Δελτίο Τύπου και Προακρόαση, για τον επερχόμενο δίσκο των ILLUSORY Crimson Wreath

ILLUSORY

Την Κυριακή 25 Απριλίου πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση της προακροασης του νέου άλμπουμ των ILLUSORY, “Crimson Wreath”, όπου το Metalourgio ήταν εκεί με τον Διονύση Παπαγεωργίου.

Το listening session έγινε διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας Zoom, λόγω των περιορισμών που βιώνουμε όλοι, με οικοδεσπότες τους ILLUSORY και καλεσμένους εκπροσώπους από περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς κα.

Ευχαριστούμε τους ILLUSORY για την πρόσκληση, η ροή της ακρόασης εξελίχθηκε σύμφωνα με το πρόγραμμα που μας είχε σταλεί από τη μπάντα, προηγουμένως.

Η αρχή του album γίνεται με το “Besetting Sins”, που έχουμε ήδη απολαύσει ως lyric video. Ένα δυνατό κομμάτι που μιλάει για τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, με εξαιρετικές μελωδίες στην κιθάρα, που δύσκολα ξεχνάς. Ακολουθεί το “Αcedia”, με την απαγγελία του Paul Logue, με συνοδεία κλασσικής κιθάρας και πιάνου.

To δεύτερο single και ομότιτλο κομμάτι “Crimson Wreath”, θεωρώ ότι είναι μία από τις πιο απολαυστικές συνθέσεις του δίσκου. Ιδανικός συνδυασμός πιάνου και κιθάρας στην εισαγωγή, που οδηγεί σε μια πανέμορφη μελωδική εκτέλεση ‘pre-chorus’ του Dee Theodorou. Μπαίνουν και οι ηλεκτρικές κιθάρες σε ένα από τα πιο αξέχαστα ρεφρέν, όχι μόνο του δίσκου αλλά όλης της καριέρας των Illusory.

Συνεχίζουν δυναμικά με το “Immortal No” με βαρύ στακάτο παίξιμο στις κιθάρες. Μια από τις πιο heavy συνθέσεις του δίσκου. Ωραία σόλο στις κιθάρες που καταλήγουν σε αρμονικές δισολιές από τον Γιώργο Παπαντώνη και τον Γρηγόρη Μπάκο.

Το “All Shall Fade” είναι μια σύντομη μπαλάντα με πιάνο, που λειτουργεί σαν intro στο επόμενο κομμάτι και τρίτο single “All Blood Red”. Στιχουργικά αναφέρεται στον ρατσισμό κάθε είδους. Όπως μάθαμε στην πρόσφατη συνέντευξη με καλεσμένους τον Dee Theodorou και τον Νικήτα Δάνο στην εκπομπή του Metalourgio , “Keepers of the Dreamland”.

To “The Voice Inside Me” είναι μια αφήγηση από τον Stiver Graunne σχετικά με την ιστορία του Steven Towers, το κεντρικό πρόσωπο του πρώτου θεματικού δίσκου των Illusory, “The Ivory Tower” , με τίτλο “S. T Forsaken”, (Steven Towers Forsaken or SainT Forsaken) . Μια σύνθεση που θυμίζει έντονα Iron Maiden της reunion εποχής! Κάλλιστα θα μπορούσε να είναι μια σύνθεση μέσα στο “A Matter of Life and Death” χωρίς να έχει να ζηλέψει τίποτα, από τα υπόλοιπα κομμάτια. Η ιστορία του Steven συνεχίζεται κρατώντας το ενδιαφέρον και ελπίζουμε να συνεχιστεί τόσο επιτυχημένα και στους επόμενους δίσκους. Υπέροχα δομημένη σύνθεση, από τις καλύτερες του δίσκου.

Επόμενο βιντεοκλίπ και τέταρτο single που περιμένουμε από τους Illusory είναι το επικό “Ashes To Dust”. Μια ιστορία για τον Αχιλλέα του Ομήρου. Καθηλωτική είναι η απαγγελία των αρχαίων ελληνικών στίχων από τον Γρηγόρη Βαλτινό.

Δυνατό και πιασάρικο το “A Poem I Couldn’t Rhyme”. H power metal στιγμή του δίσκου με ωραίες εναλλαγές σόλο της κιθάρας και των πλήκτρων.

Τα επόμενα τρία κομμάτια έχουν σαν θέμα την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Το “Past Forever Last” είναι ένα νοσταλγικό τραγούδι με συνοδεία ακουστικής κιθάρας και πιάνου. Ειδικά το σημείο του πιάνου με τα έγχορδα λίγο μετά την μέση είναι από τα πιο όμορφα σημεία του δίσκου. Το κομμάτι κλείνει ιδανικά με αρμονικά solo να συνοδεύουν την φωνή. To “Isle of Shadows” ξεκινάει με χορωδιακά φωνητικά από τους καλεσμένους Anastasia Papadopoulou (Upon Revival), Gregory Koilakos (Fortis Ventus), Nancy Moschopoulou (Fortis Ventus) και Ophelia Baudelaire. H δεύτερη μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεση του δίσκου με ωραίο ρεφρέν κλείνει με απαγγελία στίχων από τον Γιώργο Παπαντώνη. Τρίτο και τελευταίο κομμάτι αυτής της θεματολογίας είναι το “Agony’s Last” με ένα εισαγωγικό νανούρισμα από την Mary Tirou. Μπαίνει δυνατά και καταλήγει σε ένα “πονεμένο” ρεφρέν με συγκινητικούς στίχους. Κάπου στην μέση παίρνουν το λόγο πάλι αρμονικά οι κιθάρες και τα πλήκτρα αφού μας έχει θυμίσει το μπάσο πόσο πολύ αγαπάει τoν Steve Harris. Εύγε Νικήτα!

Τελευταία σύνθεση και μεγαλύτερη σε διάρκεια, όπως συμβαίνει σε κάθε δίσκο των Illusory, είναι το “Fortress of Sadness”. Το κομμάτι είναι ένας συνδυασμός των επιρροών των Illusory και λειτουργεί ιδανικά για το κλείσιμο του δίσκου. Δυναμική εισαγωγή στις κιθάρες όπου ακολουθούν τα χορωδιακά φωνητικά. Η χορωδία έδωσε πολλά συν σε αυτή την σύνθεση. Στην μέση πέφτουν οι ταχύτητες και η συνοδεία των background παιδικών φωνών δίνει μια ιδιαίτερη πινελιά. Πολλά riffs και όμορφες εναλλαγές ρυθμών. Βέβαια, για εμένα το καλύτερο σημείο του κομματιού βρίσκεται στο ανατριχιαστικό τέλος που δίνει ρεσιτάλ ο Dee με την συνοδεία πιάνου. Θύμισε Midnight σε “Lost Reflection”, κάτι που δεν είναι εφικτό αλλά το κατάφερε με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Κλείνοντας με έναν επίλογο των κομματιών που άκουσα, σίγουρα οι Illusory βρίσκονται σε ένα μεταβατικό στάδιο με πολύ καλά δεμένες ενορχηστρώσεις που έχουν μέσα πολλά στοιχεία από epic, progressive, κλασικό heavy και power metal. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η θεματολογία τους βασίζεται σε αυτοτελή concepts, που όμως συνδέονται μεταξύ τους, δίνοντας μας ένα πολύ δυνατό άλμπουμ από όλες τις απόψεις, με πολλή ουσία, ώστε να το ακούσεις για πολλές ώρες, αλλά και να διαβάσεις τους στίχους. Ένας δίσκος ορόσημο για την μπάντα, το Crimson Wreath θα κυκλοφορήσει 21 Μαΐου από τη Rockshot Records. Αναμένουμε εκτενέστερη ακρόαση όταν έχουμε στα χέρια μας το promo από την δισκογραφική τους. Μπράβο στα παιδιά για την άψογη οργάνωση της προακροασης ακρόασης του “Crimson Wreath”.

ILLUSORY CRIMSON WREATH” Full Artwork & Tracklist

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Irene Ketikidi

Η Irene Ketikidi στο Metalourgio Τρίτη 12 Μαρτίου φιλοξενούμενη στην εκπομπή METAL-ική ΑΝΤΙγνώση

Τρίτη 12 Μαρτίου 01.00-02.00, ξημερώματα Τετάρτης, στην εκπομπή “METAL-ική ΑΝΤΙγνώση” του Metalourgio Metal web radio/web …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *