Μία βραδιά, θεσμικό αποτύπωμα του εγχώριου Black Metal ρεαλισμού…Αυτό βιώσαμε όσοι και όσες βρεθήκαμε στο Κύτταρο Club. Άψογη οργάνωση, αμελητέα σε χρόνο band changing, ήχος μελετημένος στην απόδοσή του για Black Metal και τρία σχήματα καθοριστικά στην εκτέλεση επί σκηνής, στην μετάδοση του metal συναισθήματος… Πάθος, οργή, απόγνωση, θυμός, έκσταση, σε χθόνιες μελωδίες παρμένες από την «κόλαση του Δάντη».
Οι μυημένοι, αν και υποψιασμένοι, λύγισαν (!)…, οι αμύητοι έμειναν άφωνοι (!), αλλά και οι δύο θαμπωμένοι από την άρτια παρουσίαση των συγκροτημάτων.
Τη δάδα άναψαν πρώτοι τη τάξη οι Synteleia. Σκοτεινό, στακάτο black με διάσπαρτα συμφωνικά μέρη που απογειώθηκαν ερμηνευτικά όταν στο κάλεσμα της σκηνής βρέθηκε η υψίφωνος «ιέρεια» Μήνα Μώρφη. Οι Synteleia στην καλύτερη, έως σήμερα, παρουσία τους…, από κάθε άποψη, έπαιξαν με ιδιαίτερη επαγγελματική ζέση αφήνοντας ως τεκμήριο το δικό τους στίγμα. Αυτό που μουσικά φέρνει το παραδοσιακό εγχώριο black DNA των 90’ς στην σύγχρονη, απαιτητική ακουστικά πραγματικότητα.
Με το επιβλητικό, μυσταγωγικό intro Tenebrae οι Deviser εξαπέλυσαν τον χαρακτηριστικό τους blackened Metal όλεθρο. Αψεγάδιαστοι επί σκηνής ωσάν φοβικό διήγημα του Λάβκραφτ δημιούργησαν ένα καμβά εκστασιασμένου σκότους. Υπηρέτησαν την υποταγή…, σπονδή, στο μαύρο metal. Τους έβλεπες, τους άκουγες επιβλητικούς μα διόλου απόμακρους από το κοινό που συμμετείχε ενεργά στην αριστοτεχνικά δομημένη, μετά από χρόνια, επάνοδό τους στην Αθηναϊκή σκηνή. Η ηχητικοθεματική τους αφήγηση, μέσα από το set-list που διάλεξαν να παίξουν απλά πιστοποίησε την ακλόνητη μεταλλική ταυτότητά τους.
Με το κοινό στα κόκκινα οι Varathron στοχοποίησαν την ενοχή της πώρωσης! Προσωπικά, μιας και είχα χρόνια να τους δω ζωντανά, ως ισχυρή μεταλλική «καταδίκη» με χάραξαν… Η ενσωμάτωση του παθιασμένου «απόκρυφου» στοχασμού, της ανηλεούς επιθετικότητας, της εξαιρετικής, ανθρώπινης ερμηνείας είμαι σίγουρος ότι τιμώρησαν με τύψεις όλους εκείνους που αμφισβήτησαν το ότι αποτελούν, όχι απλά έναν ακρογωνιαίο λίθο αλλά έναν ογκόλιθο στο επιστέγασμα του πλανητικού Black Metal!
Συμπέρασμα: …Για τη μοναδικότητα των στιγμών, των συναισθημάτων, των εικόνων…, για την απλόχερη, άδολη μεταφορά της ενέργειας των συγκροτημάτων στην ψυχή μας, που τόσο ανάγκη την έχει τούτη την εποχή…Σεβασμός!!!
Για το Metalourgio: Άγγελος Γεωργιόπουλος
Φώτο για το Metalourgio: Δημήτρης Κουδωνάς