Sadist – Firescorched

Sadist – Firescorched

Με καταγωγή από τη Γένοβα της Ιταλίας (μιας και υπάρχει Γένοβα και στα Σούρμενα…-αυτοσαρκασμός!) οι Sadist υπηρετούν από την παρθενική τους εμφάνιση, το EP Black Screams (1991) μέχρι το νέο τους album Firescorched (2022) το ιδίωμα του Progressive death metal. Στη χώρα μας τους γνωρίσαμε καλύτερα με το album Tribe πίσω στα 1995. Τα κύρια χαρακτηριστικά του ήχου τους ήταν πάντα και παραμένουν τα σοφιστικέ keyboards, η μελωδία των riffs, το σχεδόν jazz παίξιμο του μπάσου και κατ’ επέκταση των τυμπάνων.

Το στακάτο Accabadora ανοίγει τη νέα τους δισκογραφική σελίδα στηριζόμενο σε μία «κρυφή» μελωδία από Keyboards, αναγνωρίζοντας έτσι τα περί πίστης στο ως άνω ιδίωμα του σχήματος. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και το επόμενο Fleshbound επιβεβαιώνοντας τη διδαχή συνύπαρξης των brutal/death φωνητικών πάνω στην εσωστρέφεια αλλαγής ρυθμού που συμβαίνει από το ήμισυ και μετά του τραγουδιού. Ακολουθεί το Finger Food, σύντομο σε διάρκεια με gothic εμβόλιμη στη μέση του ατμόσφαιρα που απορρέει από τα παρόντα minimal γυναικεία φωνητικά. Το επόμενο Burial of a Clown είναι από τα πιο ευκολοάκουστα, σφικτό κλασσικό death με μόλις ένα μικρό διάλλειμα μελωδικής jazz για να μην ξεχνιόμαστε! Έπεται το instrumental Loa που θα μπορούσε να ήταν soundtrack αστυνομικού θρίλερ των 70’ς στηριζόμενο σε ένα jazz/funk beat παρόλο που ξεκινά ατμοσφαιρικά και καταλήγει με ένα πολύ δυνατό σε αρμονία κιθαριστικό σόλο. Το Aggression/Regression που ακολουθεί ξεκινά ως υποχθόνιο ατμοσφαιρικό black (!) για να καταλήξει στα γνώριμα ηχητικά τους μονοπάτια. Οι Sadist συνεχίζουν με τα Three Mothers and the Old Devil Father και Trauma Limbaired Mind Functionality τα οποία περνούν αν όχι απαρατήρητα, δίχως ιδιαίτερο ακουστικό ενδιαφέρον για κάτι συγκινητικό, παρά μόνο στιχουργικοθεματικά….Το ομότιτλο Firescorched αρκετά εκκωφαντικό, αρχίζει με μια τρομακτική σε αίσθηση εισαγωγή, ενώ στηριζόμενο στην εναλλαγή ρυθμού και μελωδίας σφραγίζει το τέλος της καινούργιας ακουστικής περιπέτειας των Ιταλών…άλλωστε περί αυτού πρόκειται!

Θες χρόνο και ενίοτε υπομονή για να τους γευτείς απόλυτα…το θέμα είναι αν σου αρέσει η απαράμιλλη στα χρόνια συνταγή τους.

Άγγελος Γεωργιόπουλος

7/10