Mob Rules – Rise Of The Ruler

Mob Rules – Rise Of The Ruler

Το 1999 με το “Savage Land” οι Mob Rules ξεκινούν το ταξίδι τους σε ένα δυστοπικό κόσμο που όλα έχουν αλλάξει δραματικά. Το περιβάλλον έχει καταστραφεί, δεν υπάρχουν φυσικοί πόροι. Ο άνθρωπος αγωνίζεται να επιβιώσει σε μια κοινωνία που την κυβερνά η απληστία.

Ένα χρόνο αργότερα, το “Temple Of Two Suns” έρχεται να συνεχίσει την ιστορία, πηγαίνοντάς την ένα βήμα παραπέρα. Το άλμπουμ μιλά για την αναγέννηση ενός ολόκληρου πολιτισμού, που προσπαθεί να ξανασταθεί στα πόδια του μέσα από συλλογική προσπάθεια, ακατάβλητη επιμονή και υπομονή. Οι επιζώντες, μετά την καταστροφή, παλεύουν να ξαναβρούν όχι μόνο την προσωπική τους ταυτότητα ως άτομα, αλλά και τη χαμένη τους συνοχή ως κοινωνία.

Εικοσιπέντε χρόνια, εννέα άλμπουμ πέρασαν και οι Mob Rules επιστρέφουν στην δυστοπική τους ιστορία. Βλέποντας την κοινωνία να μπαλαντζάρει σαν αρχάριος ακροβάτης θέλησαν να δώσουν συνέχεια και ίσως να αφυπνίσουν με το δικό τους melodic power metal  τρόπο.

Τριάντα χρόνια έχουν περάσει, λέει ο αφηγητής και να μαστε πάλι στο δυστοπικό τοπίο του Savage Land και η ιστορία ξεκινά…

Η φωνή του Klaus Dirks δεσπόζει στο “Exiled”. Ο γοργός ρυθμός  σε μαγνητίζει, σε υποτάσσει στην δυναμική του. Τα riffs είναι γεμάτα ερωτισμό, μπρίο και μια απίστευτη ένταση που θα σε φέρει σε headbanging mood. Οι νότες στροβιλίζονται σε νέο χορό με το “Future Loom”. Tο σώμα αντιλαμβάνεται το βάθος, την πόρωση όλων όσων ακούς και αντιδρά, ενώνεται με την μουσική και την φωνή και αφήνεται να σπαρταρά power μελωδικά.

Επόμενο το “Dawn Of Second Sun” με ποιητική διάθεση και αυστηρό γήινο ταπεραμέντο εμβολίζει τις αισθήσεις σου. Δεν γίνεται να μην κολλήσεις με το πολυμορφικό riff, τα metal τύμπανα και τις γεμάτες μπασογραμμές.

Το “Back To Savage Land” δένει τα δύο πρώτα άλμπουμ και ενώνει την ιστορία αφήνοντας τον ακροατή να αποζητά να γυρίσει πίσω και να ξαναζήσει όλο το μεγαλείο των τριών αυτών άλμπουμ.  Και εκεί που έχουμε πάρει φωτιά και σκεφτόμαστε πως θα μπορούσε να συνεχίσει αυτό το αριστουργηματικό άλμπουμ, έρχεται ο οδοστρωτήρας “Trial And Trail Of Fear” και τερματίζει όλες μας τις ευαισθησίες. Οι μελωδίες έχουν μια τρυφεράδα και μια σκληράδα ταυτόχρονα. Τα πλήκτρα θεσμοθετούν το περιβάλλον, οι ανταριασμένες κιθάρες δημιουργούν επίπεδα και η φωνή, αχ, η φωνή… Διακοσμεί με μαργαριτάρια τον ουρανό!

Στο “Providence” η μπάντα δημιουργεί μελωδίες και θέτει τους δικούς της κανόνες. Το τραγούδι έχει κάτι κινηματογραφικό. Οι στίχοι δημιουργούν σκηνικό, η μουσική ατμόσφαιρα και η φωνή παίρνει τον ρόλο του πρωταγωνιστή.

Το “Nomadic Oasis” γίνεται η γέφυρα που ενώνει δυο διαφορετικούς επικούς κόσμους. Ίσως το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ κατά την ταπεινή μου γνώμη. Είναι μια δυναμική και μελαγχολική μπαλάντα. Με power metal καταβολές μπαίνει το “Coast Of Midgard”. Έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν και το κάνουν τόσο εύκολα. Απόλυτα υπέροχο τραγούδι με επικά ανεβάσματα και μελωδικές πινελιές να ακροβατούν μοναδικά στον αέρα.

Κύριοι Mob Rules, πείτε μου αλήθεια, πως καταφέρνετε να μας κάνετε να αναριγούμε σε κάθε νότα στο “On The Trail”; Να κάνετε το μυαλό μας να σουλατσάρει ζωντανά σε επικά μονοπάτια; Όχι μην μου απαντήσετε, αφήστε με την απορία. Θέλω να εντρυφήσω και άλλο λίγο στον κόσμο σας.

The journey comes to an end with “Equilibrium (Rise Of The Ruler)”. Πάψτε, γυαλίζω τα αγγλικά μου. Ίσως μου χρειαστούν για την συνέντευξη. Επικό τέλος σε ένα απίστευτα επικό και καθάριο άλμπουμ.

Αν δεν με πιστεύετε ακούστε το και μετά θα συζητάμε για μέρες. Υπόσχομαι!

Μαίρη Ζαρακοβίτη

9/10