Achelous – Tower Of High Sorcery

Achelous – Tower Of High Sorcery

“Whispering Forrest”… Μία εισαγωγή αλά “Defender”, μία εισαγωγή λυρικότατη και ιδιαίτερα γλυκιά. Είναι το υβρίδιο των Achelous, οι οποίοι το εξελίσσουν σε κάθε δουλειά τους. Είναι το τρίτο full length και ήδη οσφραινόμαστε κάτι στον αέρα. Ήμουν στην προ-ακρόαση και μου έκανε εντύπωση από το πρώτο λεπτό, είπα όμως να το δείξω και να το θίξω εδώ. Τα φωνητικά είναι ομαδικά! Και το μοτίβο επικό, αλλά και τόσο κοντά στα δημοτικά μας. Είναι κάτι καινούργιο για τα παιδιά και για μας και είμαι ευτυχής που δοκιμάζουν συνεχώς νέα πράγματα.

Ακολουθεί το “Dragon Wings”. Πολύ όμορφη μελωδία στην κιθάρα και μπάσιμο των οργάνων κατά ριπάς. Όλα ισχυρά στο ταμπούρο και μία αίσθηση μεγαλοσύνης. Θα μπορούσε να είναι το soundtrack του Conan, θα μπορούσε να είναι το ηχητικό χαλί του “Highlander”. Τα φωνητικά είναι διπλογραμμένα και η ευφυία των Achelous σημαδεύει τη δομή του τραγουδιού, που γίνεται Επιδαύριος χορός, όσον αφορά τα πολλαπλά φωνητικά. Όσο για τη μουσική που ακούμε, λίγο πριν το σόλο, είναι τόσο επική, που θα σας ξετρελάνει!

Συνέχεια με το “Istar (Blood Red Sea)”. Riff που δεν χαμπαριάζει, σκάσιμο και αιγυπτιακό μοτίβο. Μπαρόκ ενορχήστρωση και τα φωνητικά εξακολουθούν να είναι ομαδικά. Γυναικεία και αντρικά, πολύ έξυπνα αναμεμιγμένα, με τις αρμονίες να δίνουν και να παίρνουν και να άγουν ένα εμπνευσμένο ρεφρέν.

To “The Oath” διαθέτει ένα πολύ χαρακτηριστικό riff, το οποίο επαναλαμβάνεται, ενώ πίσω ακούμε σκασίματα και στη συνέχεια φρενήρεις ρυθμούς. Ανεβοκατεβάσματα στις ταχύτητες και μελωδικότατη γέφυρα που οδηγεί σε ένα εξίσου υπέρ-μελωδικό ρεφρέν. Ελληνικό το μοτίβο, παραπέμπει σε παραδοσιακές φόρμουλες, κάτι που συναντάμε διάσπαρτο στον δίσκο. Μαζί με το επικό στοιχείο φυσικά, που έτσι κι αλλιώς συνδέεται αλληλένδετα με την όλη οπτική της μπάντας.

Το ομώνυμο, που ακολουθεί, πραγματικά δεσπόζει. Καθαρές κιθάρες στην εισαγωγή και πλάτες πλήκτρων. Μπαρόκ, τακατάν-τακατάν σε αρχηγικό τέμπο και γκράντε κουπλέ, με τις κιθάρες να παίζουν θεματικά ή power chords ανά και κατά περίπτωση.

Τι ρεφρενάρα είναι αυτή, ρε μάγκα μου; “Fortress Of Sorrow” και πάρε ξανά ένα καλπάζον μοτίβο που οδηγεί σε ένα γηπεδικό chanting, το οποίο αδημονώ να ακούσω ζωντανά. Θα κάνουν τρελή φασαρία μ’ αυτό εδώ. Στο “In The Shadows”, μια βαρβάτη Metalιά, μαζί με την μπάντα ακούμε και έναν από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές στο ιδίωμα, πέρα από εποχές και έτη. Ο Τύραννος ο ίδιος, ο Harry Conklin των Jag Panzer, μοιράζεται τα φωνητικά και δείχνει ένα μέρος του μεγαλείου του. Και πάνω που έλεγα πως ναι, δεν μπορώ να εντυπωσιαστώ περισσότερο, πάρε και μια μετατροπία στο τελευταίο ρεφρέν, για να μην μπορείς καν να μιλήσεις! Το είχα πει και στην προ-ακρόαση ότι τρελαίνομαι για τέτοιες κινήσεις. Ένας λόγος παραπάνω λοιπόν.

Στο πολύ εύθραυστο “Pagan Fire” ακούμε τη μαγική φωνή της κυρίας Αναστασίας Μεγαλοκονόμου, η οποία μεταμορφώνει το τραγούδι σε μία Folk ελεγεία. Την ίδια φωνή ακούμε και στην αρχή του άλμπουμ, στο “Whispering Forrest”. Απλά θα λατρέψετε. Και μάλλον λίγα γράφω…

Η εισαγωγή του επιλόγου, “When The  Angels Bleed”, είναι μία σπουδή σε Maidenικές μελωδίες, έτσι όπως θα τις έπαιζαν οι Manowar της εποχής του “Sign Of The Hammer”… Λάθος! Το κομμάτι γκαζώνει, πλακώνουν οι δίκασες και οι κιθάρες δένουν με τα μπάσα και τα πλήκτρα και αυτό το γκράντε συναίσθημα φουντώνει. Ιδανικό ξεκίνημα για τον δίσκο, με μία mid-tempo ραψωδία, που από το έκτο – περίπου, κάτι δεύτερα πριν – λεπτό και μετά γίνεται κάτι άλλο. Τρέχει στις πεδιάδες και ξαμολάει τις δισολίες που πορώνουν εις τη νιοστή.

Ό,τι έχουν βγάλει οι Achelous μου αρέσει. Πρώτα απ’ όλα και πέρα απ’ όλα, ό,τι βγάζουν αρέσει πρώτα σε εκείνους. Και από κει ξεκινούν όλα. Καλοτάξιδο, κύριοι! Είναι μια σπουδαία δουλειά, είναι μια γιορτή για το Μέταλ και όσοι και όσες έλθουν να τους δουν στη σκηνή, θα συμφωνήσουν, θα προσυπογράψουν, θα γίνουν και εκείνοι οπαδοί. Καλοτάξιδο!

Κώστας Κούλης

8/10