Overlord SR – Still Standing

Overlord SR – Still Standing

Λίγο καθυστερημένα ήρθε στα χέρια μου η πρώτη επίσημη δουλειά των Αμερικανών Overlord SR,η οποία κυκλοφόρησε το 2015. Μάλιστα προς μεγάλη μου έκπληξη δεν πρόκειται για καινούρια μπάντα,διότι πρωτοσχηματίστηκε στο μακρινό 1979(!!!) από τον κιθαρίστα George ”Wildman” Koerber και τον μπασίστα Darrell Collins. Τότε είχαν διαλέξει το όνομα Rheagan και παρέμειναν έτσι μέχρι το 1981 όταν αναγκάστηκαν να το αλλάξουν σε Overlorde,λόγω του ότι την συγκεκριμένη χρονιά εκλέχθηκε πρόεδρος της Αμερικής ο γνωστός σε όλους Ronald Reagan και θα είχαν προβλήματα.

Με την καινούρια τους ονομασία λοιπόν παρέμειναν ενεργοί μέχρι το 1989 κυκλοφορώντας δύο demo,το medieval metal του 1985 και το 1987 demo της ίδιας χρονιάς. Δυστυχώς όμως δεν κατάφεραν να κάνουν τίποτα και διέλυσαν άδοξα,δίνοντας σποραδικά live show την δεκαετία του 90 και του 2000.

Αποφασισμένοι όμως να αποδείξουν σε όλους ότι δεν το βάζουν εύκολα κάτω και το έχουν ακόμα μέσα τους ξαναφορμάρονται για τα καλά το 2011 προσθέτοντας τα γράμματα sr μπροστά από το όνομα τους ενώ αφαίρεσαν το e από την πρώτη λέξη το 2013.Έτοιμοι για μία καινούρια αρχή μας παρουσιάζονται με το Still Standing.

Με την πρώτη ακρόαση παρατηρούμε ότι ο δρόμος που διάλεξαν είναι αυτός του heavy/power και μας εκπλήσει ευχάριστα η επιλογή τους σε μία Αμερική που αποτελεί το φάντασμα μίας κάποτε φανταστικής σκηνής,με το συγκεκριμένο ιδίωμα να έχει σχεδόν εκλείψει.

Εδώ όμως ξεκινάνε τα προβλήματα. Πρώτον η φωνή του τραγουδιστή Steve Sosa Jr ακούγεται επίπεδη και αδύναμη. Χρειάζεται περισσότερο εύρος και σθένος για να απογειώσει τα κομμάτια και να τα ανεβάσει ένα επίπεδο πιο πάνω. Η παραγωγή επίσης δεν βοηθάει μιας και ακούγεται εσκεμένα παλιομοδίτικη. Δεν θα έλεγα ότι είναι απαραίτητα κακό αυτό,αλλά στην προκειμένη περίπτωση αφαιρεί πόντους από το τελικό αποτέλεσμα μιας και ένας πιο καινούριος ήχος θα βοηθούσε να αναδειχθούν περισσότερο οι ιδέες τους και να προσεγγίσουν πιο πολλούς ακροατές. Αυτό γενικώς έχει σαν αποτέλεσμα δυνατά τραγούδια όπως τα Creeping Through the Night,Power Metal,Passages in Time/Standing on The Edge of Time και Full Speed Ahead να θάβονται και να μην μπορούν να τους αναδείξουν σαν μπάντα.

Για να συνοψίσω η συγκεκριμένη κυκλοφορία προτείνεται μόνο στους φανατικούς ακροατές και συλλέκτες του ιδιώματος. Δύσκολα αυτή η μπάντα θα ξεχωρίσει από την πληθώρα και την υπερπροσφορά άλλων δίσκων που υπάρχουν εκεί έξω και περιμένουν να τους ανακαλύψουμε. Αν διορθώσουν τα λάθη που είπαμε κάτι μπορεί να γίνει,προς το παρόν όμως δεν παίρνουν πάνω από…

6,5/10
Jim Bradley