metalourgio.com The website created for true Metalheads from all over the world will give you your daily dose of metal.
Τη βραδιά ανοίγουν οι σούπερ πιτσιρικάδες Sacrificial Death, οι οποίοι, σε τρυφερή ηλικία, επισκέπτονται και παίζουν σε κάθε venue, είναι πάντα καλοπροβαρισμένοι και νταβραντισμένοι και ποτίζουν το κοινό με καλό, παιρνωκεφαλικό και Thrash-o-Death-ικό Μέταλ, γεμάτο moshικες προθέσεις. Μιλώντας μαζί τους αντιλαμβάνεσαι ότι όχι απλά τους αρέσει αυτό που κάνουν… Είναι κάτι που τους ξετρελαίνει! Τρία χρόνια στο κουρμπέτι και έχουν καταφέρει να χτίσουν το όνομά τους, να παίζουν πυκνά, συχνά και σταθερά και να κάνουν τον κόσμο να γουστάρει με χίλια τη μουσική τους.
Intro – Hell On Earth, Absolute Catharsis, Darkness Returns, Fetch Us Their Souls, Zombie Ritual (Death), Sacrificial Death, Demise Of The Ritual, Glory Of The Dead
Οι Speedrush παίζουν σε υψηλές ταχύτητες, Thrashάρουν και βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση. Ετοιμάζουν το επόμενο άλμπουμ τους, έχουν τρομερή χημεία μεταξύ τους, πάνω στη σκηνή και γενικότερα και το LiVE αυτό γίνεται πεδίο μάχης πολύ γρήγορα. Ασταμάτητο κλωτσοκοπάνημα και κλωτσομπουνίδι, με το κοινό να συμμετέχει τόσο πολύ, που ήταν πολύ φυσικό να έχουμε «απώλειες». Η μπάντα από μικροφώνου πληροφορεί ότι ένα πορτοφόλι χάθηκε πάνω στον χαμό, βρέθηκε και περιμένει τον κτήτορά του και εμείς επιστρέφουμε στο αποδέλοιπο ξυλίκι της βραδιάς. Ωραίο στήσιμο, ωραίο παίξιμο, δύναμη και τσαμπουκάς. Δεν επιθυμούμε τίποτα περισσότερο. Δεν υπάρχει, έτσι κι αλλιώς.
Intro, Ride With Death, Malevolent Torture, Into The Abyss, Feed The Carnivores, Plague Storm, Sons Of Thunder, Speedrush
Οι Amken ξεκινούν και το τρίτο – κατά σειρά εμφάνισης – μέρος της χρονοκάψουλας ανεβάζει άγκυρες και κλειδώνει το επόμενο ταξίδι. Αγνό Thrash, δεκαετία ’80, τρελό ξύλο από τη μπαρουτοκαπνισμένη μπάντα και θερμότατη υποδοχή από το κοινό. Οι ιαχές “Amken-Amken” ακούστηκαν ουκ ολίγες φορές και το συγκρότημα το απόλαυσε, τονίζοντας με τη μπότα των τυμπάνων. «Αυτοί είστε»! Τα εύσημα σε έναν κόσμο που χτυπήθηκε, ταρακουνήθηκε και ταρακούνησε, έβλαψε σβέρκους και ύψωσε γροθιές.
Είναι από τις φορές και τις στιγμές που αντιλαμβάνεσαι πως η μουσική λειτουργεί σαν το απόλυτο ταξιδιωτικό πρακτορείο. Σε πάει βόλτα στον χρόνο, σε αφήνει σε μία εποχή που έχεις λατρέψει διαβάζοντας γι’ αυτή ή ζώντας τη και ανακαλύπτεις τη μαγεία του να βιώνεις ή να ξαναζείς. Θα μπορούσα να ορκιστώ ότι βρισκόμουν σε ένα λαϊβάδικο στο Bay Area, γύρω στα 1983 και ανακάλυπτα ένα «υβρίδιο» Μέταλ, κατά τι καινούργιο, σε σχέση με τις ως τότε νόρμες. Τα παιδιά των Amken σέβονται τις επιρροές τους, τους εαυτούς τους, το τάλαντό τους και τον κόσμο τους. Και εξαπολύουν τα τραγούδια τους, τα οποία πορώνουν και προκαλούν σε θαυμάσιες μάχες εκεί μπροστά στο κάγκελο, μέχρι πίσω στα σκαλοπάτια.
Να σας πω τι ευχαριστήθηκα ακόμα περισσότερο; Τον τρόπο όλων των παιδιών. Το πώς ευχαριστούσε η μία μπάντα τις υπόλοιπες. Το πώς χτυπιόντουσαν τα μέλη του ενός σχήματος με τη μουσική των άλλων. Το πώς headbangαρε κάθε παιδί που παρακολουθούσε. Το πώς έγινε ο ρυθμός κάθε μπάντας ρυθμός της βραδιάς. Μου θύμισε παλιές καλές εποχές, που παίρναμε σβάρνα όλα τα LiVE ελληνικών συγκροτημάτων και δεν μπα να ‘χαν βγάλει με το ζόρι ένα demo το καθένα. Πόσο μάλλον τώρα, που οι μπάντες δισκογραφούν και περιοδεύουν. Αν αυτό δεν είναι πρόοδος… Πολλά συγχαρητήρια στα τρία συγκροτήματα, που δίδαξαν τρόπους και μουσική και πολλά μπράβο σε όλα τα παιδιά που ήλθαν.
Για το Metalourgio: Κώστας Κούλης
Φώτο για το Metalourgio: Κώστας Κούλης
