Dimhav – The Boreal Flame

Dimhav – The Boreal Flame

Το καθαρόαιμο Progressive Metal τα τελευταία χρόνια έχει περιέλθει σε ένα τέλμα. Πολλές κυκλοφορίες με αναμασήματα, εύκολες και άτολμες αντιγραφές, κουραστικές μακρόσυρτες συνθέσεις χωρίς νόημα, και τζαμαρίσματα

για επίδειξη ταλέντου αλλά από συναίσθημα και ουσία μηδέν εις το πηλίκο.

Όταν στο κόσμο της Μέσης Γης του Tolkien η ανθρωπότητα κινδύνεψε με αφανισμό, οι φλόγες των φάρων της Γκόντορ άναψαν και ο Άραγκορν αναφώνησε ‘’the beacons are lit….” και μία ελπίδα άρχισε να διαφαίνεται. Κάπως έτσι ένιωσα όταν άκουσα τη φλόγα από το βορρά (The Boreal Flame) των DIMHAV να ηχεί στα αφτιά μου. Οι DIMHAV μας έρχονται από τη πανέμορφη Στοκχόλμη, για να δώσουν μία νέα ελπίδα στο χώρο του καθαρόαιμου Progressive Metal. Το line–up απαρτίζεται από τα αδέρφια Staffan & Olle Lindroth, που αναλαμβάνουν μπάσο, κιθάρα, keys ο πρώτος και τύμπανα ο δεύτερος. Οι δύο τους υπήρξαν μέλη των power metallers SHADOW PAST. Τα φωνητικά αναλαμβάνει ο εξαιρετικός Κος Daniel Heiman! Ναι ο γνωστός σε λίγους ως Daniel Heiman αλλά ο πασίγνωστος για τους περισσότερους ως αυτός που τραγούδησε στους φοβερούς HARMONY, στους SACRED OUTCRY και WARRIOR PATH (στο δεύτερο τους άλμπουμ) αλλά φυσικά και στους LOST HORIZON.

Το ‘’The Boreal Flame’’ κυκλοφόρησε στα πολύ τέλη του 2019, οπότε κι έφθασε στα αφτιά μας αρχές 2020. Πρόκειται για ανεξάρτητη παραγωγή. Είθισται σε παρουσιάσεις άλμπουμ να κάνουμε μία αναφορά track by track. Αυτό στη πρώτη δουλειά των DIMHAV θα ήταν άδικο να συμβεί. Αρχικά αν κάποιος βιαστεί να κοιτάξει τις πληροφορίες του άλμπουμ, χωρίς να το ακούσει, ίσως γίνει προπέτης και θεωρήσει ότι πρόκειται για ακόμα ένα κουραστικό άλμπουμ με μακρόσυρτες συνθέσεις φλυαρίας και βαρύγδουπης επίδειξης. Το ‘’The Boreal Flame’’ δεν είναι ένα ‘’εύπεπτο’’ άλμπουμ στο οποίο θα συναντήσεις τραγούδια που ενδεχομένως να πατήσεις το rewind να τα ξανακούσεις. Είναι ένας καμβάς γεμάτος από μία απόλυτη συμφωνία χρωμάτων και σχεδίων που απεικονίζουν εφτά εικόνες άμεσα αλληλεξαρτώμενες μεταξύ τους όπου η μία συμπληρώνει την άλλη, με κίνδυνο η απουσία κάποιας να διαταράξει την ηχητική ηρεμία και αρμονία που δημιουργεί η συνολική εικόνα. No fillers λοιπόν.

Το ντεμπούτο των DIMHAV απαιτεί αρκετά ακούσματα και απευθύνεται μόνο σε μουσικόφιλους metallers που ψάχνουν το κάτι παραπάνω. Σε ανταμείβει αργότερα αλλά πολύ καλύτερα. Το άλμπουμ από το πρώτο δευτερόλεπτο σε πιάνει επιτακτικά από το χέρι και σε τραβάει με τη θέληση σου σε ένα παραμυθένιο μουσικό προοδευτικό ταξίδι στο οποίο θα ξαναβρείς αυτό που ενδεχομένως χάθηκε κάπου στη μετάφραση τα τελευταία χρόνια. Η μουσική των αδερφών Lindroth δε συμμαζεύεται εύκολα, αφού περνάει από πολλά μονοπάτια. Κλασική baroque, hard rock, jazz, power φόρμες αλλά και στιγμές που θα ακούγονταν άνετα σε κάποιο ησυχαστήριο χώρο. Στο μουσικό μέρος τους, τα κομμάτια ποικίλουν σε ήχο αλλά και σε ένταση. Με εξαίρεση το εναρκτήριο που αποτελεί ένα οργανικό κομμάτι σε όλα τα υπόλοιπα ακούς τη μαγευτική ερμηνεία του Heiman.

Πρόκειται για ένα άλμπουμ εντελώς περίτεχνο, γεμάτο πλουραλισμό ήχων και μουσικών απόψεων, τόσο καλά κεντημένο όμως που ακούγεται ακούραστα και ‘’αναίμακτα’’ ολόκληρο. Ηχητικά δε πρόκειται για την ανακάλυψη της φωτιάς και του τροχού, αλλά εκεί είναι και η μαγεία του. Οι DIMHAV καταφέρνουν να κατακλέψουν όλο το ευρωπαϊκό και αμερικανικό power/progressive στερέωμα, να αντιγράψουν ολόκληρες παρτιτούρες από μπαρόκ μουσική αλλά να κινηθούν κι έξυπνα αποφεύγοντας οποιαδήποτε παγίδα του νεωτεριστικού metal. Όλη αυτή τη λεία την αποθηκεύουν στο κελάρι από όπου πηγάζουν οι εμπνεύσεις τους και την εκμεταλλεύονται τόσο σωστά που στο τέλος μας παρουσιάζουν μία αποφθεγματική και δογματική φόρμουλα για το πώς παίζεται το Progressive Metal. Καταφέρνουν στη κυριολεξία να συνδυάσουν παρωχημένες φόρμες του Power/Progressive, με αναχρονιστικές μπαρόκ μελωδίες και χιλιοπαιγμένα τζαμαρίσματα παραληρήματος και να τα κάνουν να φαίνονται όχι μόνο φρέσκα αλλά και καθαρά δικά τους.

Οι διαθέσεις του συγκροτήματος μου είναι άγνωστες. Δε γνωρίζω αν είναι ένα project ή αποτελούν μία μπάντα που θα έχει μέλλον, κάτι που ευχόμαστε. Πάντως και τα τρία μέλη δένουν άρτια και η παρουσία του Daniel Heiman μόνο περαστική δε φαίνεται, τόσο από το δέσιμο με τους υπόλοιπους όσο και με την απόδοσή του. Στη κυριολεξία δίνει τη ψυχή του και αυτό βγαίνει εύκολα στην επιφάνεια. Για την ιστορία το άλμπουμ αποτελείται από εφτά συνθέσεις συνολικής διάρκειας 54΄. Κάποτε κάποιος χαρακτήρισε το Progressive Metal ως το metal του σκεπτόμενου οπαδού. Μάλλον τον έλεγαν Τειρεσία και γνώριζε τη κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ. Χωρίς ενδοιασμούς και σκέψεις ακούστε τους DIMHAV στην πρώτη τους δουλεία The Boreal Flame .

Νίκος Γλυκίδης

8/10