ΘΛΙΨΙΣ / THLIPSIS – Servants Of Apathy

Thlipsis servants of apathy

Θλίψις / Tlipsis – Servants Of Apathy

To υλικό ηχογραφήθηκε πέρυσι και αφορά τον σύγχρονο άνθρωπο. Κατάθλιψη, απομόνωση, αδιαφορία… Φτωχοποίηση… Το τρίο από την Ελλάδα μας ηχογραφεί με μανία, έχει καλεσμένο στα πλήκτρα και συνδυάζει το Black Metal με το Death και αμφότερα με μία mid tempo μελωδική γραμμή, η οποία κάνει τη διαφορά και στέλνει τον ακροατή να ψαχτεί περισσότερο, ακούγοντας τις μουσικές προτάσεις του σχήματος.

Το εναρκτήριο, ομώνυμο κομμάτι, ξεκινάει με έναν κεραυνό χτυπημάτων και μία ομοβροντία θεμάτων και ρυθμικών ξεσπασμάτων. Blast-beat και ουρλιαχτά. Η μελωδική γραμμή πεντακάθαρη σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Και μετά κατεβαίνουν οι ταχύτητες. Η φωνή βρυχάται και αλυχτά. Πέφτει τρελό ξύλο και πραγματικά αδυνατώ πώς θα είναι τα πράγματα όταν αποδοθεί το συγκεκριμένο από σκηνής. Θα πρέπει να τονίσω εδώ πως, παρά το ακατάσχετο κοπάνημα, η μπάντα έχει καταστήσει σαφές πως τα θέματά της θα ακούγονται πάνω από όλο αυτό το σφαλιαρίδι.

Συνέχεια με το “Laying Of A Dying Land”, μέσω του οποίου το σχήμα (εκ)δηλώνει την αγάπη του για τους πρωτομάστορες Rotting Christ. Χαμηλές οι ταχύτητες, λυρικό το περιεχόμενο και μελιστάλαχτες οι μελωδίες… Μέχρι που τα blastίδια κατακλύζουν το μουσικό περιβάλλον. Οι Black-o-Deathίλες στα φωνητικά προστάζουν για μακελειό και εννοείται ότι τους γίνεται το χατίρι. Να υποθέσω ότι τα παιδιά αγαπούν επίσης Maiden και ένα σωρό γκρουπ του μελωδικού Μέταλ; Μάλλον θα πρέπει να είμαι σίγουρος… Και το σημείο που μένει το μπάσο μόνο του… Επίλογος από τα παλιά.

Το ΕΡ είναι αφιερωμένο στον πολύπαθο και αλύγιστο λαό της Παλαιστίνης. Η δήλωση των τριών τους είναι καθαρή, μεστή και πέρα από πολιτικές και ατζέντες. Παρατηρούν, συμπεραίνουν και αποφασίζουν να πουν την άποψή τους. Και ξαφνικά… Τα «Ξυράφια Απελπισίας». Τρελό κλωτσομπουνίδι, φωνή με πολλά κιλά βάθος και πορεία με ταχύτητα εκατοντάδων κόμβων. Το σπάσιμο σε μέση ταχύτητα είναι σίγουρα αγαπημένη ενασχόλησή τους και με έχει ξετρελάνει! Υπάρχει η Black άποψη, η οποία είναι χαλύβδινη και η οποία καταστρέφει περιβάλλοντα χωρίς δεύτερη σκέψη. Ο τρόπος απόδοσης είναι ο πλέον χαρτογραφημένος. Να υποφέρει το ταμπούρο, να γδαρθούν οι χορδές και ο λάρυγγας.

Με διάρκεια λίγο μεγαλύτερη από δεκαέξι λεπτά, το “Servants Of Apathy” μας δείχνει το πόσο πολύ έχουν δουλέψει αυτά τα παιδιά. Τους αρέσει να βγάζουν καινούργια πράγματα προς τα έξω. Και σε αυτόν που ανακαλύπτει και πρωτακούει, τον προκαλεί να ακούσει και τις προηγούμενες δουλειές τους. Το πρώτο τους δημιούργημα, το ΕΡ “Thlipsis”, το full length “Dawn Of Defiance” και φυσικά το πλέον πρόσφατό τους. Έκατσα και εγώ και άκουσα λοιπόν. Και είδα πόσο έχουν εξελιχθεί, ιδίως στον τομέα της παραγωγής και του φινιρίσματος κάθε πρότασής τους.

Το όλο ΕΡ, ελέω artwork και γενικότερης αισθητικής, παραπέμπει σε διάφορες εποχές. Θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι γράφτηκε σαράντα χρόνια πίσω, θα μπορούσα επίσης να σας πω ότι είναι η πλέον σύγχρονη παραγωγή. Αυτό που έχει σημασία βέβαια, δεν είναι η φράση παραπάνω, αλλά η ηχητική κατεύθυνση του συγκροτήματος. Ο ακραίος ήχος έχει την τιμητική, αλλά οι μελωδίες είναι από τζάκι. Καλοτάξιδο!

Κώστας Κούλης

8/10

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Alameda

Allamedah – Alameda

Allamedah – Alameda Από τη Πορτογαλία οι Allamedah κυκλοφορούν το άλμπουμ τους Alameda. Από το …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *