Συνέντευξη με τον Davide Cotti των Hyperion

Το Metalourgio καλωσορίζει τον Davide Cotti απο τους πολλά υποσχόμενους Ιταλούς heavy metallers Hyperion, η μπάντα έχει στο ενεργητικό της δυο άλμπουμ, το Dangerous Days του 2017 και το Into the Maelstrom του 2020. Μια μπάντα με ιδιαίτερα φωνητικά και μελωδικά riffs και θεματολογία εμπνευσμένη από την τετραλογία επιστημονικής φαντασίας ‘The Hyperion Cantos’, σε μια συνέντευξη για τους φίλους του Metalourgio

Καλώς ήρθες στο Metalourgio Davide και ευχαριστούμε για την συνέντευξη

D.C Γειά σας, και εμείς σας ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη συνέντευξη στο φιλόξενο site του Metalourgio Είμαι ο Davide Cotti, ο κιθαρίστας και στιχουργός της μπάντας. Οι Hyperion είναι μια κλασική Heavy Metal μπάντα από την Ιταλία, και μέχρι τώρα έχουμε στο ενεργητικό μας δύο κυκλοφορίες, το ντεμπούτο άλμπουμ μας ‘Dangerous Days’ το 2017, και το νέο μας άλμπουμ ‘In To The Maelstrom’ που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2020, και τα δύο άλμπουμ με τη σφραγίδα της Ισπανικής δισκογραφικής Fighter Records.

Πες μας πώς δημιουργήθηκε η μπάντα και πώς πήρε το όνομα Hyperion;

D.C Η μπάντα δημιουργήθηκε το 2015, όταν σχεδόν τυχαία συναντηθήκαμε με τον παλιό μου φίλο και ντράμερ Marco Beghelli, σε πρόβα. Έψαχνε για μουσικούς ώστε να ξεκινήσει μια νέα Heavy Metal μπάντα, και από τη στιγμή που επανήλθα ως κιθαρίστας μετά από 10 χρόνια αποχής, άρπαξα την ευκαιρία! Περιπλανήθηκα σε πολλά είδη metal στο παρελθόν, από power metal μέχρι progressive rock, αλλά το κλασικό metal παλαιάς σχολής, ήταν πάντα το αγαπημένο μου στυλ να παίζω. Το όνομα της μπάντας προήλθε από τη sci-fi τετραλογία βιβλίων ‘The Hyperion Cantos’, του Αμερικανού συγγραφέα Dan Simmons. Είμαστε λάτρεις αυτού του είδους επιστημονικής φαντασίας, και από το γεγονός ότι σε όλους μας άρεσαν τα βιβλία Hyperion, αποφασίσαμε ότι θα είναι ένα πολύ καλό όνομα για τη μπάντα μας.

Ποιος είναι ο ορισμός του αυθεντικού, παραδοσιακού Heavy Metal υλικού, κατά την άποψή σου;

D.C Λοιπόν, ο όρος ‘traditional heavy metal’ είναι απλά μια ετικέτα, σημαίνει ότι ακόμα παίζεις μουσική στα χνάρια των Judas Priest, των Iron Maiden, ακόμη κι αν δεν είναι εμπορικά έξυπνο πλέον. Τελοσπαντων, δε μας ενδιαφέρει καθόλου, μας αρέσει πάντα η μουσική γεμάτη riffs, με επιθετικό ρυθμό και μελωδική ερμηνεία, επομένως θα συνεχίσουμε σε αυτόν το ρυθμό ασχέτως αν είναι αρκετά δημοφιλής ή όχι. Δεν είμαστε σε αυτό για τα χρήματα, αλλά από πραγματικό, αγνό πάθος για το Heavy Metal!

Πες μας για τις πηγές έμπνευσης σας, και κατά πόσο είναι εύκολο, να διατηρηθεί ο χαρακτηριστικός ήχος και το ύφος της μπάντας.

D.C Όταν γράφω στίχους, προσπαθώ πάντα να αντλώ έμπνευση από θέματα συναισθηματικής αξίας για μένα. Για παράδειγμα, μερικά από τα τραγούδια μας αντανακλούν το ενδιαφέρον μου για την ιστορία, όπως το κομμάτι ‘The Ride Of Heroes’ ή το ‘The Killing Hope’, και τα δύο κομμάτια αναφέρονται στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ή το ‘Ninja Will Strike’ αναφέρεται στην αρχαία φεουδαρχική Ιαπωνία. Άλλα κομμάτια πήραν στοιχεία από τη λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας, κι άλλα μπορεί να προκύψουν από απλά αστεία μεταξύ μας στη μπάντα, όπως έγινε με το κομμάτι ‘Driller Killer’, που περιγράφει έναν κατά συρροή δολοφόνο, οδοντίατρο, που σκοτώνει τα θύματα του με ένα ηλεκτρικό τρυπάνι, μόνο και μόνο επειδή ο τραγουδιστής μας Michelangelo είναι πράγματι χειρούργος οδοντίατρος! Όσον αφορά στο να διατηρούμε ένα χαρακτηριστικό ήχο, προσπαθούμε πάντα να κινούμαστε με ισορροπία ανάμεσα στο Βρετανικό κλασικό metal και το Αμερικάνικο Τhrash metal, και θα έλεγα ότι αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό του ήχου μας. Λέγοντας αυτό, υπάρχουν πολλά επιπλέον στοιχεία στη μουσική μας, από μια ‘ταμπέλα υποκατηγορίας’, και δε νομίζω ότι απλά αναβιώνουμε, ως μπάντα, οποιαδήποτε μουσική από τα περασμένα. Συχνά ακούω άλλες μπάντες, υπό το χαρακτηρισμό του κινήματος «new wave of traditional heavy metal», και παρ’οτι υπάρχουν τόσα πολλά σπουδαία άλμπουμς και χαρισματικοί μουσικοί στο χώρο μας, μερικές φορές ακούω riffs, ρυθμό και φωνητικά, ‘δανεισμένα’, πέραν κάθε λογικής, από θρυλικά κομμάτια του παρελθόντος. Σε αντίθεση με αυτά, προσπαθώ οι Hyperion να είναι πάντα ‘φρέσκοι’, όσο μπορώ, παρά το γεγονός ότι περιοριζόμαστε μουσικά στα αόρατα σύνορα τους είδους μας.

Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές, και πώς βλέπεις τη μπάντα να εξελίσσεται μουσικά μέχρι στιγμής.

D.C Ως στιχουργός , τοποθετώ τον εαυτό μου να επηρεάζεται κυρίως, από μπάντες του NWOBHM, όπως οι Maiden, οι Priest, αλλά επίσης από τους Satan ή τους Angel Witch. Ως κιθαρίστας ωστόσο, η κύρια επιρροή μου είναι χωρίς αμφιβολία, το Αμερικανικό thrash metal, καθώς μάθαινα να παίζω κιθάρα σαν παιδί, προσπαθούσα να μιμηθώ τα riffs των Metallica στο “Kill’em all”. Πιστεύω ότι οι Hyperion θα συνεχίσουν να παίζουν πάντα traditional heavy metal, αλλά μερικές φορές θα δοκιμάσουμε μερικά διαφορετικά πράγματα και πειράματα, για να δώσουμε λίγη ένταση. Δια του λόγου το αληθές, δοκιμάσαμε κάτι πολύ διαφορετικό για εμάς στο τελευταίο μας single “The Ride Of Heroes – Orchestral Version”, που είναι μια εξολοκλήρου νέα συμφωνική σύνθεση από το αρχικό ομώνυμο κομμάτι. Αυτή η ειδική ορχηστρική έκδοση είναι δωρεάν για όποιον αγοράσει το CD μας “Into The Maelstrom” από τη σελίδα μας στο Bandcamp (hyperionbandheavy.bandcamp.com), και είναι ο δικός μας τρόπος να ευχαριστήσουμε όλους όσους μας στηρίζουν σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για όλους μας.

Σε αυτό το σημείο να σας συγχαρώ για το τελευταίο σας άλμπουμ Into the Maelstrom, πες μου για τα επιμέρους στοιχεία και τη δυναμική σε αυτό το άλμπουμ. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα.

D.C Με το δίσκο “Into The Maelstrom”θέλαμε να κάνουμε μια πιο ετερογενή απόδοση, σε σύγκριση με το πρώτο μας άλμπουμ, αλλά διατηρώντας τη μελωδία και την επιθετικότητα στον ήχο. Κομμάτια όπως το “Bad Karma”, το “From the Abyss” ή το “The Maze of Polybius” εκπροσωπούν τη ‘βουτιά’ μας σε μια πιο “progressive” μέθοδο σύνθεσης, την ίδια στιγμή που ένα κομμάτι όπως το “Fall After Fall” έχει μια χαρακτηριστική hard rock διάθεση. Το υπόλοιπο άλμπουμ, ωστόσο, είναι ξεκάθαρα 100% heavy metal. Ως προς την ανταπόκριση, μέχρι στιγμής είναι πολύ καλή, τόσο από τον Τύπο, όσο και από τους οπαδούς μας, κατά κοινή ομολογία, η εντύπωση γύρω από το άλμπουμ είναι, ότι κάναμε ένα σημαντικό βήμα προόδου, σε σύγκριση με την πρώτη μας δουλειά, αυτό πιστεύουμε κι εμείς! Δουλέψαμε πολύ σκληρά για να το ολοκληρώσουμε, κι είναι ωραίο να ανταμείβεται η προσπάθεια μας με αυτό τον τρόπο!

Θα θέλαμε μια εκ των έσω περιγραφή για τη στιχουργική τακτική που ακολουθείς, και για τις μεθόδους σύνθεσης μουσικής, πόσο καιρό δουλέψατε για να ολοκληρώσετε το τελευταίο σας άλμπουμ.

D.C Συνήθως, ξεκινάω με μερικούς στίχους, που τις περισσότερες φορές αποτελούν και το ρεφρέν του κομματιού, ενώ η μελωδία και η αρμονία στη σύνθεση έρχονται αργότερα με ένα πολύ φυσικό τρόπο. Για την ακρίβεια, η μουσική τις περισσότερες φορές, ‘κρύβεται’ ανάμεσα στους στίχους, και η ευχαρίστηση μου είναι να την ‘αποκαλύπτω’, και να τη ζωντανεύω. Στην τελευταία μας δουλειά, το στιχουργικό μέρος διήρκεσε από το καλοκαίρι του 2017 μέχρι το Δεκέμβριο του 2018, κι αν και φαίνεται πολύς καιρός, πρέπει να λάβετε υπόψιν ότι γράφω όλους τους στίχους και μεγάλο μέρος της μουσικής εγώ ο ίδιος, επομένως είναι μια απαιτητική υπόθεση.

Στο κομμάτι Bridge Of Death, πού αναφέρεται ο στίχος «The beast always watching with burning evil eyes», ποιο είναι αυτό το θηρίο.

D.C Αυτή είναι μια αναφορά στον πρωταγωνιστή από τα βιβλία Hyperion ,και λέγεται “Shrike”. Στο μυθιστόρημα είναι σχεδόν μια θεϊκή οντότητα, φτιαγμένος εξ ολοκλήρου από μέταλλο, με 4 χέρια, πύρινα μάτια και θανατηφόρες ακίδες σε όλο του το σώμα. Δε θα προχωρήσω σε περεταίρω περιγραφή γιατί δε θέλω να χαλάσω το μυστήριο των βιβλίων για όποιον τον ενδιαφέρουν, αλλά πιστεύουμε ότι είναι ένας από τους πιο “heavy metal” χαρακτήρες που δημιουργήθηκαν ποτέ, κι έτσι αποφασίσαμε να προβάλουμε διαφορετικές εκδοχές του ήρωα σε όλα τα artworks των εξωφύλλων μας , κάνοντας τον έτσι το σήμα κατατεθέν της μπάντας.

Πώς βλέπεις τη metal σκηνή σήμερα , στην Ευρώπη, αλλά και σε διεθνή κλίμακα.

D.C Υπάρχουν τόσο σπουδαίες μπάντες παντού, που είναι αδύνατο να τις ξέρω όλες! Φυσικά όλοι μας γνωρίζουμε τις μεγάλες δημοφιλείς μπάντες, αυτές που πρωταγωνιστούν στα μεγάλα festivals, αλλά στα βάθη της underground σκηνής, τη βρίσκουμε κυριολεκτικά γεμάτη με σπουδαίους μουσικούς και μπάντες. Αυτό είναι θρίαμβος για κάθε metal fan, γιατί έχει απεριόριστες επιλογές και διαφορετικά projects , για να ακούσει, συνάμα όμως είναι και πολύ δύσκολο για τις μπάντες να ξεχωρίσουν.

Ποιες Ελληνικές μπάντες σας αρέσουν.

D.C Δύσκολη απάντηση, είναι τόσες πολλές! Η Ελλάδα, χωρίς αμφισβήτηση, είναι από τις πιο παραγωγικές χώρες στο heavy metal . Ένα από τα πολυσυζητημενα album το 2020 ήταν το “Damned for all Time” από τους Sacred Outcry, σπουδαία μπάντα με έναν απίθανο ερμηνευτή, απόλαυσα πολύ αυτό το άλμπουμ. Επίσης, πρόσφατα ανακάλυψα το “Beyond Celestial Echoes” από τους Sacral Rage, που πραγματικά μου πήρε το μυαλό με το φανταστικό riffing.

Πες μου τα 5 αγαπημένα σου άλμπουμ όλων των εποχών.

D.C Αυτή είναι μια δύσκολη απάντηση! Θα έλεγα “The Number Of The Beast”, μιας που ήταν το πρώτο heavy metal album που άκουσα για πρώτη φορά στη ζωή μου, και γι’ αυτό πρέπει να πάρει την πρώτη θέση. Έχω απόλυτη αγάπη για τους Maiden και προσωπικά θεωρώ ότι αυτή είναι η καλύτερη δουλειά τους. Στο νούμερο δύο, “Rust in Peace” των MEGADETH, τα καλύτερα guitar riffs και solos στην ιστορία του thrash Metal, με διαφορά. Μετά θα έλεγα το “Walls of Jericho” απο τους Helloween (αλλά πραγματικά λατρεύω σχεδόν ο, τι εμπεριέχει τον Kai Hansen), μετά το “Dead Winter Dead” από τους Savatage και τέλος το “Ocean Machine: Biomech” από το Devin Townsend .

Αντιμετωπίζουμε όλοι μια ιδιαιτέρως δύσκολη περίοδο, εξαιτίας του Covid 19,ανάμεσα στις πολλές αρνητικές συνέπειες ήταν και παραμένει η απαγόρευση των ζωντανών εμφανίσεων, ποιες είναι οι σκέψεις σου σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, έχετε εναλλακτικά σχέδια;

D.C Δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πάνω σε αυτό το ζήτημα, το μόνο που απομένει είναι να περιμένουμε και να ελπίζουμε σε κάποιας μορφής κανονικότητα να επιστρέψει στις ζωές μας, όσο πιο γρήγορα γίνεται. Όταν λέω ότι είμαστε μία traditional metal μπάντα, εννοείται επίσης ότι είμαστε “traditional” metal μουσικοί, που σημαίνει ότι δεν είμαστε “youtubers”, κι ότι το μοναδικό μέρος που νιώθουμε σπίτι μας, το φυσικό μας περιβάλλον, είναι πάνω στη σκηνή. Η μουσική μας δεν υπάρχει αν δεν παίζεται ακούγεται, ζωντανά, επομένως καταλαβαίνεις πόσο αυτή η κατάσταση έχει επηρεάσει όλους μας ως μπάντα.

Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση μας, σε ευχαριστώ Davide για την επικοινωνία κι ανταπόκριση των Hyperion στο κάλεσμα μας, ο λόγος σε σένα κι ελπίζουμε σύντομα να σας απολαύσουμε επί σκηνής!

D.C Ευχαριστώ που μας καλέσατε στο Metalourgio! Σε όποιον αρέσει το κλασικό μεταλ, αναζητήστε το τελευταίο μας άλμπουμ “Into The Maelstrom”, μπορεί να σας αρέσει! Το άλμπουμ είναι διαθέσιμο σε CD και ψηφιακή μορφή, σε όλες τις διαδικτυακές πλατφόρμες, όπως Spotify και Amazon Music, όπως επίσης μπορείτε να το ακούσετε δωρεάν στο Bandcamp και στο YouTube. Φυσικά ως παραδοσιακοί μουσικοί, προτιμούμε την έμπρακτη υποστήριξη, τίποτα δεν είναι πιο ικανοποιητικό από το να ακούς ένα δίσκο και να διαβάζεις τους στίχους από το συνοδευτικό booklet, το ‘Into The Maelstrom συνοδεύεται από ένα ωραίο 16σελιδο booklet, με όλους τους στίχους των τραγουδιών, φωτογραφίες και το καταπληκτικό artwork που φιλοτέχνησε ο Αlberto Quirantes, επίσημος συνεργάτης των Iron Maiden, επομένως παροτρύνω κάθε metal fan εκεί έξω να πάρει το CD μας από τη σελίδα μας στο Bandcamp Θα τα πούμε σύντομα, να προσέχετε!

Η συνέντευξη έγινε από το Metalourgio