The Haunted – Songs Of Last Resort

Μετά από μια μακρά περίοδο σιωπής, η επιστροφή των The Haunted είναι πιο επιβλητική από ποτέ. Ο νέος (σ.σ.: δέκατος!) δίσκος της καριέρας τους όχι μόνο καταφέρνει να τους επαναφέρει στο προσκήνιο, αλλά το κάνει με τρόπο που κάνεις δεν περίμενε. Για να είμαι ειλικρινής, μετά από 8 χρόνια δισκογραφικής απουσίας και περίπου καμία διετία χωρίς κάποιο νέος τους, με του βασικούς συντελεστές του συγκροτήματος να έχουν δώσει προτεραιότητα αλλού (At The Gates, Witchery κ.α) και τα 2 προηγούμενα lp τους να μην έχουν λάβει και την καλύτερη ανταπόκριση από κοινό και κριτικούς (σ.σ.: εγώ μια χαρά τα απόλαυσα!), με αποτέλεσμα οι ελπίδες μου για νέα μουσική από αυτή την μπαντάρα είχαν φτάσει στο ναδίρ.

Και τελικά αρχές τις χρονιάς, βγαίνει μια απλή και λιτή ανακοίνωση, πως οι The Haunted θα κυκλοφορήσουν νέο δίσκο στα τέλη Μαΐου.  Καθόλου άσχημα θα μου πεις, αλλά τι να περιμένουμε εν έτη 2025 από μια μπάντα που τα καλά της χρόνια έχουν προ πολλού περάσει; Η οργή συναντά τη μελωδία, το χάος αποκτά ρυθμό και η σκοτεινή αφήγηση ξεδιπλώνεται μέσα από εκρηκτικά riffs και ανελέητα τύμπανα. 21 λέξεις που μπορούν να αποτυπώσουν στο έπακρο το τι συμβαίνει στο Songs Of Last Resort. Μιλάμε οι τύποι μας παραδίδουν μαθήματα για το πως να γράψεις μουσική που ναι μεν σε γυρνάει πίσω στα παλιά, αλλά παράλληλα ακούγεται τόσο σύγχρονη και παραδίδει μαθήματα στα νέα συγκροτήματα για το που πρέπει να πάει το thrash στο μέλλον.

Η οργή συναντά την μελωδία, ο Marko Aro ξελαρυγγιάζεται για άλλη μια φορά , αλλά το κάνει τόσο καλά και αρμονικά που αν αλλάξουν έστω και λίγο οι τόνοι και οι φωνητικές γραμμές του, τα κομμάτια θα χάσουν αμέσως το ενδιαφέρον τους. Το Χάος αποκτά ρυθμό και η σκοτεινή αφήγηση ξεδιπλώνεται μέσα από εκρηκτικά riffs και ανελέητα τύμπανα, κάνοντας μια αναδρομή στις υπερδισκάρες Made Me Do It και One Kill Wonder κρατώντας μόνο τα καλά και πορώτικά σημεία και φτιάχνοντας τον απόλυτο εθισμό στα αυτιά του ακροατή. Κατά την ακρόαση, όλα τα κομμάτια θα σου ακουστούν γνώριμα αλλά και τόσο διαφορετικά και ξεχωριστά που θα σε κάνουν να μην θέλεις να τελειώσουν. Βασικά προσπαθώ εδώ αι ώρα να ξεχωρίσω κάποια κομμάτια ώστε να κάνω και τις ανάλογες προτάσεις, αλλά το επίπεδο είναι τόσο υψηλό, που εκτός 1-2 στιγμών που ναι μεν είναι κοιλιά για τους The Haunted αλλά άλλοι θα έδιναν το δεξί τους χέρι για να τα έχουν γράψει αυτοί, δεν είναι σωστό να διακρίνω κάτι άλλο, διότι είναι άδικο και ο καθένας αναλόγως το πότε εντρύφησε στο σπορ θα ερωτευτεί και ένα άλλο.

Το Songs Of Last Resort δεν είναι απλώς μια επιστροφή, είναι μια αναγέννηση. Η μουσική παραμένει άγρια, η οργή είναι πιο στοχευμένη από ποτέ, και η συνολική αίσθηση του δίσκου δημιουργεί μια ανεπανάληπτη ακουστική εμπειρία. Είναι η απόδειξη πως η φλόγα δεν έχει σβήσει, αλλά καίει πιο έντονα από ποτέ. Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει η πρώτη νότα μέχρι την τελευταία πνοή του Aro, κάθε κομμάτι μοιάζει με έναν τελευταίο αγώνα, μια κραυγή που αντηχεί μέσα στη σιωπή. Ένα άλμπουμ που δεν ακούγεται απλά, βιώνεται!

Βαγγέλης Φαρρής 

09/10