Warlord- From The Ashes To The Archives – The Hot Pursuit Continues

Warlord- From The Ashes To The Archives – The Hot Pursuit Continues

Όσες και όσοι από εσάς νομίζουν ότι εδώ θα διαβάσουν για σαπουνόπερες και για δηλώσεις επί δηλώσεων και τσακωμούς και μαλλιοτραβήγματα, να πάνε παρακάτω, τους παρακαλώ πολύ. Δεν έχει χώρο για τέτοιες χαζομάρες. Ακούμε και καταγράφουμε. Μουσική μόνο. Τίποτα άλλο.

Είχα ακούσει και είχα γράψει για το “Free Spirit Soar”. Και είχα ευχηθεί να αποτελέσει αρχή για κάτι όμορφο. Οι Warlord επανέρχονται με ένα άλμπουμ που σκάβει στις προηγούμενες κυκλοφορίες και δη στο “Rising Out Of The Ashes” του 2002. Ωραία κυκλοφορία, με τη φωνή του Joacim Cans τότε, με λυρισμό και σεβασμό στην ουσία της μπάντας. Ο Giles Lavery προσυπογράφει και αναφέρει πως ήταν εξαιρετική εκείνη η δουλειά και απλά θέλει να δείξει πώς θα ακούγονταν εκείνα τα τραγούδια σήμερα και πως τα θεωρεί «συντροφικά» απέναντι στα πρωτότυπα και όχι «αντικαταστάτες».

Μουσική ακούω και για μουσική γράφω. Δεν είμαι ο Σόμπολος και – μεταξύ μας – δεν θα ήθελα να είμαι. Ψυχαγωγία μου προσφέρουν και θα συμπεριφερθώ σαν να έχω απέναντί μου φαινόμενα οικογενειακής βίας; Να είμαστε και λίγο σοβαροί, ναι;

Το “Invaders” αποτελεί το εναρκτήριο λάκτισμα. Επικό, μεγαλοπρεπές, mid tempo, βαρβάτο και λυρικό μαζί. Και η φωνή στέκεται ψηλά. Σας αρέσει περισσότερο με τον Cans; Δεν θα σας θυμώσει κανείς. Μμμ… Χρειάζομαι καλύτερα ακουστικά, γιατί αυτά που έχω μου ψαλιδίζουν τις υψηλές συχνότητες και δεν ακούω όπως πρέπει τα μαγικά του Zonder στα πιατίνια. Να τονίσουμε εδώ πως έχουν κρατηθεί, στα τέσσερα από τα επτά κομμάτια του άλμπουμ – το όγδοο είναι ένα διαφορετικό mix στο “Winds Of Thor” – οι κιθάρες και το μπάσο του William J. Tsamis, ενώ οι συνεισφορές του Eric Juris είναι συγκινητικές. Ο άνθρωπος πραγματικά αγαπά τη μπάντα!

“Battle Of The Living Dead” και θυμόμαστε για ακόμα μια φορά εκείνο το απίστευτο riff, με τα δαιμονιώδη τύμπανα. Αξιοπρεπής και τούτη η εκτέλεση, με τον Lavery να ακούγεται σαν storyteller και να τραγουδά με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται πάνω απ’ όλα η σύνθεση. Στο “Winds Of Thor” φαίνεται όλο το μεγαλείο των Warlord. Η χαρακτηριστική υφή των κιθαριστικών θεμάτων, ο υπέρτατος λυρισμός και η εξωτερίκευση των συναισθημάτων. Να σας πω την αμαρτία μου; Φανταστείτε να τραγουδούσε αυτό το υλικό ο Eric Adams του “Kings Of Metal”… Το κάνατε εικόνα και ήχο; Και εδώ σωπαίνω και πάω παρακάτω.

As time marches back to infinity… “Achilles Revenge” και η επική αφήγηση φτάνει ταβάνι. Πόσο επικούρα είναι αυτό το τραγούδι, τζάνεμ; Και πόσο άψογα αποδίδεται; Δύο χέρια στα πιάτα και θεματολογία που φτάνει ακόμα και στο Folk! Γραμμένο για τον μεγαλύτερο μαχητή όλων των εποχών, αυτό εδώ το ομορφάκι, σε ρυθμό τακατάν-τακατάν εννοείται, σέρνει τον χορό με άνεση. Ακολουθεί το “War In Heaven”, με την κρυστάλλινη εισαγωγή του… μέχρι να μπουκάρουν οι tribal ρυθμοί του Zonder και κάπου εκεί πατιέται η σφραγίδα της μπάντας, που φέρει απλά τη λέξη «ΕΠΟΣ» και μάλιστα με ιδιαίτερη υπερηφάνεια.

Το ”Sons Of A Dream” το θυμήθηκα (κι αυτό), μετά από τόσα χρόνια… O τότε βοκαλιστικός πρόλογος μου έφερνε πιο πολύ σε Virgin Steele, τούτος εδώ τώρα είναι διαφορετικός και είναι πολύ φυσικό, αφού μιλάμε για διαφορετικές φωνές. Ακούστε το πώς κινούνται οι κιθάρες, το πώς εκτυλίσσεται η ιστορία. Και επίλογος… με το έπος το ίδιο. “Deliver Us From Evil”. Οι οπαδοί είναι πολύ περίεργοι με το συγκεκριμένο, δεν θέλουν να τους το πειράζει κανείς. Ο Giles προσεγγίζει σαν οπαδός και ο ίδιος. Το τραγουδά έτσι όπως θα ήθελε να το ακούει. One by one και two by two και ρύσαι ημάς από του πονηρού. Σήμερα!

Η CD έκδοση του άλμπουμ περιέχει ακόμα έξι τραγούδια, demo εκδόσεις, από το μακρινό 1982 (αλλά και το ’84). Είναι μία συλλογή που θα αρέσει στους παλιότερους, όσο και τους νέους, αφού ενδείκνυται να ψάχνεις στις κατακόμβες για να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς για τις μπάντες που ακολουθείς. Τι λέτε; Πάμε βόλτα στο παρελθόν; Φύγαμε!

Κώστας Κούλης

8/10