Primordial Black – Monas Hieroglyphica
Θα πάω στα μουσικά κιτάπια μου αυτή τη φορά, ξεφεύγοντας για λίγο από τα καθιερωμένα χρονικά πλαίσια και γυρνώντας πίσω, καθώς θέλω να μοιραστώ μαζί με όλους τους αναγνώστες μια ακόμη μπάντα από τη Βόρεια Αφρική μετά τη κριτική για τους Αλγερινούς Jugalator η οποία ονομάζεται Primordial Black και προέρχεται από τη Τυνησία!
Οι Primordial Black έβγαλαν τον Γενάρη μέσω της M & O Music το πρώτο τους EP που θα μας απασχολήσει. Πώς ονομάζεται; Ονομάζεται Monas Hieroglyphica αποτελείται από 4 κομμάτια με συνολική διάρκεια 17 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα!
Το πρώτο κομμάτι είναι το Atrocity Guides, το οποίο εντάσσει απευθείας τον ακροατή στον ωμό και δύσβατο ήχο που θέλουν να δώσουν με μερικές γέφυρες και groovy riffs στις κιθάρες παρόλα αυτά μαζί με περίτεχνα solo, με τα φωνητικά, τέλος, να ακούγονται σαν αγνές κραυγές οργής μέσα από τα βάθη της ψυχής του frontman Yasser Mahammedi Bouzina!
Προχωρώντας προς το The Worm That Gnaws at Night το grooviness στην ενορχήστρωση αυξάνεται αλλά το τέμπο των high pitch black φωνητικών διατηρείται, δίνοντας έτσι ένα ιδιαίτερο ηχόχρωμα μεταξύ αισθημάτων γαλήνης και έντασης, μάλιστα εδώ εμφανίζεται και ένα ωραίο breakdown προς το τέλος!
Επόμενος σταθμός αποτελεί το Only Death Is Real το οποίο έχει έναν πολεμικό τόνο και η ενορχήστρωση γίνεται πιο black με τον ρυθμό να αυξάνεται και τα ντραμς, όπως και σε όλα τα όργανα, να παίρνουν φωτιά στην εκτέλεση.
Καταλήγουμε στο Monas Hieroglyphica το οποίο έχει έναν μυστηριακό και αρχοντικό ρυθμό στην αρχή συγκριτικά με τα υπόλοιπα τρία. Εδώ το breakdown στο τρίτο λεπτό ακριβώς, η γέφυρα που ακολουθεί με το solo στη κιθάρα και τα πιο υμνητικά αλλά raw φωνητικά δημιουργούν ένα ανάμικτο συναίσθημα τρόμου, ανατριχίλας, απόγνωσης και παράλληλα χαλάρωσης στο άκουσμα. Πιστεύω ότι μαζί με το Only Death Is Real, το Monas Hieroglyphica για μένα είναι τα καλύτερα τραγούδια από το ομώνυμο EP.
Οι Primordial Black παραδίδουν ένα πολύ ξεχωριστό ηχοτοπίο καθώς συνδυάζουν στην ενορχήστρωση την ελαστικότητα του groove μαζί με τη μαυρίλα του black σε σημεία της εκτέλεσης και στα φωνητικά, επίσης, μέσω των οποίων προσεγγίζεται η σκοτεινή η αθέατη πλευρά του νου του ακροατή, ενώ φαίνεται στιχουργικά ότι πατούν πάνω σε ένα πλαίσιο γύρω από την αγριότητα της ανθρώπινης φύσης και του λογοτεχνικού μυστηριακού horror τύπου Lovecraft!
Εν κατακλείδι πρόκειται για μια πολύ καλή δουλειά, προσεγμένη από όλες τις απόψεις, καθώς με άρτιο τρόπο συμπυκνώθηκαν στιχουργικά και τεχνικά στοιχεία διαφορετικών ειδών που δεν ακούμε συχνά να αναμειγνύονται μεταξύ τους, όπως το black με το groove.
Το συνιστώ σε όσους και όσες αγαπούν τον πειραματικό ήχο και ψάχνουν για μπάντες πέραν των κλασικών χωρών όπου το metal έχει ακμάσει!
Μιχάλης Αντωνόπουλος
8/10