Speedrush – Division Mortality

Speedrush – Division Mortality

Από την εισαγωγή αντιλαμβανόμαστε το ποιόν και τη διάθεση. Πολλή μελωδία, πολλή ταχύτητα, riff που είναι πολύ φιλικά στον «χρήστη» και δίκασες. Το δεύτερο άλμπουμ των δικών μας Speedrush έρχεται να κάνει τη δική του φασαρία. Με το εναρκτήριο τραγούδι “Ride With Death”, πιστοποιούν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα. Να γράφουν τρεχάτα κομμάτια και να οδηγούν τον ακροατή να κουνήσει το κεφάλι του ανάλογα και αντίστοιχα με τον ρυθμό. Προσθέστε μία ΦΟΝΙΚΗ αλλαγή στη δομή του τραγουδιού, που το μετατρέπει σε Μέταλ οδοστρωτήρα και πλησιάστε άφοβα. Η φωνή μου θυμίζει κάτι από παλιές και ωραίες εποχές. Κάπως έτσι δεν θα ακουγόταν ο Aaron Randall, αν δεν ψεύδιζε;

Το κομμάτι ξαναγίνεται σφαιράτο. “Look up to the sky, you know you’re gonna die”! Και τελείωμα με τζαμάρισμα. Δώσε! Συνέχεια με το “Feeding The Carnivores”. Ακόμα ένα εξωφρενικό riff και πάρε ταχύτητες, κόψε στο μισό για λίγο, ξαναγύρνα, κάνε παύση και μπες με τρελό τρέξιμο. Thrashαριστό Μέταλ, riffάρα και ντούκα-ντούκα μέχρι να σβήσει ο ήλιος! Έπεται το “Sons Of Thunder”, το οποίο δεν παρεκκλίνει καθόλου της αυτής πορείας. Κιθαριστικό υψηλής ποιότητας και τρέχουμε σαν παλαβοί. Rhythm section από ανοξείδωτη λαμαρίνα και δεν φοβόμαστε χάρο. Να αναφέρω εδώ πως πολύ μου άρεσε που επέλεξαν να ακούγεται κάγκελο το μπάσο. Όπως και ο τρόπος που αλλάζουν τα τέμπο. Στην ουσία η μπάντα σπριντάρει, έχει όμως όλες τις συνταγές για να κάνει κάθε τραγούδι ερωτεύσιμο. Όπως τα θεματικά σόλο στις κιθάρες, για παράδειγμα.

“Blood Legacy” και ετοιμαζόμαστε για ακόμα μία κούρσα. Μελωδίες φωνητικών που παραπέμπουν στους Slayer και “Fight for freedom in vain”. Σόλο και όσοι δεν έχουν κοπανηθεί ακόμα, έχουν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να σακατέψουν τον αυχένα τους. Έχει να πέσει ΠΟΛΥ ξύλο στα LiVE. “Divine Damnation” και τα τύμπανα εφορμούν μέσα από τους μικροφωνισμούς, για να έλθει ένα megariff και να βάλει όλο το σχήμα μέσα στο κόλπο. Τα gang φωνητικά είναι υποδειγματικά, βγαλμένα μέσα από τα κορυφαία εγχειρίδια των Γερμανών. Ακολουθεί μία Prog γέφυρα και τα φωνητικά ξαναμπαίνουν. Κλοτσοπατινάδα με ιατρική συνταγή. Και ξανά η Progα. Μεγάλε, έχω κολλήσει εδώ!

Το ”Iron Wisdom” εισβάλει και κείνο με μεγάλες ταχύτητες και drumming που αναδεικνύει την τραχύτητα και τη δομή του. Αλλάζει τέμπο και πέφτει σε ταχύτητα. Ξανάρχεται στα αρχικά του και μπουκάρουν τα φωνητικά. Παρατηρήστε τις κιθαριστικές φράσεις. Και αφεθείτε στην “Speeeed Metaaaaal” κραυγή που βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Συνεχίζουν με το “Beyond The Vortex”. Το αρχικό κιθαριστικό διανθίζεται μέσω των υπολοίπων οργάνων και σκάει ένα mid tempo βαρβάτο θέμα, με σόλο, έτσι για να γουστάρουν και οι Γιάνκηδες. Θα έλεγε κανείς πως το πρώτο ενάμιση λεπτό λειτουργεί σαν πρελούδιο, ενώ στη συνέχεια μπαίνει η φωνή και το κομμάτι σερβίρεται σύμφωνα με τη Speed/Thrash αισθητική της μπάντας. Μην σας πω ότι και μέχρι το πειρατικό φτάνουν και μάλιστα χωρίς να ανασηκωθεί φρύδι. Παιχτούρες και λίγα γράφω.

Όσο για το outro του άλμπουμ… Ακουστική σπουδή, αγάπη για τον Michael Jackson ίσως και μπορεί και μια υπόσχεση ότι ο επόμενος δίσκος θα βγει όσο πιο γρήγορα γίνεται;

Οι Speedrush έχουν καταφέρει να δείξουν πως η τεχνική τους και η αντίληψή τους για τη μουσική, στέκονται πολύ ψηλά. Είναι δεμένοι, είναι ψαγμένοι, αγαπούν με τα μπούνια το ένδοξο παρελθόν της μουσικής που λατρεύουμε να ακούμε και κάνουν τα πάντα για να δείξουν ότι αυτή η αγάπη του στέκεται σαν κατευθυντήρια δύναμη για ό,τι δημιουργούν. Καλοτάξιδο, κύριοι!

Κώστας Κούλης

8/10