Συνέντευξη με τους Paladine

Οι Paladine έκαναν αισθητή την παρουσία τους στα metal δρώμενα της χώρας μας με την κυκλοφορία του ντεμπούτου album τους, “Finding Solace”, το 2017. Μετά από σημαντικές αλλαγές στην σύνθεση τους, οι Έλληνες power metallers μάς παραδίδουν το νέο, δεύτερο album τους, το “Entering The Abyss”, μέσω της No Remorse Records ξανά, και ταράσσουν τα θεμέλια της ελληνικής metal σκηνής. Ο mastermind των Paladine Χρήστος Στεργιανίδης (μπάσο), μαζι με τον Νίκο Πρωτονοτάρο (φωνητικά) και τον Σωτήρη Παρασκευά (κιθάρα), απαντούν στις ερωτήσεις μας, μάς δείχνουν τον δρόμο προς την άβυσσο και μάς δίνουν να καταλάβουμε για ποιον λόγο το ταξίδι των Paladine είναι τόσο όμορφο και ενδιαφέρον.

Καλώς ήρθατε στο Metalourgio!

Καλώς σας βρήκαμε, είμαστε ο Χρηστός ο Νίκος και ο Σωτήρης από τους Paladine, και ευχαριστούμε  πολύ το Metalourgio για την ευκαιρία που μας δίνει να πούμε δυο λόγια για την μπάντα και τον νέο δίσκο!

Πείτε μας για το όνομα της μπάντας. Τι σημαίνει για εσάς; Πώς προέκυψε;

(Χρήστος) Το όνομα Paladine είναι παρμένο από τον κόσμο φαντασίας και μυθιστορημάτων της Dragonlance. Είναι ο κόσμος, από τον οποίο η μπάντα αντλεί όλη της στην στιχουργική έμπνευση. Το όνομα είναι ενός θεού του κόσμου αυτού, θεού της δικαιοσύνης και της τιμιότητας. Για εμάς σημαίνει πολλά. Πρώτον, είναι ένα όνομα, που όποιος γνωρίζει για τον κόσμο αυτόν, αυτομάτως μπορεί να καταλάβει για το τι ιστορίες εξιστορεί η μπάντα, και δεύτερον είμαστε πολύ υπέρ της τιμιότητας και της δικαιοσύνης, χεχεχε. Ήταν σχετικά εύκολο, διότι θέλαμε κάτι παρεμφερές του κόσμου αυτού και συνάμα να είναι εύηχο και μια λεξη. Δεν χρειάστηκε να το ψάξουμε πολύ. Paladine, λοιπόν.

Τις μέρες αυτές κυκλοφορεί το νέο, δεύτερο album των Paladine, “Entering the Abyss”. Ποια είναι τα συναισθήματά σας; Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας για το νέο αυτό album;

(Χρήστος) Είμαι κατενθουσιασμένος τόσο για το αποτέλεσμα του δίσκου όσο και γιατί επιτέλους θα τον ακούσει ο κόσμος. Μέχρι στιγμής έχουμε πάρει πάρα πολλά θετικά σχόλια από τα δύο κομμάτια που βγάλαμε στην φόρα και από τις κριτικές του τύπου. Έχω πολύ μεγάλες φιλοδοξίες για το album αυτό, γιατί πιστεύω πως αξίζει πάρα πολύ.

(Νίκος) Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα και πολλά. Το βασικό, όμως, είναι ότι, μιας και συνέθεσα τα περισσότερα κομμάτια του δίσκου, σε συνδυασμό με τις ατελείωτες δυσκολίες και τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν λόγω της μετακόμισής μου στην Αγγλία, η όλη διαδικασία με έκανε καλύτερο άνθρωπο για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν χρειάζεται να αναφέρουμε. Ανακάλυψα πολλές πτυχές του εαυτού μου, για τις οποίες είμαι περήφανος όχι μόνο μουσικά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Οπότε στο τέλος της ημέρας τα συναισθήματα για τον δίσκο είναι μόνο θετικά και όχι μόνο για το αποτέλεσμα . Αυτό θα το κρίνει ο κόσμος, ούτως ή άλλως τον χειρότερο δίσκο να βγάλει κάποιος, παιδί του τον θεωρεί και θα έχει τα καλυτέρα συναισθήματα. Τα θετικά συναισθήματα οφείλονται κυρίως στο ότι μέσα από την όλη διαδικασία έμαθα πολλά, εμβάθυνα τις ανθρώπινες σχέσεις πιο πολύ από ποτέ και ολοκλήρωσα ένα προσωπικό μου στοίχημα που δεν ήξερα καν μέχρι τώρα ότι το είχα βάλει στον εαυτό μου. Οι φιλοδοξίες που έχω προσωπικά από τον δίσκο είναι να ταξιδέψει όσο πιο μακριά γίνεται και να φτάσει στα περισσότερα αυτιά που μπορεί. Η μουσική ανέκαθεν ήταν ο τρόπος μου να επικοινωνώ με τους ανθρώπους και αυτό μου δίνει απεριόριστη χαρά και ολοκλήρωση.

(Σωτήρης) Το “Entering the Abyss” είναι ο πρώτος μου δίσκος με τους Paladine, αλλά και ο πρώτος μου δίσκος με μπάντα γενικότερα, άρα νιώθω πολύ ενθουσιασμένος που θα κυκλοφορήσει. Αγαπάω ιδιαίτερα το συγκεκριμένο album, όχι μόνο επειδή αποτελεί το πρώτο μου ολοκληρωμένο μουσικό project (κάτι που ήθελα πολύ να κάνω) , αλλά και επειδή αφιέρωσα πολύ χρόνο, για να γίνει πραγματικότητα και συνεπώς ανυπομονώ να ακούσει ο κόσμος τα κομμάτια του δίσκου. Αν έχω κάποια φιλοδοξία, αυτή θα ήταν το “Entering the Abyss” να ξεπεράσει τον πρoηγούμενο δίσκο της μπάντας “Finding Solace”. Φυσικά μου αρέσουν πολύ τα κομμάτια του προηγούμενου δίσκου, στον οποίο δεν έχω συμμετάσχει, όμως θεωρώ ότι στόχος ενός μουσικού σχήματος είναι να εξελίσσεται κάθε φορά που βγάζει μία δουλειά στη δημοσιότητα. Επίσης, αν ο δεύτερος δίσκος ξεπεράσει τον προηγούμενο, αυτό θα αποτελεί μία ένδειξη ότι όσοι είμαστε καινούρια μέλη στην μπάντα, έχουμε συμβάλει, έστω και λίγο, στην βελτίωσή της.

Πού θα εντοπίζατε τις διαφορές μεταξύ του “Entering The Abyss” και του ντεμπούτου album σας, “Finding Solace”;

(Χρήστος) Πρώτα από όλα στις συνθέσεις των κομματιών. Πιο μοντέρνες, με πολύ παραπάνω μουσικότητα και ύφος. Πλέον στον δεύτερο δίσκο η μπάντα μπόρεσε να δείξει τον πραγματικό της εαυτό και το τι μπορεί να κάνει. Φάνηκε η πραγματική μας ταυτότητα. Δεύτερον, η παράγωγη. Ένα πολύ σημαντικό μειονέκτημα που είχαμε στον πρώτο δίσκο και τώρα βελτιώθηκε πάρα πολύ. Και τρίτο, τα νέα μελή μαζί με εμένα και τον Νίκο που παρέμειναν από τον πρώτο δίσκο έχουν κάνει την μπάντα πολύ δεμένη και συμπαγή.

Ποιοι είναι οι βασικοί συνθέτες των τραγουδιών του νέου album; Τους στίχους ποιος τούς έχει γράψει;

(Χρήστος) Βασικός σύνθετης του δεύτερου δίσκου είναι ο Νίκος Πρωτονοτάριος, ο οποίος έχει γράψει τα έξι από τα εννέα κομμάτια και όλες τις φωνητικές γραμμές και ο Σωτήρης Παρασκευάς που έχει γράψει τα άλλα τρία κομμάτια μαζί με όλα τα solos πλην ενός που το έγραψε ο John Kats. Όλους τους στίχους και γενικά όλο το στήσιμο του concept ήταν δική μου υπόθεση.

Μόνο ο Χρήστος Στεργιανίδης και ο Νίκος Πρωτονοτάριος έχουν μείνει στην μπάντα από το line–up του πρώτου δίσκου. Πώς επηρέασαν μουσικά οι αλλαγές αυτές του line up το τελικό αποτέλεσμα του νέου σας δίσκου;

(Χρήστος) Οι αλλαγές στο line up ήταν πολύ ευχάριστη προσθήκη στην μπάντα. Πολύ δημιουργική και πολύ δυνατή. Τα τρία κομμάτια έχουν γραφτεί από νέο μέλος της μπάντας και γενικά όλα τα καινούργια παιδιά που ήρθαν βοήθησαν με τον τρόπο τους . Τους ευχαριστώ πολύ.

(Νίκος) Ό,τι και να πω για αυτό το θέμα είναι λίγο. Η αλήθεια είναι ότι στον πρώτο δίσκο μπήκα πολύ απότομα και είχα την ανάγκη να διορθώσω πολλά από τα λάθη που υπήρχαν: συνθετικά, παικτικά, οργανωτικά και κυρίως επικοινωνιακά. Το νέο line up της μπάντας, χωρίς υπερβολές, γαμάει και δέρνει!! Είναι το καλύτερο line up που θα μπορούσε να έχει η μπάντα. Στον πρώτο δίσκο, μιας και το τεχνικό επίπεδο δεν ήταν πολύ υψηλό για τις απαιτήσεις της μπάντας, έπρεπε να ξαναηχογραφήσω κάποιες γραμμές και να αναλάβω όλα τα solos του δίσκου. Αυτή η διαδικασία με αποσυντόνισε εντελώς, μιας και μου έπεσαν πολλά πράγματα που έπρεπε να κάνω σε μικρό χρονικό διάστημα. Σε συνδυασμό με το ότι μετακόμιζα για εξωτερικό στην μέση του δίσκου, ήταν αναπόφευκτο να φέρουμε καινούργιους κιθαρίστες στην μπάντα. Και ομολογώ να πω ότι οι νέοι κιθαρίστες είναι κάτι παραπάνω από αντάξιοι των προσδοκιών. Είναι διαμάντια. Για τον νέο drummer μας δεν χρειάζονται συστάσεις. Η σκηνή τον γνωρίζει ήδη από τους Fragile Vastness. Είμαι πολύ περήφανος που είναι στην μπάντα μαζί μας, γιατί πέρα από εξαιρετικός μουσικός, είναι και πολύ καλός άνθρωπος. Οπότε το line up της μπάντας είναι καλύτερο από ποτέ σε όλα τα επίπεδα. Και αυτό είναι κάτι που μας χαροποιεί απεριόριστα και μας κάνει να νιώθουμε ήδη ένα αίσθημα πληρότητας. Γιατί στο τέλος της ημέρας δεν είναι τίποτα πιο σημαντικό από τις ανθρώπινες σχέσεις.

Στο νέο album ο Νίκος Πρωτονοτάριος ανέλαβε μόνο τα φωνητικά, όχι και τις lead κιθάρες, όπως στο ντεμπούτο σας. Πώς και ελήφθη αυτή η απόφαση;

(Χρήστος) Ήταν μια απόφαση που είχε παρθεί πολύ πιο πριν από τη δημιουργία του δεύτερου δίσκου. Από το live με τους Q5. Θέλαμε και εγώ και ο Νίκος να αναλάβει μόνο τα φωνητικά, για να δώσει πολύ περισσότερο προσοχή σε αυτά. Πέρα από αυτό, με την προσθήκη των δυο εξαιρετικών κιθαριστών στην μπάντα, τα lead πλέον πέρασαν στην κατοχή αυτών. Δόθηκε περισσότερος χώρος στον Νίκο να δουλέψει την φωνή του, άλλα και να έχει και χώρο επάνω στην σκηνή να κάνει την παράστασή του.

Πότε και πού ηχογραφήθηκε το “Entering the Abyss”; Πώς κύλησαν οι ηχογραφήσεις; Πώς διαχειριστήκατε την ηχογράφηση του άλμπουμ εν μέσω lockdown;

(Χρήστος) Το ‘Entering the Abyss’ ηχογραφήθηκε περίπου αρχές του 2020, αφού είχε γίνει η κατάλληλη προπαραγωγή του album τον προηγούμενο χρόνο. Κιθάρες, μπάσο, πλήκτρα, αλλά και τύμπανα έγιναν στο home studio του Θύμιου Κρίκου και οι φωνές στο home studio του Νίκου Πρωτονοτάριου στην Αγγλία. Όλες οι ακουστικές κιθάρες ηχογραφηθήκαν στο Devasoundz Studio. Οι ηχογραφήσεις κύλησαν ακριβώς, όπως τα είχαμε σχεδιάσει. Βάσει πλάνου, δυναμικά και με πολύ σοβαρότητα. Μπορώ να πω πως η καραντίνα βοήθησε την περαιτέρω διαδικασία, διότι όλοι οι παράγοντες που ασχολήθηκαν με τις ηχογραφήσεις δεν δούλευαν λόγω καραντίνας και είχαν πάρα πολύ χρόνο να ασχοληθούν άμεσα και όταν τους ζητήθηκε με τις ηχογραφήσεις. Πραγματικά μπορεί, εάν δεν υπήρχε η καραντίνα, η όλη διαδικασία να είχε αργήσει να έρθει εις πέρας. Όσο ειρωνικό κι αν ακούγεται αυτό.

Ο Θύμιος Κρίκος έκανε την παραγωγή και την μίξη του νέου δίσκου. Γιατί επιλέξατε να συνεργαστείτε ξανά με τον Θύμιο; Πώς ήταν αυτή τη φορά η συνεργασία σας μαζί του;

(Χρήστος) Ο Θύμιος ήταν πάντα στην μπάντα, ετοιμοπόλεμος να βοηθήσει όσο μπορεί . Η συνεργασία του στον πρώτο δίσκο ήταν ιδανική και γιατί όχι και στον δεύτερο. Ήταν παρών και στην προπαραγωγή και το πολύ καλό που έχει η συνεργασία με τον Θύμιο είναι το πολύ καλό και φιλικό κλίμα στην όλη αυτή διαδικασία. Η μεγάλη διαφορά στην συνεργασία του πρώτου δίσκου και του δεύτερου είναι πως στον δεύτερο ο Θύμιος δεν έβαλε καθόλου το χέρι του στις συνθέσεις των κομματιών, όπως είχε γίνει στον πρώτο δίσκο.

Πώς θα περιγράφατε τη μουσική των Paladine; Ποιες είναι οι βασικές μουσικές επιρροές σας; Υπάρχουν συγκεκριμένοι μουσικοί ή μπάντες, που τους έχετε ως πρότυπα;

(Χρήστος) Οι Paladine παίζουν epic heavy power metal ευρωπαϊκών προδιαγραφών με κάποια στοιχεία και από US metal. Βασικές επιρροές … Heaven’s Gate, Helloween, Gamma Ray, Manowar, Judas Priest, Iced Earth, Symphony X … όλη η αφρόκρεμα του metal και μη. Πιστεύω πως δεν κάνουμε κάποια αντιγραφή κάποιων από αυτά, αλλά ένα κράμα, μια ένωση πολλών διαφορετικών στοιχείων με επιρροή από όλα αυτά τα μεγαθήρια.

(Νίκος) Η μουσική των Paladine δεν εφηύρε τον τροχό και δεν προσποιείται ότι φέρνει ένα νέο είδος στον σκληρό ήχο. Στους δυο πρώτους δίσκους επικεντρωθήκαμε περισσότερο στο concept, οπότε το concept στην ουσία μας οδήγησε στο είδος μουσικής που παίζουν οι Paladine και δεν είναι άλλο από το epic/power metal. Τώρα στην ερώτηση αν έχω πρότυπα θα απαντούσα πολύ πιο ικανοποιητικά στην ηλικία των 25. Προσωπικά τα ακούσματα μου στον σκληρό ήχο περιλαμβάνουν κυρίως σύγχρονα συγκροτήματα με πιο progressive και πειραματικό ήχο και παιξίματα. Επίσης, περιλαμβάνουν και αλλά είδη μουσικής που ψάχνομαι και γενικά πειραματίζομαι. Οπότε το μεγαλύτερο challenge για εμένα ήταν να βάλω όσο το δυνατόν λιγότερες από τις επιρροές μου και από τις πραγματικές μου δυνάμεις συνθετικά, ώστε να παραμείνω πιστός στο όραμα και τον ήχο που θέλει η μπάντα σε σχέση με το concept. Αυτό από τον επόμενο δίσκο ενδέχεται να αλλάξει και να ανέβει η μπάντα πολύ ψηλά.

(Σωτήρης) Η μουσική των Paladine ταιριάζει στο είδος του επικού heavy/power metal, όμως αποτελεί περιγραφική μουσική, κατά κάποιο τρόπο μία μορφή storytelling. Πιο συγκεκριμένα, η θεματολογία μας βασίζεται σε μυθιστορήματα της σειράς Dragonlance από τους συγγραφείς Margaret Weis και Tracy Hickman και ο τρόπος, με τον οποίο συνθέτουμε τα κομμάτια μας, καθοδηγείται από τη θεματολογία αυτή. Προσπαθούμε να περιγράψουμε, μέσω των στίχων αλλά και μέσω της μουσικής, τα γεγονότα της ιστορίας. Με λίγα λόγια, ο στόχος είναι να μεταδώσουμε ακουστικές εικόνες στον ακροατή, οι οποίες θα δημιουργούν διαφορετικά συναισθήματα σε κάθε κομμάτι, ανάλογα με το μέρος της ιστορίας, το οποίο αφηγείται. Όσον αφορά τις μουσικές επιρροές της μπάντας σαν σύνολο, έχουμε πάρει στοιχεία από συγκροτήματα, όπως είναι oι Judas Priest, Heaven’s Gate, Iced Earth, Manowar, Riot και πολλά άλλα.Τώρα, σχετικά με τις προσωπικές μου επιρροές, μου αρέσουν φυσικά όλες οι μπάντες που προανέφερα, όμως όντας νεότερος ηλικιακά, ακούω κυρίως πιο μοντέρνα συγκροτήματα, όπως οι Epica, Nightwish, Kamelot και Symphony X. Μπορεί η μουσική των Paladine να μην θυμίζει ακριβώς τα προηγούμενα σχήματα, όμως αυτές οι μπάντες με έχουν επηρεάσει πολύ στον τρόπο που συνθέτω μουσική γενικά και συνεπώς πολλά στοιχεία τους έχουν χρησιμοποιηθεί στα κομμάτια μας, εφαρμοσμένα όμως σε ένα διαφορετικό στυλ μουσικής. Εννοείται πως ακούω και κλασικές metal μπάντες και η βασικότερη επιρροή μου εξ αυτών είναι οι Iron Maiden, που προφανώς έχουν επηρεάσει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της metal σκηνής. Επίσης, αφού παίζω κιθάρα, δε θα μπορούσα να μην αναφέρω τον αγαπημένο μου κιθαρίστα, ο οποίος είναι ο Michael Romeo από τους Symphony X. Μου αρέσει πολύ ο συγκεκριμένος μουσικός, όχι μόνο για τα solos του, αλλά και σαν συνθέτης γενικότερα. Αν είχα ένα πρότυπο στην μουσική, θα ήταν αυτός. Τέλος, κάποιοι άλλοι κιθαρίστες που μου αρέσουν πολύ είναι ο Marty Friedman και ο Kiko Loureiro.

Ποια είναι τα βασικά μουσικά χαρακτηριστικά των τραγουδιών των Paladine;

(Χρήστος)Η δύναμη, η μουσικότητα, το ύφος, η επικότητα και γενικά το συναίσθημα είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των Paladine. Όσον αφορά μουσικά, σίγουρα τα ογκώδη riffs, τα ανθεμικά refrain και τα πολύ προσεγμένα solos είναι κάτι το πολύ χαρακτηριστικό στην μπάντα.

.

Οι στίχοι των Paladine αναφέρονται στις fantasy νουβέλες των Dragonlance Chronicles. Πώς και προέκυψε αυτή η θεματολογία; Μπορεί κάποιος, που δεν έχει διαβάσει τις νουβέλες, να κατανοήσει τους στίχους των Paladine;

(Χρήστος) Πολύ ωραία ερώτηση. Δεν θα έλεγα πως αναφερόμαστε μόνο στα Chronicles από τον κόσμο του Dragonlance, αλλά γενικά από όλο τον κόσμο. Η θεματολογία πρόεκυψε από προσωπική μου αγάπη στα μυθιστορήματα αυτά, όντας μικρό παιδί. Τα έω λατρέψει, έχω μεγαλώσει με αυτές τις ιστορίες και ακόμα μέχρι και τώρα, διαβάζω, αλλά ασχολούμαι και μέσω role playing games, όσον αφορά τον κόσμο αυτό. Ήθελα από πάντα να γράψω μουσική με την θεματολογία αυτή και οι Paladine ήταν ο κινητήριος μοχλός, για να γίνει αυτό. Αν κάποιος που δεν γνωρίζει για τον κόσμο αυτόν και τις ιστορίες του μπορεί να κατανοήσει την μουσική μας; Η απάντηση είναι ναι και το εξηγώ. Μπορεί οι στίχοι να εξιστορούν ιστορίες και περιπέτειες ηρώων ή γεγονότων από αυτόν τον κόσμο, αλλά οι ιστορίες είναι αλληγορικές και μπορούν οι ακροατές να τις συνδυάσουν με ιστορίες του πραγματικού κόσμου και γεγονότα που μπορεί να γίνονταν ακόμα και στους ίδιους. Κάτι σαν παραβολές. Ναι, μπορούν να κατανοήσουν και την μουσική, αλλά και να εμβαθύνουν στο μεγαλύτερο νόημα.

Τι θα απαντούσατε σε κάποιον, που θα σας έλεγε ότι η fantasy/sword and sorcery θεματολογία είναι ξεπερασμένη;

(Χρήστος) Θα έλεγα πως η έμπνευση του κάθε ανθρώπου δεν είναι μόδα. Μόνο αυτό.

(Νίκος) Προσωπικά θα απαντούσα ότι έχει δίκιο! Αναμφισβήτητα τα επικά concept είναι χιλιοπαιγμένα και τετριμμένα, αλλά δεν μας απασχόλησε ποτέ κάτι τέτοιο στην μπάντα. Η μπάντα είναι αυθεντική και παίζει με την ψυχή της, γράφει με μεράκι, αγαπάει αυτό που κάνει και είναι αυτό που είναι. Η μπάντα από την στιγμή που αγάπησε το concept του Dragonlance και μιας και δεν υπάρχει μουσικό project στον σκληρό ήχο που να έχει σχέση με αυτό, ήταν αναπόφευκτο να το ακολουθήσει. Όποιος ακούσει τον δεύτερο δίσκο θα καταλάβει και θα παρατηρήσει ότι το κύριο χαρακτηριστικό της μπάντας είναι ότι εξελίσσεται. Αυτό σημαίνει ότι στο μέλλον θα προσφέρουμε ακόμα καλύτερο υλικό και, αν συμφωνήσει η μπάντα, ίσως σπάσουμε τα τετριμμένα και παίξουμε μπαλίτσα με πιο φρέσκα πράγματα. Ούτως ή άλλως, το μουσικό και τεχνικό επίπεδο στην μπάντα είναι άριστο.

(Σωτήρης) Ο συγκεκριμένος τύπος θεματολογίας σίγουρα έχει χρησιμοποιηθεί από πάρα πολλές μπάντες στον χώρο της power metal και όχι μόνο. Όμως, δεν θεωρώ σωστό να κρίνουμε μία μουσική δουλειά, απλώς με βάση τη θεματολογία της, χωρίς να ακούσουμε το περιεχόμενο. Εάν η θεματολογία παρουσιάζεται με έναν μοναδικό τρόπο μέσα από την μουσική και δημιουργούνται μοναδικά συναισθήματα στον ακροατή, τότε ίσως δεν έχει σημασία εάν άλλοι έχουν γράψει για παρόμοιες ιστορίες. Προσωπικά, πιστεύω ότι το κομμάτι “fantasy/sword and sorcery” μπορεί να περιγραφεί μουσικά με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και πιθανώς θα μείνει ζωντανό για πολύ καιρό ακόμα, αφού έχει να προσφέρει κι άλλα πράγματα. Δεν θα χαρακτήριζα την συγκεκριμένη θεματολογία “ξεπερασμένη”, αλλά απλώς “πολλές φορές χρησιμοποιημένη”.

To εξώφυλλο του “Entering the Abyss” είναι πάλι μια δουλειά του Jimmy Ling. Μπορείτε να μας δώσετε κάποιες πληροφορίες για τον συγκεκριμένο γραφίστα; Για ποιον λόγο επιλέξατε να φιλοτεχνήσει πάλι εξώφυλλό σας;

(Χρήστος) Ο Jimmy Ling είναι ένας καταξιωμένος γραφίστας αλλά και ζωγράφος από την Σιγκαπούρη και πολύ καλός μου φίλος από τα παλιά. Είναι ιδρυτής της σχολής Lionheart Studio στην Σιγκαπούρη. Εργάζεται στην Apple και στην Wacom σαν αρχιγραφίστας και ασχολείτο και πολύ με γραφιστικά σε πολλά καταξιωμένα video games σαν freelancer. Ήμουν πάρα πολύ ευχαριστημένος από την πρώτη του δουλειά με το “Finding Solace” και συνταγή που κερδίζει για εμένα δεν αλλάζει.

Το νέο album σας, όπως και το ντεμπούτο, κυκλοφόρησε από την ελληνική No Remorse Records. Πώς και επιλέξατε να συνεργαστείτε ξανά με την συγκεκριμένη εταιρεία;

(Χρήστος) Να πω την αλήθεια, αρχικά δε θα συνεργαζόμασταν με την No Remorse Records, διότι με την καραντίνα ολες οι δισκογραφικές ήταν και είναι πολύ συγκρατημένες με νέες κυκλοφορίες από νέες μπάντες στην σκηνή. Προσέγγισα αρκετές εταιρείες, αλλά χωρίς επιτυχία και μετά από καιρό που ξαναμιλήσαμε με τον Χρήστο από την No Remorse, τα βρήκαμε και είπαμε το ΟΚ. Αρκετά χαρούμενος με την τελική επιλογή, διότι είναι μια εταιρεία που δεν λέει λόγια του αέρα, είναι πολύ υπεύθυνοι οι άνθρωποι πίσω από αυτήν και πραγματικά χαίρομαι για την συνεργασία.

Στα πλαίσια της στήριξης του ντεμπούτου σας δώσατε διάφορα επιτυχημένα live. Πώς θυμάστε αυτά τα live σήμερα; Πόσο σημαντικά είναι τα live για μια μπάντα, όπως οι Paladine;

(Χρήστος) Τα live είναι το παν για μια heavy metal μπάντα. Τα live που κάναμε, τα λίγα live, ήταν πολύ επιτυχημένα. Πήραμε πολύ θετικά σχόλια και αποκτήσαμε μεγάλη εμπειρία σαν μπάντα. Οι αναμνήσεις είναι καταπληκτικές, και τις θυμόμαστε ξανά και ξανά. Δεν είμαστε μια μπάντα που έχει πολλές ζωντανές εμφανίσεις στο ενεργητικό της, γι’ αυτο και είναι πολύ σημαντικό για εμάς, κάθε live να είναι και μια πολύ καλή εμπειρία.

Πώς βλέπετε το εγχώριο power metal, αλλά και την ευρύτερη Ελληνική metal σκηνή σήμερα;

(Χρήστος) Μ’ αρέσει πως το ταμπού ‘ελληνική μπάντα’ έχει αρχίσει και ξεπερνιέται, διότι το επίπεδο έχει ανέβει τόσο πολύ και είναι ισάξιο με πολύ μεγάλα ξένα ονόματα. Είναι καταπληκτικό αυτό που γίνεται στις ελληνικές δουλειές. Ειδικά στην power metal σκηνή, νέες μπάντες σχετικά κάνουν πάρα πολύ καλές δουλειές και μπράβο, γιατί όλα τα παιδιά παλεύουν κάτω από αντίξοες συνθήκες, είτε οικονομικές είτε λόγω του ότι λίγοι είναι οι επαγγελματίες και όλοι έχουν τις προσωπικές τους δουλειές και δεν τους δίνεται ο κατάλληλος χρόνος. Παρόλα αυτά, το επίπεδο είναι τρομερά εξελιγμένο από ό,τι ήταν πριν δεκαπέντε χρόνια περίπου, με πολύ καλές παράγωγες επίσης, αντάξιες των τεραστίων ονομάτων παγκοσμίως. Πραγματικά είμαι περήφανος για την ελληνική σκηνή, διότι είμαι παλιά καραβανά και την έχω ζήσει από τις αρχές της, όταν όλες και όλες οι ελληνικές μπάντες ήταν μετρημένες στα δάχτυλα.

(Νίκος) Όπως προανέφερα, είμαι μόνιμος κάτοικος Αγγλίας. Από την μέχρι τώρα εμπειρία μου, αυτό που συμπεραίνω είναι ότι το ελληνικό μουσικό επίπεδο είναι πολύ πιο ψηλά από ό,τι νομίζουμε. Η μικρή Ελλαδίτσα έχει μουσικούς και μπάντες διαμάντια!!!! Το αρνητικό της υπόθεσης είναι ότι αυτά τα διαμάντια είναι ακατέργαστα … που προφανώς έχει να κάνει και με την κουλτούρα και με την εγχώρια βιομηχανία, μιας και, όπως ξέρουμε, οι Έλληνες καλλιτέχνες δεν έχουν τα ίδια οφέλη σε σχέση με άλλες χώρες του εξωτερικού και κατ’ επέκταση και τα ίδια κίνητρα. Από την άλλη, στο εξωτερικό μπορεί να μην βλέπεις με τους κουβάδες τα υπερταλέντα, αλλά οι μπάντες γκρουβάρουν περισσότερο, ο ανταγωνισμός τους είναι ανύπαρκτος και ο επαγγελματισμός τους κυριαρχεί σε όλους τους τομείς, μιας και είναι μέρος της κουλτούρας τους. Σίγουρα τα πράγματα στην Ελλάδα δεν είναι, όπως πριν είκοσι χρόνια. Οι παράγωγες, η τεχνογνωσία και ο επαγγελματισμός όλο και μεγαλώνουν και είναι πολύ αισθητή η διαφορά, αλλά, όπως και να το κάνουμε, πολλές χώρες του εξωτερικού έχουν τεράστιο προβάδισμα, μιας και το έκαναν πολύ καλά πιο πριν από εμάς. Όπως και να ‘χει, είναι θέμα οπτικής και γούστου. Εν τέλει στο δίλημμα του αν προτιμάς ένα ακατέργαστο διαμάντι ή έναν καλογυαλισμένο χαλκό, είναι κάτι που ο καθένας το αντιλαμβάνεται με την δική του οπτική και το δικό του γούστο.

(Σωτήρης) Σήμερα η metal σκηνή της χώρας μας είναι ίσως πιο δυνατή από ποτέ! Έχουμε αρκετές metal μπάντες που έχουν κάνει επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Η παρουσία μουσικών από την Ελλάδα δεν λείπει ούτε από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ, όπως αυτό του Wacken. Όμως, εξίσου ευχάριστο είναι το ότι όλο και περισσότερες καινούριες metal μπάντες εμφανίζονται και μάλιστα, πολλοί νέοι άνθρωποι επιλέγουν να ασχοληθούν με την μουσική αυτή. Τον τελευταίο καιρό μαθαίνω συνεχώς για συγκροτήματα που μόλις ξεκίνησαν την πορεία τους και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι πλέον υπάρχει ένας ακόμα τρόπος αυτοπροβολής μέσα από τα social media, το YouTube, αλλά και το διαδίκτυο γενικότερα. Άλλωστε, πολλοί μουσικοί κάνουν καριέρα αποκλειστικά σε αυτές τις πλατφόρμες και η χώρα μας δεν απουσιάζει από τέτοιου είδους δουλειές. Άρα η εποχή ευνοεί την ανάδυση νέων καλλιτεχνών από τη χώρα μας, ακόμα και αν κάποιοι δεν θέλουν να παίξουν μουσική έξω από το σπίτι τους!

Πώς σας επηρέασε σαν επαγγελματίες μουσικούς και σαν προσωπικότητες η πανδημία του κορωνοϊού;

(Χρήστος) Σαν επαγγελματίας μουσικός, συγχώρεσέ με που θα το πω, δεν με επηρέασε καθόλου, γιατί δεν είμαι επαγγελματίας μουσικός, χαχα. Το επάγγελμά μου είναι κρεοπώλης και για εμένα καραντίνα δεν υπήρξε ποτέ, και όχι μόνο αυτό, οι ώρες στην εργασία μου ήταν πολύ παραπάνω από αυτές που ήταν πριν την καραντίνα. Άρα εγω δεν πιάνομαι στην ερώτηση αυτή. Αλλά καταλαβαίνω και συμπαραστέκομαι πάρα πολύ σε όλους αυτούς που η καραντίνα και ο κορονοϊός τους έκανε μεγάλη ζημία, αναφέρομαι κυρίως σε μουσικούς, διασκεδαστές και εστίαση. Πραγματικά ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα που δεχτήκαν ποτέ.

Πείτε μας πέντε κορυφαία albums για εσάς, από όλο το φάσμα του metal.

(Χρήστος) Τέλεια. 1. “In Control” – Heaven’s Gate, 2. “Painkiller” – Judas Priest, 3. Operation Mindcrime -Queensrÿche, 4. “Transcendence” – Crimson Glory, 5. “Thundersteel” – Riot

Τι θα λέγατε σε ένα νέο σχήμα που ξεκινάει τώρα την πορεία του;

(Χρήστος) Θέλει πολύ σκληρή δουλειά, να είναι ο εαυτός τους και να μην επηρεάζονται από τρίτους. Να γράφουν πάντα αυτό που αγαπούν, χωρίς να κοιτανε μόδες και γραμμές. Εξάσκηση συνέχεια στα κομμάτια της μπάντας,αλλά και στην μουσική γενικά, γιατί τα επίπεδα έχουν ανέβει και η μουσικότητα πρέπει να υπάρχει έντονη. Να γίνεται πολύ προσεκτική δουλειά, πάντα να γίνεται προπαραγωγή γιατί είναι απαραίτητη και να μην παίρνουν τα μυαλά τους αέρα με κάθε επιτυχία αλλά και να μην απογοητεύονται με κάποια κακή κριτική και αποτυχία. Ταπεινοί και προσηλωμένοι.

(Νίκος) Να μην ακούει συμβουλές αλλά να δέχεται την καθοδήγηση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι συμβουλές είναι δωρεάν, ενώ η καθοδήγηση κοστίζει. Η μουσική βιομηχανία είναι ίσως η πιο δύσκολη βιομηχανία στον κόσμο στις εποχές που ζούμε, μιας και η μουσική ως προϊόν έχει απαξιωθεί εντελώς. Δεν είναι καλό ή κακό … είναι αυτό που είναι …για τις μπάντες σίγουρα είναι κακό, αλλά για τον καταναλωτή είναι άπιαστο όνειρο, μιας και η αφθονία στην μουσική είναι πλέον η νέα πραγματικότητα. Το θέμα είναι ότι ακόμα και έτσι, τίποτα και ποτέ δεν μπορεί να φυλακίσει την έμπνευση και την αγάπη κανενός να δημιουργεί. Οπότε το σημαντικότερο όλων είναι να αγαπάτε αυτό που κάνετε και να είστε αληθινοί και τίμιοι με το υλικό σας.

(Σωτήρης) Ίσως δεν είμαι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος, για να δώσω συμβουλές, καθώς βρίσκομαι κι εγώ στην αρχή της μουσικής μου πορείας. Παρ’ όλα αυτά, από την μέχρι στιγμής εμπειρία μου με τη μουσική θα ήθελα να πω ότι είναι σίγουρα κάτι που αξίζει, καθώς μέσα από αυτή γνωρίζεις ανθρώπους που σκέφτοναι διαφορετικά από εσένα, μαθαίνεις τον εαυτό σου καλύτερα και κάνεις κάτι το δημιουργικό. Πραγματικά, τα κομμάτια, για τα οποία έχεις δουλέψει, τα αισθάνεσαι πολύ διαφορετικά από όλα τα υπόλοιπα. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού σου! Πλέον υπάρχει και η υποστήριξη μέσω των social media, άρα η ενασχόληση με την μουσική αξίζει μία ευκαιρία, αφού οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μεγαλύτερες από άλλες εποχές.

Θα θέλαμε να στείλετε ένα μήνυμα στους αναγνώστες μας!

(Χρήστος) Για αρχή, να είναι όλοι καλά στην υγεία τους, ασφαλείς και δυνατοί. Μετά από αυτό, να μαζεύουν δυνάμεις, γιατί τα πράγματα πιστεύω θα αλλάξουν, θα επανέρθουν και, όταν ανοίξουν οι ζωντανές σκηνές, οι μπάντες θα χρειαστούν την μεγάλη συμπαράστασή σας. Θα σας χρειαστούμε όσο ποτέ. Στηρίζετε όσο μπορείτε την ελληνική σκηνή , την ντόπια σκηνή μας, γιατί το αξίζει πάρα πολύ. Σας ευχαριστούμε, γιατί χωρίς εσάς δεν θα ήμασταν εμείς.

(Νίκος) Να φοράτε πάντα μάσκα… όχι πλάκα κάνω. Όσο δύσκολα και αν περνάμε όλον αυτόν τον καιρό, όσο και αν βλέπουμε τριγύρω μας να συμβαίνουν κακά πράγματα και όσο και αν η κατάθλιψη χτυπάει την πόρτα σε όλο και περισσότερους ανθρώπους, προτείνω να προσπαθούμε πού και πού να παίρνουμε μια ανάσα και να θυμόμαστε ποιοι είμαστε! Να θυμόμαστε ότι είμαστε άνθρωποι πάνω από όλα και σαν άνθρωποι είμαστε προγραμματισμένοι να βλέπουμε το δέντρο … Στην πραγματικότητα, αν κοιτάξουμε το δάσος, θα παρατηρήσουμε ότι ο κόσμος που ζούμε είναι καλύτερος από ποτέ και γίνεται ολοένα και καλύτερος με το πέρασμα των καιρών σε όλους τους τομείς. Το γράφημα της ανθρώπινης εξέλιξης είναι ένα βέλος που δείχνει μόνιμα προς τα πάνω από την αυγή του πολιτισμού. Μπορεί αυτό το βέλος να μην είναι μια ευθεία γραμμή, αλλά να είναι κάπως πριονωτό, οπότε, αν κάποιος τύχει να γεννηθεί στο πριόνι, νομίζει ότι όλα πάνε κατά διαόλου. Στην πραγματικότητα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Οπότε προσπαθήστε να δείτε τις ηλιαχτίδες, από όπου και αν προέρχονται και αγκαλιάστε τες και θα δείτε πως η ζωή αποκτά όλο και μεγαλύτερο νόημα, καθώς ομορφαίνει μέσα από τον τρόπο που πλέον την κοιτάτε.

(Σωτήρης) Θα ήθελα πολύ να πω ότι,επειδή η εποχή που ζούμε είναι δύσκολη λόγω της πανδημίας, θα ήταν καλό να υποστηρίξουμε τους μουσικούς που μας αρέσουν, έστω και με ένα view σε ένα κομμάτι τους στο YouTube. Άλλωστε, όλοι μας βρήκαμε συντροφιά από τη μουσική τις μέρες της καραντίνας που καθόμασταν στο σπίτι. Τέλος, ας μην βιαζόμαστε να κρίνουμε έναν δίσκο ή μία μουσική δουλειά γενικότερα, πριν κάτσουμε να ακούσουμε.

(Χρήστος) Ευχαριστούμε πολύ τους αναγνώστες και ακροατές του Metalourgio για τον χρόνο που αφιέρωσαν για τους Paladine. Να είστε όλοι καλά και ασφαλείς γιατί πάνω από όλα η υγεία μας. Στηρίξτε όσο μπορείτε την δική μας, ντόπια σκηνή όταν όλα αυτά τελειώσουν με το καλό, γιατί έχουμε μεγάλη ανάγκη την στήριξη σας. Δεν υπάρχουμε χωρίς εσάς. Σας ευχαριστούμε πολύ και κρατάτε την φλόγα πάντα αναμμένη.

Δημήτρης Ζαχαρόπουλος για το Metalourgio