Telma – Awakening

Σήμερα έχουμε μια μπάντα από τον Θεσσαλικό κάμπο! Τους modern/groove metal Telma οι οποίοι μας παραδίδουν το δεύτερο LP άλμπουμ τους, με τίτλο Awakening, ένα άλμπουμ με σημαντικά μηνύματα εντός των στίχων των tracks του που θα αναλυθούν παρακάτω.

Το Awakening θα κυκλοφορήσει επισήμως στις 28 Φεβρουαρίου σε ανεξάρτητη κυκλοφορία και σε αυτό δούλεψαν πολύ οι Fotis Benardo (Devasoundz Studios) στο mixing και Tony Lindgren (Fascination Street Studios) στο mastering. Αποτελείται από 8 κομμάτια και έχει συνολική διάρκεια 37 λεπτά και κάτι δευτερόλεπτα.

Η έναρξη γίνεται με το Crystal Clear (3:53). Ξεκινάει αρκετά δυναμικά θέλοντας οι Telma να βάλουν τον ακροατή στο κλίμα απευθείας, με τις κιθάρες και τα ντραμς να παίρνουν φωτιά και το grooviness να διαφαίνεται εξαρχής. Έχει ωραία ταχύτητα και τα φωνητικά έχουν ωραίο γρέζι, τα οποία παρεμπιπτόντως είναι καθαρά, ενώ και τα γυρίσματα γίνονται στο σωστό timing!

Προχωράμε με το Belly of The Beast (3:44). Πιο μεστό στον ρυθμό του αλλά έχει τα ντραμς με το μπάσο να παίρνουν τη σκυτάλη στη κούρσα στην αρχή. Γενικότερα παραμένει στα ίδια πλαίσια με το Crystal Clear με ένα μεγαλύτερο πέρασμα ως διαφορά μαζί με λίγο πιο καθαρά φωνητικά.

Τώρα έχουμε το Stray Dogs (5:11). Παρόμοιο τέμπο με το Belly of The Beast, λίγο πιο επιθετικό και γρήγορο, έχουμε γενικά μια ανοδική κλίμακα συγκριτικά με τα άλλα δύο, όχι πολύ μεγάλη, με τα riffs της κιθάρας να είναι πιο “crunchy” αλλά να διατηρούν αυτό το καμπυλόγραμμο και τα γυρίσματα του groove ηχοχρώματος και κοντά στο τέταρτο λεπτό να έχουμε ένα πολύ ωραίο solo για πέρασμα και επιστροφή στον προηγούμενο ρυθμό.

Seventeen (5:55). Ξαφνικά ο ρυθμός πέφτει στην αρχή και γίνεται πιο μελωδικός αλλά έπεται μια απότομη αλλαγή που νιώθεις τον κατακλυσμό της ενορχήστρωσης να σε καταλαμβάνει ώσπου σταθεροποιείται ξανά σε ένα ωραίο τέμπο όπου σίγουρα αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε τη συναισθηματική φόρτιση του τραγουδιού αυτού. Πολύ ωραία η αρμονία μεταξύ ενορχήστρωσης και φωνητικών, το Seventeen, είναι ένα συναισθηματικό ταξίδι που ενισχύεται με τα οπερατικά/συμφωνικά εφέ σε ρόλο συνοδευτικών φωνητικών. Πιθανόν και το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ αυτού. Έχουν εν ολίγοις δέσει πολύ ωραία τα στοιχεία που το απαρτίζουν τεχνικά οι Telma.

Awakening (5:20). Στο ομώνυμο κομμάτι με τον τίτλο του άλμπουμ οι Λαρισαίοι ξεκινούν με ένα συγκινητικό και άκρως μελωδικό intro. Εδώ οι Telma στην ενορχήστρωση είναι σε πολλά σημεία τεχνικοί με έναν καταιγιστικό τρόπο αλλά διατηρούν παράλληλα και τον συναισθηματισμό τους όπως και τη μελωδία τους. Μπορούμε να πούμε πως μετά το Seventeen αποτελεί το δεύτερο καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ για μένα.

Journey of Dust (5:16). Η αρχή μου έβγαλε κάτι το απελευθερωτικό και ένα αίσθημα ανακούφισης, σαν να γίνεται μια ανασκόπηση έχοντας προηγηθεί μια ενδοσκόπηση, για να κάνουμε και μια παρήχηση (ρητορικό τέχνασμα), οι Telma εδώ κατεβαίνουν μια σκάλα στη ταχύτητα για μένα αλλά συνεχίζουν σταθερά ως προς τη διατήρηση του συναισθηματισμού που θέλουν να εκφράσουν με τη κιθάρα να κεντάει και τα ντραμς να ακολουθούν στην εκτέλεση στιβαρά ως προς τη πλαισίωση, ενώ το τέλος είναι γλυκό με εξαιρετικές συγχορδίες!!

Got No Rhythm (4:39). Πλησιάζουμε προς το τέλος, το Got No Rhyth, ως προς το άκουσμα διατηρείται μια σκάλα κάτω από άποψη ταχύτητας συγκριτικά με την αρχή και τη μέση οι Telma, αλλά παραμένουν απολαυστικοί και το headbanging συνεχίζεται, έστω και πιο αργά! Τα φωνητικά εδώ για μένα έχουν τη πρωτοκαθεδρία, όχι ότι στα προηγούμενα δεν την είχαν, αλλά εδώ για μένα ο Αντώνης ο Κυρίτσης ηγείται λίγο πιο καθαρά (προσωπική άποψη πάντα)!

Price of Freedom (4:42). Επιστροφή σε ένα πιο γρήγορο τέμπο!! Εδώ οι Telma γέμισαν ξανά δυνάμεις και επιστρέφουν στον πιο ταχύ ρυθμό και στα προλεχθέντα της ενορχήστρωσης και των φωνητικών με μια μεγαλύτερη δόση ελπίδας! Θεωρώ ότι είναι ένα smooth και γλυκό τέλος. Δώστε μου περάσματα και Άγιος ο θεός των γεφυρών! Μπράβο συνολικά στους Μάρκο Κοτούλα και Κώστα Κουτσομάρκο εκατέρωθεν, όπως και φυσικά σε όλη την ορχήστρα!!

Όσον αφορά στο artwork νομίζω ότι περιλαμβάνεται στην οπτική διάσταση η ουσία του Awakening πολύ εύστοχα τα πολλαπλά μηνύματα που θέλουν να περάσουν για τη σκληρότητα της πραγματικότητας σε έναν κόσμο που μαινόμαστε οι άνθρωποι από παντού, είτε από τη φύση είτε από τους συνανθρώπους μας, αλλά η ανάγκη να παλέψουμε για ένα καλύτερο μέλλον, προσδοκώντας για αυτό είναι που μας ορίζει την ανθρωπιά και μας διαφοροποιεί από τα κτήνη, εξ ου και η χείρα άνωθεν που ο εγκλωβισμένος άνθρωπος προσπαθεί να αγγίξει για να σωθεί από τη λήθη, τη ματαιότητα και το μίσος που προκαλεί μια κοινωνία χτισμένη πάνω στην επιβολή και τον έλεγχο! Εύγε στην Artaxas Design!

Συνοπτικά οι Telma κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα σταθερό και πολύ συνεκτικό άλμπουμ με τον απαραίτητο ορχηστρικό πλουραλισμό που συνδυάζεται άψογα με τις θεματικές των κοινωνικών αδικιών και των έμφυλων διακρίσεων που πηγάζουν από τη δίψα για εξουσία και έλεγχο !  Σε αυτό το πλαίσιο ωστόσο οι Telma δεν παύουν ποτέ να ελπίζουν και αυτό θέλουν να περάσουν στον ακροατή! Εν κατακλείδι το Awakening είναι εύκολο και προσιτό να το ακούσει ο οποιοσδήποτε, ακόμη και εκτός από τον χώρο του metal, μπολιασμένο με την απαραίτητη τεχνικότητα και την απαραίτητη μελωδικότητα, δημιουργώντας έτσι ένα καμπυλόγραμμο βάθος στον ηχητικό καμβά του! Είναι ευχάριστο στο άκουσμα γενικά! Πολλά μπράβο και στην παραγωγή των Benardo και Lindgren!

Μιχάλης Αντωνόπουλος

8,5/10