στα Billboard του Heatseekers Chart, στο νούμερο 12.

Μαζί με τον Friedman στο “One Bad M.F. Live” είναι ο Kiyoshi στο μπάσο, ο Jordan Ziff (RATT) στη κιθάρα και ο Chargeee στα drums.