Niviane – Queen Of Phantoms

Niviane – Queen Of Phantoms

Οι Niviane που λέτε έχουν δημιουργηθεί δέκα χρόνια τώρα. Βρίσκονται στο Σακραμέντο της Καλιφόρνια και δημιουργούν ξεσηκωτικές μέταλ εμπειρίες.

Τρίτο άλμπουμ της καριέρας τους το “Queen Of Phantoms” με έντεκα τραγούδια που χρειάζονται την άμεση προσοχή μας.
Κακός χαμός στο ομώνυμο και πρώτο τραγούδι του άλμπουμ Queen of Phantoms. Ανατριχιαστικά ουρλιαχτά, τίγκα metal η μουσική με power κορδέλες να στολίζουν το κόσμημα.

Ταχύ και λυρικό το “12 BC: Legions” με μια dirty epic attitude. Πάμε πόλεμο; Μμμ, όχι διότι οι κιθάρες μας έχουν στενάξει στα riffs, τα τύμπανα ηγούνται του ράλι και δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα πριν τελειώσει αυτή η μαγεία. Βαρύς βηματισμός ακούγεται στο “12 BC: Germania”, κοίτα να δεις πόσο ζωντανή γίνεται η εικόνα. Τα φωνητικά δίνουν όγκο και τραχύτητα κάνοντας το αποτέλεσμα εντυπωσιακό. Έχω αγώνα που λέτε ακούγοντας το “Beacon In The Darkness”. Εκεί που είναι έφοδος κανονική μεταλλάσσεται σε πιο ευαίσθητο για να μας ρίξει στάχτη στα μάτια ενώ γυρνά πίσω στην δυναμική του πορεία. Γρυλλίσματα και λυρικά φωνητικά δένονται σε έναν δεσμό που δεν θες να χωρίσει.

“Some Wounds… Never Heal” καθόλου άδικο δεν έχουν περί αυτού τα παιδιά από το Σακραμέντο σε μια αλανιάρικη έκδοση του power. Έχει μια τσαχπινιά, ένα δικό του ταπεραμέντο και σε τραβά στην δίνη του.

Κάπου εδώ θέλω να πω ότι ξεκινούν aggressive τραγούδια όπως το “All Debts Repaid” νοιώθω την ανάγκη να χτυπηθώ στους βαθιά ριζωμένους ρυθμούς τους. Και ενώ ειλικρινά μιλώντας από ανέκαθεν κάπως είμαι με τα growl φωνητικά, δυσκολεύομαι να τα συνηθίσω βρε αδερφέ, όταν όμως παντρολογούνται με διάφορες άλλες φωνές, τότε αντιλαμβάνομαι την διόγκωση και τον λυρισμό που αποπνέουν. Αν προσθέσουμε και τα μοναδικά σολαρίσματα που πέφτουν σε αυτό το τραγούδι, έχουμε πιάσει κορυφή σας λέω!

Σολαρίσματα και με το ξεκίνημα του “Tomorrow’s A New Day”. Οι τίτλοι των τραγουδιών είναι απλοί αλλά οι συνθέσεις τους πολύπλοκες. Εντωμεταξύ ενώ άκουγα το παραπάνω τραγούδι, το μυαλό μου πάντρευε αυτή την μπάντα με μια δικιά μας. Μπορείτε να μαντέψετε; Όχι; Κρίμα.

Πως μπορείς να περιγράψεις χωρίς να αναφέρεις την λέξη ξύλο για ένα τραγούδι όπως το “Event Horizon”; Ότι δονεί με την αγριότητά του το σύμπαν; Ότι σε ξεσηκώνει σε βαθύ headbanging με μικρά μελωδικά διαλείμματα; Ορίστε τα κατάφερα. Είναι φανταστική η δόνηση που λαμβάνεις με τα τύμπανα να λυχτάνε μόνιμα και η μελωδία να είναι αυτοκρατορική.

Power metal τσαχπινιά στο “Our Maze” που διασκελίζει και μηδενίζει όποια απόσταση ίσως υπάρχει.

Κοράκια ακούγονται κάπου εκεί κοντά, εκεί όπου το “Gunslingers & Graves” με το έμπα του σε παίρνει από τα μούτρα. Η βραχνή φωνή θυμίζει Barlow, η μελωδία κάνει περάσματα κείθε δώθε και κάτι νοιώθω ότι έχει χαθεί αλλά το αφήνω να περάσει. Κλείνει με το “Under Black Flags” το άλμπουμ με μια λαμπρή έξοδο αγριάδας και στιβαρότητας.
Ωραία και ενδιαφέρουσα δουλειά από τους κυρίους Niviane.

Καλοτάξιδο!

Μαίρη Ζαρακοβίτη

8/10