Pulver – Kings Under the Sand

Pulver – Kings Under the Sand

Οι Pulver είναι ένα συγκρότημα από τo Ασάφενμπουργκ (Aschaffenburg) της Γερμανίας, το οποίο δημιουργήθηκε στα τέλη του 2016 στο υπόγειο των αδερφών Oster (Alex και Danny). Αποτελείται από τους Dave Frohlich στη φωνή, Danny Oster στα τύμπανα, Alex Oster και Lukas Kunkel στις κιθάρες και Gabor Eichstatter στο μπάσο. Το 2017 ηχογράφησαν το πρώτο τους EP με τον τίτλο “Pulver”, το οποίο αποτελείται από τρία κομμάτια (“Howl”, “Salvation”, “Twilight Magic”). Το συγκρότημα υπέγραψε στη δισκογραφική εταιρεία «Gates Of Hell Records” τον Ιανουάριο του 2018, ενώ τον Απρίλιο του ίδιου έτους κυκλοφόρησε το προαναφερθέν EP. Ανήκουν στη κατηγορία των νέων συγκροτημάτων που αναβιώνουν τη σκηνή του New Wave Of British Heavy Metal στις επόμενες γενιές, αν κι από τη μουσική τους δε λείπουν και οι hard rock επιρροές της δεκαετίας του ’70.

Το ντεμπούτο album τους “Kings Under The Sand”, το οποίο θα αναλύσουμε παρακάτω, ηχογραφήθηκε στο «Big Snuff Studio» στο Βερολίνο, ενώ το εντυπωσιακό artwork που παραπέμπει σε αρχαία Αίγυπτο επιμελήθηκε ο Max Loffler. Στιχουργικά συνεχίζουν να μας αφηγούνται την ιστορία μιας εξωγήινης φυλής με το όνομα “Phantom Hawk”, την οποία μας σύστησαν στο πρώτο τους EP. H παραγωγή του Richard Behrens ανταποκρίνεται πλήρως στο ύφος και κατ’ ακολουθία στον ήχο που επιθυμεί το συγκρότημα. Εάν κάποιος κρύψει την ημερομηνία (2019), θα έχετε την εντύπωση πως ακούτε ένα album το οποίο κυκλοφόρησε στα late 70’s ή early 80’s. Το συγκρότημα μας ταξιδεύει πίσω σε μια εποχή που νοσταλγούν όσοι την έζησαν και που θαυμάζουν οι νεότεροι λόγο της πλούσιας μουσικής κληρονομιάς που μας άφησε. Ανεβείτε στο σκάφος, βάλτε τον δίσκο να παίζει κι ετοιμαστείτε για ένα ταξίδι στο παρελθόν!

Εισαγωγή με ένα instrumental κομμάτι μερικών δευτερολέπτων, το “Rising”. Μία πολύ καλή εισαγωγή με ωραίες μελωδίες από τις κιθάρες, ένα μικρό δείγμα για το τι θα ακούσουμε στη συνέχεια. “Phantom Hawk” σε hard rock ρυθμούς με τα ανάλογα riffs, solos και δισολίες, ένα υπέροχο μουσικό πάντρεμα Thin Lizzy, Saxon και Iron Maiden, o Dave Frohlich ακούγεται σαν το παιδί των Algy Ward (Tank) και Lemmy Kilmister (Motorhead), το επαναλαμβανόμενο ρεφρέν του δε το κάνει μονότονο, διότι διαθέτει μια απίστευτη γέφυρα με αλλαγές στο tempo και στο ύφος που μας κρατά σε εγρήγορση. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου! Το “Blacksmith`s Lament” στο μεγαλύτερο μέρος του είναι ένα stoner κομμάτι με προσθήκη hard rock στοιχείων κι ένα γηπεδικό-sing along σημείο καθώς φτάνουμε στο τελείωμα. Αξιόλογη προσπάθεια, όχι όμως και σύνθεση, αρκετά μέτριο τραγούδι. Συνέχεια με το ομότιτλο “Kings Under The Sand”, δεύτερο μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του δίσκου, σε hard rock ύφος από την αρχή μέχρι το τελείωμα. Η εισαγωγή (μετά τον ήχο των ανέμων) είναι δυναμική, γνωστά κι αγαπημένα riffs, ζωηρός ρυθμός και πολύ καλό ρεφρέν. Το tempo χαμηλώνει στα μέσα του κομματιού και ακολουθεί ένα πανέμορφο μελωδικό solo. Για το κλείσιμο επιστρέφουμε στο ύφος του πρώτου μέρους. Αρκετά καλό τραγούδι που επαναφέρει το ενδιαφέρον μας. “Qarinah”, λεπτά γράμματα για τους περισσότερους αλλά όχι για όλους. Κάποιοι θα υποστηρίξουν ένθερμα πως αυτό το κομμάτι είναι heavy metal και κάποιοι άλλοι (ένθερμα) πως το κομμάτι είναι stoner. Προσωπική άποψη πως το κομμάτι είναι heavy metal, απλά τα φωνητικά του Dave Frohlich, του δίνουν έναν έντονο stoner χαρακτήρα που δε περνά απαρατήρητος. Βάλτε έναν άλλο ερμηνευτή στη θέση του και θα καταλάβετε (τροφή για σκέψη). Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι πως πρόκειται για ένα απίστευτο τραγούδι. Από τα πρώτα λεπτά κιόλας οι κιθάρες είναι εξαιρετικές, ξεχωρίζει η ισορροπία που υπάρχει ανάμεσα σε σκληράδα και μελωδία. Επίσης, τι ρεφρενάρα είναι αυτή; Εάν ψάχνετε το καλύτερο ρεφρέν στον δίσκο θα το βρείτε εδώ. Οι πολύ πετυχημένες αλλαγές όχι μόνο κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον, αλλά απογειώνουν τη σύνθεση. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα εάν αυτό ή το “Phantom Hawk” είναι το αγαπημένο μου. Πολύ ιδιαίτερο, σε σημείο που κερδίζει επάξια τον χαρακτηρισμό «ξεκάρφωτο» είναι το “Warrior Castle” που ακολουθεί. Ένα άκρως heavy κομμάτι με doom κυρίως, αλλά και epic στοιχεία το οποίο ο Dave Frohlich δε μπορεί να το υποστηρίξει. Φωνή που παλεύει πραγματικά να τραγουδήσει σε αυτό το ύφος, «σπαρακτική ερμηνεία» που θυμίζει κλάμα, «φαλτσαριστές ψηλές», μέτρια σύνθεση, χειρότερη κι από ξεχασμένα τραγούδια που μπαίνουν στα b-sides. Πολύ κρίμα για τον Gabor Eichstatter ο οποίος παίζει μια πολύ όμορφη μπασογγραμμή. Αδιάφορο το instrumental “Alpha Omega” που ακολουθεί, με χορταστική διάρκεια για ένα κοινότυπο κομμάτι. Μετά τη προηγούμενη πατάτα περιμέναμε ένα πραγματικά αξιόλογο κομμάτι με στίχους για να αποζημιωθούμε. Φτάσαμε στο τέλος όπου μας περιμένει το “Curse Of The Pharaoh”, το οποίο έχει και τη μεγαλύτερη διάρκεια. Mid tempo, heavy, με ποιοτικά riffs και μελωδικά solos, αρκετά επίπεδη και μέτρια η ερμηνεία, δεν βοηθά στο να αναδειχθεί το πολύ καλό ρεφρέν του κομματιού. Ελάχιστες οι αλλαγές στο tempo, αρκετά μονότονο, οπότε κι το αποτέλεσμα αρκετά μέτριο.

Το ταξίδι στον χρόνο τελείωσε και το “Kings Under The Sand” αποδείχτηκε καλή παρέα. Τα θετικά στοιχεία των Pulver είναι ότι πρόκειται για ένα συγκρότημα που αποδίδει με αξιοπρέπεια φόρο τιμής σε καλλιτέχνες θρύλους για το είδος μας. Είναι δύσκολη και αξιέπαινη η προσπάθεια τους να φέρουν στο σήμερα μια δεκαετία την οποία δεν έζησαν από την αρχή μέχρι το τέλος της. Δανείζονται πολλά στοιχεία από συγκροτήματα, αλλά δεν αποτελούν ένα κακέκτυπο αντίγραφο κάποιας πετυχημένης μπάντας. Τα αρνητικά στοιχεία είναι ότι ο δίσκος στη μέση κάνει κοιλιά τόσο στη ποιότητα το τραγουδιών, όσο και στο ύφος. Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα των Pulver, ότι ακόμα δεν έχουν βρει τη δικιά τους ταυτότητα. Ο Dave Frohlich μπορεί να σταθεί σα σημαία για το συγκρότημα εάν διαλέξουν να παίξουν ένα συγκεκριμένο είδος. Η ιδιαίτερη χροιά του που παραπέμπει σε Ward και Lemmy, δεν από μόνη της αρκετή για να υποστηρίξει μία ευρύτερη γκάμα τραγουδιών. Χρειάζεται να δουλέψει παραπάνω τις φωνητικές του ικανότητες, γιατί είναι πραγματικά κρίμα αυτό το χάρισμα που έχει να μείνει ανεκμετάλλευτο. Πιστεύω πως οι Pulver θα μας απασχολήσουν στο μέλλον, έχουν πολλές δυνατότητες αλλά χρειάζονται αρκετή δουλειά. Εξάλλου, αυτοί είναι οι βασιλιάδες που βρίσκονται κάτω από την άμμο…προς το παρόν.

7/10

ΣΥΜΕΩΝ ΠΑΛΙΔΗΣ