Orden Ogan – The Order Of Fear
Η πρώτη φορά που άκουσα Orden Ogan ήταν όταν είχαν κυκλοφορήσει το 2015 το άλμπουμ “Ravenhead”. Είχα κολλήσει με το “F.E.V.E.R”. Αυτή την εμβόλιμη μαχητικότητα, αυτή την «ταραχή» την είχα ακούγοντας και το νέο άλμπουμ με τίτλο “The Order Of Fear”. Από τότε παρακολουθώ κάθε τους δουλειά. Η μπάντα έχει στόχο την εξέλιξη της. Δεν αναπαύεται στις δάφνες της.
Πρώτο τραγούδι του άλμπουμ είναι το “Kings of the Underworld”, οπερετικό, επικό, δυναμικό και ταχύτατο. Είναι σαν χείμαρρος που σε τραβά παρέα του. Τα ντραμς χτυπούν με ένταση, με βάθος, ξύλο κύριοι και κυρίες ενώ ο Seeb επιδίδεται στις μελωδικότατες αλλά γεμάτες γρέζι γραμμές του στροβιλίζοντας παρέα με τις κιθάρες και τα μοναδικά σόλο μια άλλη πραγματικότητα.
To “The Order of Fear”, το ομώνυμο ντε, είναι τόσο επικό που σε παίρνει ο… king… θα κολλήσει άμεσα στο μυαλό σου αν δεν έχει ήδη από τότε που κυκλοφόρησε το videoclip. Δεν έχεις καμία πιθανότητα να αρνηθείς τους ρυθμούς που θα κουμπώσουν στο είναι σου.
Η επόμενη πώρωση έρχεται με το όνομα “Moon Fire”. Βρε τι κακό μας βρήκε με δαύτους… Επίτηδες το κάνουν. Το εν λόγω άσμα είναι εύκολο σε στίχο, σε αίσθηση. Είναι πιασάρικο και τολμηρά ελκυστικό.
Ένα άλμπουμ κατ’ εμέ είναι επιτυχημένο όταν μπορείς να το ακούς ολόκληρο. Με το που ξεκινούν οι πρώτες νότες του “Conquest” επιβεβαιώνεις ακριβώς αυτή την σκέψη. Τέσσερα στα τέσσερα. Ο ρυθμός σε ξεσηκώνει, το σώμα ακολουθεί την ίδια πορεία. Οι φολκ τσαχπινιές δώθε κείθε το κάνουν ακόμα πιο ερωτεύσιμο. Το ίδιο ύφος, η ίδια τρομερή ενέργεια συνεχίζει και στο “Blind Man”. Το χορωδιακό chorus του δίνει μια αστραφτερή ομορφιά. Η ταχύτητα σε πρώτο πλάνο και στο “Prince of Sorrow”. Έχει μια elegant διάσταση όσο και να φαίνεται παράξενο για power metal τραγούδι. Έχει μια κλασσική μεταλλική υπόσταση, ένα επιμελώς ατημέλητο look. Πομπώδες, βαρύ και ασήκωτο το “Dread Lord”. Η φωνή του Seeb με την στιβαρή του χροιά, την μελωδικότητα που τον διακρίνει σε τάσσει υπέρ αυτής της μπάντας. Έχει μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές του πλανήτη. Είναι κόσμημα σε κάθε τραγούδι της μπάντας. Όταν μελαγχολεί ειδικά, όπως στο “My Worst Enemy” έχει μια ρομαντική γλύκα, γίνεται απίστευτα αισθαντική και βαθιά ποιητική.
Λες και βγήκε από τις σελίδες κάποιου παραμυθιού ξεκινά το “Anthem to the Darkside”. Ένα επτάλεπτο τραγούδι γεμάτο εικόνες ονειρικές, γεμάτο πάθος και ενέργεια. Σε ακουμπά στον ώμο, σε οδηγεί στη μαγεία του μοναδικά. Το άλμπουμ κλείνει με το “The Long Darkness” . Είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι αλλά παρόλα τα οκτώ και κάτι λεπτά όχι μόνο δεν σε κουράζει, σε αφήνει να θες περισσότερα. Έχει πολλές μελωδικές στιγμές, φέρνει σε μπαλάντα αλλά δεν είναι. Έχει μια γήινη υπόσταση όπου η δύναμη μπλέκεται πιο μελαγχολικά, πιο σκοτεινά.
Το στοίχημα το κέρδισαν, έφτιαξαν το απόλυτο άλμπουμ της καριέρας τους! Ακούγεται nonstop, έχει όλη τη μαεστρία και την δομή των Orden Ogan με την μόνη διαφορά ότι κινήθηκαν λίγο πιο βαθιά, πιο μεστά, πιο δυναμικά. Ζήστε την μοναδική εμπειρία!
Μαίρη Ζαρακοβίτη
9/10
Εκπληκτικός δίσκος. Τόσο μελωδικός όσο και δυναμικός, power.
Τον ακούς και τον ξανακούς χωρίς να τον βαριέσαι. Αντίθετα, κάθε φορά σου (μου) αρέσει και πιο πολύ.