Overlorde – Awaken The Fury

Overlorde – Awaken The Fury

Η χρονιά τελειώνει με υπέροχες κυκλοφορίες. Η αλήθεια είναι ότι δεν γνώριζα την μπάντα. Ίσως γιατί δεν είχαν συνεχή πορεία κυκλοφορίας άλμπουμ πέρα από 1987 όπου είχαν κυκλοφορήσει ένα E.P με πέντε τραγούδια και το 2004 που κυκλοφόρησαν το “Return of the Snow Giant” άλμπουμ. Ίσως απλά δεν έτυχε να πέσω πάνω τους μέσα από την πληθώρα των συγκροτημάτων που υπάρχουν. Ο ήχος τους έχει μια κλασσική αύρα power metal, τα φωνητικά έχουν λυρισμό και φτάνουν σε ψηλές κλίμακες. Οι κιθάρες είναι στρατευμένες με δυναμισμό, τα τύμπανα αλυχτάνε και το μπάσο έχει εκείνο τον στιβαρό ήχο που αγαπάμε.

Ο George Tsalikis ηγείται των φωνητικών ενώ ο John Bunucci είναι στο μπάσο με τον Mark Edwards υπεύθυνο στα κιθαριστικά.  Στα τύμπανα βρίσκουμε τον George Janeira και το εξώφυλλό είναι μια ιστορία από μόνο του. Το φιλοτέχνησε ο Daniele Gay, φαν της μπάντας και εμπνεύστηκε το εξώφυλλο από τον πόλεμο Ρωσίας και Ουκρανίας. Το artwork του άλμπουμ χρησιμοποιήθηκε ως μέρος φιλανθρωπικής εκστρατείας συγκέντρωσης κεφαλαίων για την Ουκρανία.

Πάμε τώρα στο κυρίως πιάτο που είναι η ακρόαση του άλμπουμ. Το “Awaken The Fury” θυμίζει διαμάντι του ογδόντα. Τα τύμπανα δυναμικά, οι κιθάρες σε κατάσταση «εκτροχιασμού» και τα φωνητικά απλά θεικά! Όταν ο George ανεβάζει τη φωνή του τόσο ψηλά σε πιάνει ένα τρέμουλο λες και σε χτυπά ηλεκτρισμός. Για αυτό λατρεύω την μουσική. Για τις όμορφες εικόνες και γιατί σου ξυπνά όλες τις αισθήσεις. Στο “Fire In The Sky” οι ρυθμοί συνεχίζουν να κάνουν αγώνα ταχύτητας αλλά έχουν και μια ρέμπελη τσαχπινιά. Όταν το ακούσετε θα καταλάβετε τι εννοώ.

Όπου “The Madness Within” εγώ βάζω 12/10.

Έχει την τσαχπινιά της rock και την δύναμη που απορρέει από το power metal. Τρομερός συνδυασμός! Είναι και εκείνα τα κολάσιμα riffs που βοηθάνε να κολλήσεις. Να είναι αυτό το αγαπημένο από το άλμπουμ; Θα δείξει καθώς υπολείπονται επτά ακόμα τραγούδια(όχι κομμάτια παιδιά, δεν είναι πίτσα).

Νωρίς άνοιξα το στόμα μου… Το “Battle At Marathon” με τα παραπονιάρικα riffs στο ξεκίνημα είναι απόλαυση να το ακούς. Η φωνή θεριεύει κλιμακωτά, η μουσική δένεται σε έναν αέναο κύκλο. Βαρύς ο ήχος και στο “Destroy Us All” ενώ το  “Gargoyles» παίρνει μια πιο ατμοσφαιρική υπόσταση. Στάχτη και μπούρμπερη στο “Ashes”. Δυναμισμός και ταχύτητα επιστρέφουν μέσα από ένα λυρικό τραγουδιστικό πλέγμα. Γεμάτο power rock πινελιές είναι το “Hammer Strike”. Έχει μια κλασσική και αγαπημένη φόρμα που σε ταξιδεύει ανοίγοντας τρομερές εικόνες στο πέρασμα του. Ξεκινώντας το “Paranoid Delusions” έχεις χωθεί βαθιά  από τις πρώτες νότες σε ένα επικό κόσμο με σκοτεινά σοκάκια. Πολυσύνθετο και όμορφα παρουσιασμένο.

Τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ είναι το “Migraine” πέντε και κάτι λεπτά pure power destruction! Ποιος να του αντισταθεί;

Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και αρπάξτε αυτό το άλμπουμ. Θα με θυμηθείτε!

Μαίρη Ζαρακοβίτη

8/10