Motivik – Renouncement

Motivik – Renouncement

Οι Motivik έχοντας εντρυφήσει σε μπάντες όπως οι Tourniquet, Believer, Sacrament και Mortification δημιουργήθηκαν για να «συνεχίσουν» τα βήματα αυτής της σκληρής μουσικής που άκουγαν από την εφηβεία. Η μπάντα εδρεύει στην Ατλάντα της Τζόρτζια και το 2020 είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ “Death Of The Gunman”.  Το νέο τους άλμπουμ με τίτλο “Renouncement” παρουσιάζει τη μπάντα μέσα από ένα μείγμα ισχυρού thrash και μελωδικού heavy metal. Έχοντας όλα αυτά στο μυαλό ακούμε το επικό ξεκίνημα του άλμπουμ με το instrumental “Palace Of Ashes”. Στο “Dethroned” οι ρυθμοί σκληραίνουν απότομα, γίνονται πιο γρήγοροι ενώ ακολουθούν μια μελωδική πορεία. Περίμενα να ξενιστώ με τα φωνητικά αλλά κουμπώνουν τόσο ανάλαφρα σε όλο αυτό που ακούμε. Δημιουργούν μια ακόμα ένταση αλλά και μια ανάγκη να χωρέσεις μέσα σου όλο το εύρος που χρησιμοποιούν.

Το “Renouncement” είναι λες και βγήκε από horror movie, αναμένεις να ξεπηδήσει από μέσα το τέρας. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει γιατί η μουσική που ακούς εξελίσσεται δημιουργικά και τεντώνει σε άλλα επίπεδα πιο γήινα και πολυμορφικά. Τα drums λυχτάνε και εξαπλώνουν την ορμή τους σε κάθε νότα. Οι κιθάρες σολάρουν στιβαρά και διαμορφώνουν μια τρισδιάστατη εικόνα. Μου αρέσει η εισαγωγή του “Break The Walls”, θυμίζει επική κουλτούρα, η φωνή τεντώνει και τάσσετε υπέρ του ουρανού. Η μελωδικότητα με την οποία συνεχίζει έχει μια θελκτική αύρα απλώσει και σε τραβά μοναδικά στα μονοπάτια της. Μια αναζωογονητική μουσική ξεκινά στο “Septicemia”, περίεργο για έναν τέτοιο τίτλο τραγουδιού, μετά φυσικά το σκηνικό αλλάζει και ίσως να σου φέρει στο μυαλό σου τα πρώτα άλμπουμ των Metallica. Έκτο το heavy metal “This Man I Am”. Κλασσική φόρμα με αρκετά power στοιχεία δίνει έμφαση στην οντότητα της ιστορίας. Τα παραπονιάρικα riffs, o τρόπος που ανοίγεται είναι μοναδικός. Ταχύτητα, ορμή και aggressive ήχοι εφορμούν στο “Harbinger Of Demise”. Τα thrashάρικα φωνητικά κονταροχτυπιούνται με τα μελωδικά κάνοντας τρισδιάστατο τον ήχο.

Στις ίδιες βάσεις βρίσκουμε και το “Lord Of Death”. Έχει μια απόκοσμη και θαρραλέα έπαρση που πραγματικά μαγνητίζει ενώ στο “Final Hour” αναδύεται μια ρομαντική ατμόσφαιρα δίπλα σε ένα αμετάκλητα μελωδικό υπόβαθρο. Θα το θεωρήσετε πολύ σωστά την μπαλάντα του άλμπουμ μόνο που τα μηνύματα που βγάζει δεν έχουν να κάνουν με τον έρωτα. Και αφού πήραμε ανάσα και εμείς αλλά και η μπάντα ήρθε η ώρα να επιστρέψουν οι ταχύτατοι ρυθμοί και το επιμελώς άγριο σκηνικό με το “The Storm Within”. Τελικά αυτό το άλμπουμ έχει μια γερή δόση από αρκετά είδη που μπλέκονται, μπολιάζονται και δημιουργούν μια πανδαισία αισθήσεων και ήχων.

Το ”The Head Collector” είναι thrash ως το μεδούλι. Τα metal ανοίγματα απλά διευκολύνουν τον ακροατή να καταλάβει καλύτερα τις προθέσεις της μπάντας.

Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που πλασάρετε μουσικά το “Dead By Daylight “. Η φωνή με τα τραχιά γκάζια, οι growl επεκτάσεις αλλά και αυτή η μελαγχολικά δυναμική μουσική δημιουργούν άλλο ένα διαμάντι που θα λατρέψετε.

Dead By Daylight Ανατριχιαστικά μοναδικό το “Once Again”. Η μελωδία σε χτυπά στο μεδούλι, έχει μια γήινη τρυφερότητα μέχρι να απογειωθεί δυναμικά.  Τι τρομερός συνδυασμός, τι όμορφο αποτέλεσμα. Μπήκε άμεσα στα αγαπημένα μου.

Εξαιρετικό άλμπουμ, γεμάτο υπέροχες στιγμές για τον ακροατή.

Μπείτε στην διαδικασία να αφουγκραστείτε αυτή την μπάντα. Θα σας συναρπάσει!

Μαίρη Ζαρακοβίτη

9/10