Dovorian – Hunters

Dovorian – Hunters

Το άλμπουμ ακούει στο όνομα Hunters, κυκλοφόρησε τέλη Σεπτεμβρίου, ζητώ συγνώμη που τώρα κατάφερε να έρθει στα χέρια μου. Κάλλιο αργά παρά ποτέ δεν λένε; Απαρτίζεται από δώδεκα τραγούδια και έχει διάρκεια πενήντα δυο και κάτι λεπτών. Το ταξίδι ξεκινά με το ομώνυμο “Hunters”. Ηλεκτρισμός, μεταλλικές «προστριβές» και η τεράστια φωνάρα του Tom να σε μαγνητίζει. Θα μπορούσε κάλλιστα έχω να πω να είναι τραγούδι των Evergrey. Έχει αυτή την grey αύρα να πλανάται πάνω του. Η συνέχεια ανήκει στο απόλυτα δυναμικό και μελωδικό “Miracles”. Εμπνευσμένες riffάρες, συναίσθημα στο ναδίρ και φύγαμε!! Επόμενο τραγούδι το “Hole in My Heart” με το οποίο ταυτίστηκα, θες μουσικά, θες στιχουργικά; Θες από το πάθος της φωνής του Tom. Μάλλον από όλα μαζί. Είναι το ένα από τα πιο αστραφτερά διαμάντια του άλμπουμ. Ακούστε το και θα με θυμηθείτε. Και εκεί που γράφω διθυραμβικά για το “Hole in My Heart”, σκάει από τα ηχεία το “Awake” και μου κουνάει το δάχτυλο, δηλαδή εγώ δεν μετράω; Φυσικά και μετράς του απαντώ με νόημα. Έχεις φρέσκια αίσθηση, σαν ανοιξιάτικο αεράκι, έχεις κάτι τσαχπινωτές riffάρες που κολλάνε στο μυαλό. Αντιτίθεται το “Seeds” διότι έρχεται με φόρα και με χτυπά μετωπικά. Τι γίνεται ρε παιδιά; Το ένα διαμάντι μετά το άλλο; Είμαι περίεργη τι θα έχει ως συνέχεια.

Έχουμε πόλεμο; Σοβαρά ρωτάω διότι το “Weapon of Choice” έχει μια militarιστική. Είναι πιο μάχιμο και όχι τόσο ονειρικό σε σχέση με τα προηγούμενα. Είναι πιο σταθερό και έχει την δική του ομορφιά με τα λυρικά riff να το απογειώνουν. Μια εσάνς μελαγχολική διαπερνά τον αέρα όταν ξεκινά το “Too Little Too Late”. Ξαναγυρνά ο συναισθηματισμός και εξαπολύει το νου σε ταξίδια εικόνων και σκέψεων.

Θα με πείτε προκατειλημμένη αλλά δεν με νοιάζει καθόλου ξέρετε.

Εγώ φταίω που το “Heathens” Evergrey-νίζει δηλαδή; Έχει βέβαια αρκετά διαφορετικά στοιχεία αλλά εσείς δηλαδή τι θα βγάζατε άμα είχατε και τρίτο μέλος σε αυτό το άσμα από την εξαίσια αυτή μπάντα; Καλέ δεν σας το είπα; Στο μπάσο είναι ο Johan Niemann.

Όμορφο, καθάριο και το “Dreaming”. Χτυπά κατευθείαν φλέβα. Οι ρυθμοί αγριεύουν στο “The Final Paper” δίνοντας μια πιο μεταλλική υφή στο μελαγχολικό εγχείρημα. Το πιάνο ξεκινά, στα πλήκτρα ο Vikram Shankar (Silent Skies, Redemption), παρέακι του Tom. Το τραγούδι “Someone Like you” είναι από τις πιο γλυκιές μπαλάντες που έχετε ακούσει. Τελευταίο του άλμπουμ το “Never out of Sight”. Βγάζει μια αναπόληση, μια ενέργεια καθοριστική που σε σαγηνεύει βαθιά. Εξαιρετική δουλειά, ένα υπέροχο άλμπουμ που θα σας δώσει δυνατές συγκινήσεις.

Μαίρη Ζαρακοβίτη

9/10