Steel Arctus – Master of War

Steel Arctus

Steel Arctus – Master of War

Εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενοι οι Nash G (κιθάρα, keyboards, μπάσο) και Τάσος Λάζαρης (φωνητικά) έχοντας τη συνεργασία στα τύμπανα του Πορτογάλου  Xines κατά κόσμο Filipe Caeiro (με συμμετοχή στο παρελθόν στους συμπατριώτες του Legion, Awaiting the Vultures, Christshade κ.α.) επιστρέφουν με το δεύτερό τους album «Master of War». Το νέο τους εγχείρημα απλά επιβεβαιώνει την άποψη που είχαν αποκομίσει όσοι είχαν ακούσει το παρθενικό τους «Fire and Blood» δύο χρόνια πριν, περί ενός ταλαντούχου σχήματος στο χώρο του epic power metal. Η άποψη αυτή που μπορεί να «χωλαίνει» όσον αφορά την εννοιολογική σημασία της λέξης συγκρότημα μιας και ο κατεξοχήν συνθετικός νους Nash G  αναφέρεται συχνά στους Steel Arctus ως Project (περιοδικό έργο-σχήμα) ευτυχώς όχι μόνο εξακολουθεί να υφίσταται αλλά μετά την ακρόαση του νέου τους album ισχυροποιείται σε απόλυτο συμπέρασμα.

Το Master of War ξεδιπλώνει έναν μεταλλικό λόγο που στηρίζεται απροκάλυπτα στις μελωδικές αρμονικές γραμμές, στην ικανότητα να συνθέτουν με γνώμονα τον ηχητικό σεβασμό στο ιδίωμα αλλά ταυτόχρονα στη βάση της ακουστικής ηδονής και απόλαυσης. Αυτά τα χαρακτηριστικά δεδομένα είναι έμφυτα, χαρισματικά, μιας και σε διαφορετική περίπτωση η κούραση από την έρπουσα επανάληψη, που πολλές φορές συναντάμε σε σχήματα του metal, θα μας άφηνε στο τέλος αν όχι αδιάφορους με μία πικρόχολη γεύση. Οι Steel Arctus μυημένοι στις κλασικές heavy metal νόρμες αποδίδουν αυτή τη γνώση με στόμφο εμπειρίας. Περιγράφοντας θεματικά για ακόμα μια φορά τις περιπέτειες του ευφάνταστου επικού ήρωά τους (Σιδηρούν Άρκτος) με τρόπο άμεσο και απόλυτα ευκρινή, τον οπλίζουν με το περίσσιο θάρρος που αναγνωρίζει κανείς σε έναν πολεμιστή, μάχονται στο πρόσωπό του στιχουργικά ενάντια στο κακό. Μέσα όμως από τη μυθοπλασία δεν λείπουν οι αναφορές στην ελληνική αρχαία μυθολογία καθώς και οι ατομικές βιωματικές καταστάσεις. Αλληλοκαθρεφτίζονται! Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι αυτή η ψυχονοητική θέση είναι που έχει κάνει το φανταστικό, τον μύθο και την ιστορία αποδεκτά ως θεματολογία στο ιδίωμα. Συμπάσχεις, ταυτίζεσαι, αισθάνεσαι…νοιώθεις να συμμετέχεις, βασικά στοιχεία της πεμπτουσίας του metal γενικότερα.

Ειδικότερα… Θαυμάζει κανείς την συγκινησιακή, επιδραστικά άρτια, ερμηνεία του τραγουδιστή Λάζαρη. Απορεί με την ξεκάθαρη άνεση με την οποία αποτυπώνει λυρικά τον στίχο, με τι απλότητα, αβίαστα, πείθει συνδυάζοντας τον metal φωνητικό παρορμητισμό με τις υψηλές οκτάβες. Διεγείρει ανάλογα την συγκυρία-υφολογία του τραγουδιού. Οι κιθάρες πάλι αντανακλούν την επιθετικότητα των μελωδικών riffs και solos ωσάν σκλάβοι ενός ηλεκτρισμένου Power metal. Αποφεύγουν τα υπερβολικά κομπάσματα, τα πομπώδη και την επιτηδευμένη επίδειξη τεχνικής μένοντας πιστές στον μουσικό συλλογισμό, συνάμα με την ίδια αρχή πεξίματος προσεγγίζουν τα κομμάτια με μια δυναμική απαράμιλλου θράσους. Τέλος τα τύμπανα, εν συνόλω το rhythm section, παραπέμπουν στο ευρωπαϊκό power  της σχολής που διδάσκουν οι Blind Guardian, Hammerfall, Stratovarious, Helloween κ.α. Διακατέχονται από μία διαρκή, σχεδόν στοιχειωμένη, ορμητικότητα πάθους και εφευρετικής μανίας. Με σύμμαχο την άρτια, καθάρια παραγωγή, ακούστε το όλο!  Από το ομότιτλο Master of War έως το Flames of Hades, από το God of Fire μέχρι το Glorious Days, ενώ κάνοντας μια ηχητική στάση στο εμφαντικά μελωδικό πρελούδιο Nekyia (Νέκυια) αφείστε το bonus track, την instrumental εκτέλεση του Cry for Redemption, να λειτουργήσει ως επίλογος, ως οφείλει να κλείσει μια power metal concept περιπέτεια.

Το άκουσμα του Master of War σε παγιδεύει μαγευτικά αφού πρώτα έχει φροντίσει να σε καταδιώξει ηχητικοθεματικά αμείλικτα. Το σχήμα είναι από εκείνες τις περιπτώσεις, τις μεταλλικές συναντήσεις που καταλήγουν στη δίνη της μοίρας που σε σημαδεύει…Kαι μα  τον μεταλλικό δαίμονα(!) πρέπει να είμαστε υπερήφανοι που στις τάξεις της εγχώριας heavy metal σκηνής υπάρχουν συγκροτήματα σαν τους Steel Arctus.

Άγγελος Γεωργιόπουλος

9/10

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Brodequin – Harbinger Of Woe

Brodequin – Harbinger Of Woe Από το 1998 υπάρχουν και από το 2000 δισκογραφούν οι …

One comment

  1. ΝΙΚΟΣ ΓΛΥΚΙΔΗΣ

    Εξαιρετική κριτική!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *