Είμαστε οι SepticFlesh και είμαστε στην Ακρόπολη, στο Ηρώδειο!
Όταν ανακοινώθηκε η συναυλία της ελληνικής Μέταλ μπάντας στο στολίδι της πατρίδας μας, ακολούθησαν κατεβατά σχολίων. Όταν έγινε sold out στο τσακ-μπαμ, τα σχόλια αυξήθηκαν με ρυθμό γεωμετρικής προόδου και τα πληκτρολόγια πήραν φωτιά. Όταν ήλθε η μέρα για το LiVE… Εκεί πλέον η κατάσταση ήταν τόσο υπέροχα έκρυθμη… Τόσο υπέροχα εκρηκτική… Οι SepticFlesh, το σχήμα που «φταίει» για όλα, λαμβάνει θέσεις. Παρατηρώ τους μουσικούς να εισέρχονται στη σκηνή από την πύλη των καλλιτεχνών. Ακολουθεί πανδαιμόνιο. Χιλιάδες κόσμου ξεσπά σε ασταμάτητο χειροκρότημα.
Μεταβαίνω στον χώρο των φωτογράφων. Δυστυχώς, το Ηρώδειο δεν επιτρέπει να βγάλεις φωτογραφίες από την ορχήστρα και πρέπει να ακολουθήσεις το πρωτόκολλο. Μερικά λεπτά μετά κάθομαι στη θέση μου. Είναι απίστευτο το θέαμα! Ογδόντα άνθρωποι πάνω στη σκηνή, ίσως κα περισσότεροι. H Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, ο μαέστρος Koen Schoots, ο ιπτάμενος Ολλανδός της παρέας και ένας πραγματικός μέγα-μουσικός και το Libro Coro, ένα μοναδικά ξεχωριστό φωνητικό σύνολο από τον αγαπημένο μου Πειραιά, συνθέτουν το παζλ των χιλίων θαυμαστικών και άλλων τόσων ερωτήσεων. Τι είναι αυτό που θα ακούσουμε; Μήπως να κάνατε μια επανάληψη στο μαγικό σκηνικό στο Μεξικό, πριν μια πενταετία;
Η ορχήστρα παίζει σαν να είναι η τελευταία μέρα παραμονής της στη Γη. Η εντυπωσιακή ενορχήστρωση κάνει τα βιολιά να βγάζουν σπίθες, τα χάλκινα να ακούγονται σαν μυριάδες στρατών να βάζουν μπροστά τις πολιορκητικές μηχανές και η χορωδία απλά τσιμπά κάτι από την ψυχή μας. Οι τέσσερίς τους είναι εκεί. Το ένα τραγούδι ακολουθεί το άλλο και στο μεσοδιάστημα ο Σπύρος Αντωνίου μας απευθύνεται. Ευχαριστεί, προκαλεί τον κόσμο να φωνάξει και να υψώσει τα χέρια του στον ουρανό και μένει υπόχρεος που σεβόμαστε τον χώρο. Είναι συγκινημένος, όπως όλοι τους. Απόψε, ένα συγκρότημα του ακραίου ήχου βάζει τα θεμέλια για τις επόμενες εμφανίσεις στο Ηρώδειο. Ναι, οι Foo Fighters είχαν παίξει μερικά χρόνια πριν, αλλά εδώ μιλάμε για ΜΕΤΑΛ και σε αυτό το FIR οι SepticFlesh αποκτούν πρώτοι το σκήπτρο, το οποίο εν είδη σκυτάλης θα περάσουν στο επόμενο συγκρότημα. Είναι η καλύτερη αρχή για μια σειρά καλών αρχών.
Θα ήταν αφελές να προσπαθήσω να περιγράψω την απόδοση της μπάντας, όταν μάλιστα πρόκειται για μία παρέα σπουδαίων μουσικών, με τεράστια καλλιτεχνική κατάρτιση και ανάλογη πορεία στο είδος. Πέρα του ότι ήταν όλοι τους σε εξαιρετική φόρμα, έδειξαν πως η λατρεία τους για τη μουσική και δη για τα δικά τους πράγματα, λειτούργησε σαν το νερό στον μύλο. Στο “Pyramid God” το Ηρώδειο γίνεται μια τεράστια εξέδρα, στο “Coming Storm”, το οποίο έπαιξαν ζωντανά για πρώτη φορά, τα όργανα αψηφούν όλους τους νόμους της Φυσικής, στο “The Great Mass” θεωρούμε ότι ακούμε τον δίσκο – ναι, τέτοια είναι η απόδοση όλων των μουσικών. H τετράδα – που ανά διαστήματα ήταν πεντάδα, ακόμα και εξάδα – έδειξε με τον πλέον χειρουργικό τρόπο πώς πρέπει να εμφανίζεσαι στις συναυλίες σου. Τρομερές στολάρες, απίστευτο image, επαγγελματική νοοτροπία καθόλες τις στιγμές και ένας μπροστάρης που ζει για αυτό που κάνει.
Ο Αυστριακός Krimh Lechner έλαμπε στα τύμπανά του, περικυκλωμένος από τα πλέξι, παίζοντας τρομερά pattern, χωρίς καν να ιδρώνει! Φοβερός παίχτης, μέγιστη εξτραβαγκάνζα και ένα ξεχωριστό asset σε ένα συγκρότημα που αποτελείται από διδάκτορες του είδους. Ο Χρήστος Αντωνίου είναι ένας μαέστρος από μόνος του, Ο Σωτήρης Βαγενάς είναι ένα θεριό πάνω στη σκηνή. H Fany Melfi, ντυμένη με το πιο όμορφο και πλέον εντυπωσιακό outfit της βραδιάς, στήριξε ντελικάτα και αιθέρια. Και όταν ήλθε εκείνη η ώρα…
Πιο δυνατά! Anubis! ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ! ANUBIS! Και το κοινό ακούστηκε πάνω από τη μουσική. Και η μελωδία έγινε φωνή, έγινε σύνολο φωνών.
Το κινηματογραφικό Μέταλ των SepticFlesh έγινε το soundtrack μίας ονειρικής βραδιάς, ενός ιστορικού benchmark στην ιστορία της μουσικής. Αυτή είναι η αλήθεια, κυρίες και κύριοι. Οι SepticFlesh έγραψαν ιστορία. Και είμαστε μόλις στην αρχή.
Setlist: The Vampire From Nazareth, Neuromancer, Pyramid God, Portrait Of A Headless Man, Coming Storm, Martyr, A Desert Throne, A Great Mass Of Death, Dogma Of Prometheus, Communion, Hierophant, Persepolis
Encore: Anubis, Dark Art
Για το Metalourgio: Κώστας Κούλης
Φωτό: Stiver Graunne, wPITw agency