Aenaon – Mnemosyne

Aenaon – Mnemosyne

Aenaon – Mnemosyne

Πραγματικά μου είναι δύσκολο να μην σταθώ στην κοινή παραδοχή ότι το Black Metal ιδίωμα εξελίσσετε χρόνο με τον χρόνο σε μια κατηγορία από μόνο του. Μήπως ύψωσε το δικό του μπαϊράκι  αδιαφορώντας για τις όποιες επικρίσεις περί ανεξαρτητοποίησης από το συμπαγές του όλον Metal? Δυστυχώς για τους ορκισμένους εχθρούς του Heavy Metal που αποζητούν τη διάσπαση ώστε να εκπέσει το πολυεπίπεδο και πολυδιάστατό του στην κόλαση του δαπέδου, OXI!

Το τέταρτο κατά σειρά album των Aenaon, Mnemosyne, δίνει τροφή για ηχητικοθεματική σκέψη και μουσικολογικό στοχασμό στα όρια της αμφισβήτησης για το τι πρεσβεύει και πως θέλουμε τελικά το Black Metal. Το επιθυμούμε crust, Raw, μελωδικό, symphonic, depressive, Black n Roll?….Μα όπως και αν το θελήσουμε ή το παίξουν οι δημιουργοί του ποτέ του δεν θα πάψει να μας εκπλήσσει, να μας δημιουργεί ηχητικές, πρωτίστως, απορίες για το μέχρι που μπορεί να φθάσει ακουστικά. Οι Aenaon από την απαρχή της ιστορίας τους, με το Demo 2007, διάλεξαν το δύσκολο δρόμο του πειραματικού, εξπρεσιονιστικού Black. Το χαρακτηρίζω απροκάλυπτα εξπρεσιονιστικό γιατί κατά τη γνώμη μου εμπεριέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που αποκαλύπτονται μέσω της κιθαριστικής χροιάς, των πλήρως αρμονικών συγχορδιών, του επιβλητικά ερμηνευτικού ύφους και τέλος  με τη δομική ακουστική  του rhythm section, στοιχεία που έχουν να κάνουν με τη συναισθηματική αγωνία, την έλλειψη της «χαρούμενης» διάθεσης. Ταυτόχρονα δε, σε καμία περίπτωση δεν απαγκιστρώνονται από το βαθύ χάραγμα του επιθετικού, σκληροτράχηλου, διαρκώς μελωδικού Black. Οι Aenaon δεν είναι ένα μεταμοντέρνο post συγκρότημα που φέρει το χαρακτηριστικό του progressive ωσάν αλλοτριωτικό του black ή ματαιόδοξο υπερφίαλο όρο. Τρανό παράδειγμα αποτελούν τα ηχητικά instrumental jazz «διαλείμματα», Pleiades, Clark Nova, Doppelgänger …. όπου εξέχον ρόλο παίζει το πανταχού παρόν σαξόφωνο συνηγορώντας στην κατεξοχήν κλίση και απόκριση κλήσης της Jazz πολυρυθμικής αισθητικής και φυσικά στο κάλεσμα του αυτοσχεδιασμού. Αν το έκαναν για πρώτη φορά ίσως να υποψιαζόμασταν μια αλαζονεία στη χρήση όμως οι Astrous (φωνή), Achilleas C. (κιθάρα, μπάσο), Orestis Zyrinis (Σαξόφωνο) και Haris (τύμπανα) απλά το επιβεβαιώνουν. Περισσότερο πειραματικοί από το προ εξαετίας album Hypnosophy, πολλοί πιο κατασταλαγμένοι στο τι προσδοκούν, με αψεγάδιαστη παραγωγή αλλά και σαφέστατα πιο σκοτεινοί στον στίχο και πιο κινηματογραφικοί στη σύνθεση και στη διάθεση παιξίματος βρίσκονται στην πιο ώριμη καλλιτεχνική τους στιγμή…μέχρι την επόμενη! Αποπνέουν φρεσκάδα που όμοιά τους με δυσκολία συναντά κανείς σε όμορα progressive black metal μουσικά σχήματα όπως οι Hortus Animae, Code, Aetheria Conscientia κ.α. Σε αυτό το ιδίων συμπέρασμα συνηγορούν στιγμές όπως τα Psyche, Cartesian Eye, Hysteria, Synastry of Heartbeats, Grand Narcotic Reharvest….

Το black metal νόμισμα έχει ευτυχώς πολλές πλευρές, μια από αυτές υπηρετούν με περίσσια αποφασιστικότητα οι Aenaon. Το Mnemosyne μπορεί ως τίτλος, ετυμολογικά, να αναφέρετε στην τελετή και ακολουθία που γίνεται στη μνήμη νεκρών, εδώ όμως ως συνολική προσπάθεια και δημιουργία είναι μια γνωστική ηχητικοθεματική δέηση, ένα διαδραστικό συναισθηματικό ψυχονοητικό απόσταγμα  μεταλλικής τέχνης. Είναι η μελωδία της επιθυμίας να ανήκει κανείς στο black metal προτάσσοντας τη δική του προοδευτική, ενίοτε  τολμηρή και  απενοχοποιημένη στη βάση των ιδιωματικών καταβολών, πρόταση.

Άγγελος Γεωργιόπουλος

8,5/10

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Land Of The Rising Sun Part I

METAL DE FACTO – Land Of The Rising Sun Part. 1

Metal De Facto – Land Of The Rising Sun Part. 1 Κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *