Πριν από περίπου ένα μήνα οι Iron Driver κυκλοφόρησαν το δεύτερο τους full length “Smell of Perdition”. Η πεντάδα από την Αγία Πετρούπολη μας μιλάει για το πως έφτασε μέχρι εδώ, αλλά και για το τι επιφυλάσσει το μέλλον.
Καλησπέρα από Ελλάδα. Πείτε μας δύο λόγια για τη μπάντα. Ποιοι είναι οι Iron Driver;
Γεια σου! Η μπάντα ιδρύθηκε το 2013 από τον Alex (lead κιθάρα). Παίξαμε το πρώτο μας σόου το 2014. Το τρέχων lineup των Iron Driver περιέχει δύο αρχικά μέλη – τον Alex και τον Paul (φωνή), ο Serj (μπάσο) ήρθε στην μπάντα πριν 3 χρόνια περίπου, ο Eugene (κιθάρα) και o Seva (τύμπανα) είναι το νέο αίμα.
Κατάγεστε από μια χώρα η οποία σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως παραδοσιακή δύναμη στο metal. Πως είναι η metal σκηνή της Ρωσίας;
Η τοπική underground σκηνή σίγουρα μεγαλώνει. Αποκαλούμε αυτή τη νέα γενιά trad metal συγκροτημάτων NWORHM (σ.σ. New Wave Of Russian Heavy Metal). Σου συνιστώ απόλυτα να τσεκάρεις μερικές Ρώσικες μπάντες (καλά, ίσως ήδη να ξέρεις μία ή δύο). Vendel, Metal Slavery και GBVRH από τη Μόσχα, Blazing Rust, Constrictor, Combat Shock, Electric Crown, Mortal, Mystic Storm και Tanator από την Αγία Πετρούπολη, και Bastard από το Κρασνογιάρσκ. Ωραίες μελωδίες, ωραίοι άνθρωποι.
Τι είναι αυτό που κάνει τους Iron Driver να ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες μπάντες του NWOTHM;
Καλή ερώτηση. Εσύ ξέρεις καλύτερα χαχα. Ίσως να είμαστε λίγο περισσότερο ειρωνικοί (αλλά παίρνουμε τη μουσική μας πολύ σοβαρά).
Ποια ήταν η διαδικασία σύνθεσης του Smell of Perdition;
Ο Alex έγραψε όλη τη μουσική και ο Paul όλους τους στίχους (όπως πάντα), έπειτα πήγαμε στο στούντιο όπου δημιουργήθηκε ένα μεγάλο μέρος της ενορχήστρωσης, μια πρωτόγνωρη εμπειρία για εμάς . Ο Serj ο μπασίστας μας είναι υπεύθυνος για για την εγγραφή και τη μίξη του Smell of Perdition. Επίσης υπήρξε ένας τεράστιος αρνητικός παράγοντας, η κιθάρα και όλα τα πεντάλ του Alex κλάπηκαν μέσα από το αμάξι του, έτσι έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε κάποια άλλα όργανα τα οποία ήταν διαθέσιμα εκείνη τη στιγμή. Ο κλέφτης δεν έχει βρεθεί ακόμα και αυτό είναι χάλια.
Κατά πόσο επηρέασαν οι αλλαγές μελών στη σύνθεση του νέου άλμπουμ;
Οι επιρροές μας είναι ακόμα οι ίδιες, αγάπη για δυνατή μουσική και μέθη, χαχα. Λοιπόν, δουλεύοντας πάνω σε αυτό το άλμπουμ γίναμε καλύτεροι μουσικοί, γιατί το νέο υλικό είναι αρκετά δύσκολο ανά διαστήματα και πρέπει να το παίξουμε “σφιχτά”.
Ποιες είναι οι αντιδράσεις του κόσμου, σχεδόν ένα μήνα μετά την κυκλοφορία;
Όχι πολλές, για να είμαι ειλικρινής. Υπάρχουν τόσες πολλές NWOTHM κυκλοφορίες αυτές τις μέρες και δεν είμαστε πολύ γνωστοί έξω από την τοπική μας σκηνή. Το καλό είναι ότι οι ίδιοι είμαστε απολύτως ικανοποιημένοι με αυτό το άλμπουμ, και οι κριτικές…θα ακολουθήσουν. Παρεμπιπτόντως, σας ευχαριστούμε πολύ που μας τσεκάρατε.
Σας πήρε πέντε χρόνια για να κυκλοφορήσετε το δεύτερο σας full length, αν και μεσολάβησε το “Crack of the Whip” EP. Το ξέρω ότι είναι νωρίς για μιλάμε για το επόμενο άλμπουμ, αλλά πιστεύτετε πως το διάστημα θα είναι τόσο μεγάλο;
Ελπίζουμε να επιστρέψουμε με νέο υλικό νωρίτερα από ότι συνήθως. Βλέπεις, ο κύριος λόγος που πάντα μας παίρνει τόσο καιρό είναι γιατί οι Iron Driver πέρασαν από αρκετές αλλαγές στο lineup και μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο να βρεις το κατάλληλο άτομο. Για να είσαι μέλος των Iron Driver δεν πρέπει μόνο να είσαι επιδέξιος μουσικός, πρέπει επίσης να είσαι φίλος όπου να περνάμε καλά κάνοντας παρέα. Ένας σπάνιος συνδυασμός αυτές τις μέρες.
Παρατήρησα στη σελίδα σας στο Facebook ότι κυκλοφορείτε τα άλμπουμ σας και σε κασέτα. Ως ακροατές προτιμάτε ακόμα το φυσικό format;
Μας αρέσουν οι κασέτες και τα βινύλια, και μερικοί από εμάς συλλέγουμε τεχνουργήματα. Μεγαλώσαμε με αυτόν τον αναλογικό ήχο που ακόμα υπερισχύει του κωλο-ψηφιακού. Ελπίζουμε πραγματικά κάποια εταιρεία να κυκλοφορήσει το Smell of Perdition σε βινύλιο.
Ποια είναι τα συναυλιακά σας σχέδια από εδώ και στο εξής;
Οι Iron Driver θα επιστρέψουν στον δρόμο αυτό το καλοκαίρι, αφού ο Alex και ο Serj γυρίσουν από τις ΗΠΑ. Θα ήταν ωραίο να περιοδεύσουμε στην Ευρώπη και σε άλλες περιοχές έξω από τη Ρωσία. Μπορείς να μας κλείσεις μερικά σόου στην Ελλάδα;
Θα κάνω ό,τι μπορώ
Η συνέντευξη έγινε από το Metalourgio